هنگامه مرادیان؛ عبدالحسین پرنو؛ رسول اسلامی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 87-96
چکیده
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، ...
بیشتر
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، توده چربی37 / 3 ±3/13 درصد و شاخص توده بدن 64 / 1 ± 19 / 21 در پژوهش حاضر شرکت کردند. آنها به طور تصادفی و یک روز در میان، یکی از سه دستورالعملگرم کردن شامل الف- گرم کردن تخصصی ووشوکاران )ویژه(؛ ب- 2 نوبت 4 تکراری اسکوات از پشت با 70 درصد 1RM )قدرتی( و ج- دو سرعت 36 متر( 40 یارد( با مقاومت 0 ، 10 ، 20 و 30 درصد وزن بدن )سرعتی( را اجرا کردند. 5 دقیقه پس از انجام هر دستورالعمل، آزمون رست RAST اجرا شد. ضربانقلب )به مدت 10 ثانیه( و لاکتات خون )از طریق لاکتومتر( قبل و بلافاصله پس از گرم کردن و نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون رست اندازه گیری شد.به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی، تحلیل داده ها با روش آماری اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد بین 4 زمان اندازه گیری لاکتات، پیش از گرم کردن تا پس از آزمون رست تفاوت معناداری وجود دارد ) 001 / 0 > P(؛ امادر مورد زمان های اندازه گیری شده، میزان لاکتات در سه دستورالعمل تفاوت معناداری نداشت ) 05 / 0 < P(. بین توان کمینه در دستورالعملویژه و قدرتی ) 002 / 0 = P (، همچنین بین شاخص خستگی در دستورالعمل قدرتی و سرعتی، تفاوت معنادار وجود داشت که این تفاوت در هردو مورد، به سود دستورالعمل قدرتی بود ) 024 / 0 = P(؛ اما بین سه شیوه گرم کردن در توان بی هوازی بیشینه و میانگین توان بی هوازی، تفاوتمعناداری مشاهده نشد ) 05 / 0 > P .)نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اگرچه نوع تمرین اندازه اثر PAP را تعیین میکند ولی با توجه به سیستم غالب گلیکولیتیک درتالوکاران، نیرومندسازی پس فعالی تأثیر معناداری نداشت و به نظر میرسد ورزشکاران سرعتی و یا توانی- انفجاری به میزان بیشتری از فوایداین روش بهره مند شوند.
علی بنایی فر؛ شهرام سهیلی؛ رسول اسلامی؛ مجتبی ایزدی
دوره 6، شماره 1 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هـدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین هوازی بر تغییرات سطح اینترلوکین 10 سرم و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق غیرفعال بود. روش‌شناسی: 31 زن چاق (کیلوگرم بر متر مربع 2/5± 45/32 = نمایه توده بدنی) سالم و غیرفعـال با میانگین سن 3/6±51/42 سال، به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (17 نفر)، و گروه کنترل (14 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل سه جلسه 75 ...
بیشتر
هـدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین هوازی بر تغییرات سطح اینترلوکین 10 سرم و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق غیرفعال بود. روش‌شناسی: 31 زن چاق (کیلوگرم بر متر مربع 2/5± 45/32 = نمایه توده بدنی) سالم و غیرفعـال با میانگین سن 3/6±51/42 سال، به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (17 نفر)، و گروه کنترل (14 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل سه جلسه 75 دقیقه ای در طول هفته برای مدت شش هفته اجرا گردید. شدت اجرای تمرینات ورزشی در دامنه 55 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه قرار داشت. 24 ساعت پیش از شروع دوره تمرینی و 48 ساعت پس از 6 هفته تمرین هوازی، از همه آزمودنی‌ها خون‌گیری در حالت ناشتا به عمل آمد. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری استفاده شد (05/0 ≥ P). نتایج : نتایج نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی باعث افزایش معناداری در سطح اینترلوکین 10 سرم (07/0=p )و لیپو پروتئین پرچگال گردید(006/0=p )، همچنین وزن، شاخص توده بدنی، درصـد چـربی بدن آزمودنی‌ها نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری نشان داد(05/0 ≥ P). هرچند، سطوح تری گلیسرید، کلسترول توتال و لیپوپروتئین کم چگال تغییر معنی‌داری نیافت (05/0 > P). بحث و نتیجه گیری : تمرینات ورزشی هوازی می‌تواند وضعیت ضد التهابی و نیمرخ لیپیدی را در زنان چاق بهبود بخشد.
