آرمین محمّدی گجوتی؛ سعید نیکوخصلت؛ جواد وکیلی؛ رامین امیرساسان؛ میرمعصوم سهرابی
چکیده
هدف: بیکربنات سدیم، با دارابودن خاصیت تامپونی، از جمله مکمل‌های مجاز و مؤثر برای کاهش خستگی است. از این‌رو، هدف اصلی تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم بر عملکرد بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه.روش‌ها: در طرح تحقیقی متقاطع و یک‌سویه کور، 12 دوچرخه‌سوار تایم‌تریل و سرعتی نخبه (3 سال سابقة ...
بیشتر
هدف: بیکربنات سدیم، با دارابودن خاصیت تامپونی، از جمله مکمل‌های مجاز و مؤثر برای کاهش خستگی است. از این‌رو، هدف اصلی تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم بر عملکرد بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه.روش‌ها: در طرح تحقیقی متقاطع و یک‌سویه کور، 12 دوچرخه‌سوار تایم‌تریل و سرعتی نخبه (3 سال سابقة رقابت‌های ملی و بین‌المللی) و 16 دوچرخه‌سوار غیرنخبه (بدون سابقة رقابت‌های رسمی) در محدودة سنی 17- 29 سال به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند و در دو گروه قرار گرفتند. هر دو گروه به فاصلة یک هفته، 60 دقیقه قبل از اجرای آزمون، 100 میلی‌گرم دارونما (نمک طعام) یا 300 میلی‌گرم بیکربنات سدیم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت محلول در 200 میلی‌‌لیتر آب مصرف کردند. سپس، با استفاده از آزمون بی‌هوازی وینگیت، شاخص‌های توان اوج، توان متوسط، شاخص خستگی و ضربان قلب بازیافت آزمودنی‌ها اندازه‌گیری و نتایج حاصل با استفاده از تحلیل واریانس (2×2) بررسی شد (05/0>P).نتایج: پاسخ متغیرهای وابسته به مکمل‌دهی بیکربنات سدیم در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0> P)، با این حال، در هر دو گروه مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم موجب افزایش معنادار توان اوج (001/0P<) و توان متوسط (001/0=P) و کاهش مقادیر شاخص خستگی (001/0P<) و ضربان قلب بازیافت دقیقة پنجم (001/0P<) شد.نتیجه‌گیری: با توجه به بهبود ظرفیت بی‌هوازی مردان دوچرخه‌سوار نخبه و غیرنخبه متعاقب مصرف حاد مکمل بیکربنات سدیم، می‌توان اثربخشی بیکربنات سدیم را بدون توجه به سطح آمادگی یا ظرفیت تامپونی عضلات ورزشکاران محتمل دانست.
وحید ساری صرّاف؛ احمد آزاد؛ جواد وکیلی؛ زهرا عبدی اغجه کهلی
دوره 10، شماره 1 ، آذر 1396، ، صفحه 1-10
چکیده
هدف تحقیق: هدف از انجام این تحقیق تأثیر انجام یک مسابقه واقعی فوتسال بر پاسخ برخی از شاخص‌های ایمنی مخاطی دربازیکنان زن فوتسال می‌باشد. روش تحقیق: در چهارچوب یک مطالعه نیمه تجربی 9 بازیکن اصلی یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتسال بانوان ایران با میانگین سنی 2±25 سال، شاخص توده بدنی 30/1±03/21 کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی62/1±32/47 ...
بیشتر
هدف تحقیق: هدف از انجام این تحقیق تأثیر انجام یک مسابقه واقعی فوتسال بر پاسخ برخی از شاخص‌های ایمنی مخاطی دربازیکنان زن فوتسال می‌باشد. روش تحقیق: در چهارچوب یک مطالعه نیمه تجربی 9 بازیکن اصلی یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتسال بانوان ایران با میانگین سنی 2±25 سال، شاخص توده بدنی 30/1±03/21 کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی62/1±32/47 میلی‌‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه شرکت نمودند. نمونه‌های بزاقی غیرتحریکی قبل، بعد، 24 ساعت و 48 ساعت بعد از مسابقه جمع‌آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس(ANOVA) با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج و بحث: بعد از مسابقه میزان جریان بزاق، غلظت ایمونوگلوبولینA (s-IgA)، ترشح ایمونوگلوبولینA (SIgA) و نسبت IgA بر پروتئین تام بزاقی(s-IgA/Pro) کاهش معنی‌داری داشت(05/0>P) ولی کورتیزول، آلفاآمیلاز و پروتئین تام بزاقی(Pro) بلافاصله بعد از مسابقه افزایش معنی‌داری نشان نداد(05/0>P)، بین s-IgA و کورتیزول رابطه معنی‌داری مشاهده نشد(05/0P>). 24ساعت بعد از مسابقه شاخص‌های اندازه‌گیری شده به سوی سطوح قبل از مسابقه تمایل پیدا کردند؛ امّا در میزان SIgA و آلفاآمیلاز حتی بعد از 24 ساعت نسبت به قبل از مسابقه هنوز اختلاف معنی‌داری وجود داشت. نتیجه گیری: یک مسابقه رسمی فوتسال ممکن است موجب کاهش عملکرد سیستم ایمنی مخاطی بازیکنان فوتسال شود که در این صورت احتمالاً بازیکنان را در معرض ابتلا به بیماری عفونت مجاری تنفسی فوقانی قرار می‌دهد، ولی هنوز تحقیقات بیشتری باید در این حوزه صورت پذیرد.
وحید ساری صرّاف؛ احمد آزاد؛ جواد وکیلی؛ زهرا عبدی اغجه کهلی
دوره 10، شماره 1 ، آذر 1396
چکیده
هدف :رقابت‌های ورزشی به عنوان یک عامل استرس‌زا موجب تغییراتی در دستگاه ایمنی می‌شود. از این رو هدف از انجام این تحقیق تأثیر انجام یک مسابقه واقعی فوتسال بر پاسخ برخی از شاخص‌های ایمنی مخاطی دربازیکنان زن فوتسال می‌باشد. روش شناسی: در چهارچوب یک مطالعه تک گروهی با اندازه‌گیری مکرر9 بازیکن اصلی یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتسال ...
بیشتر
هدف :رقابت‌های ورزشی به عنوان یک عامل استرس‌زا موجب تغییراتی در دستگاه ایمنی می‌شود. از این رو هدف از انجام این تحقیق تأثیر انجام یک مسابقه واقعی فوتسال بر پاسخ برخی از شاخص‌های ایمنی مخاطی دربازیکنان زن فوتسال می‌باشد. روش شناسی: در چهارچوب یک مطالعه تک گروهی با اندازه‌گیری مکرر9 بازیکن اصلی یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر فوتسال بانوان ایران با میانگین سنی 2±25 سال، شاخص توده بدنی 30/1±03/21 کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی62/1±32/47 میلی‌‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه شرکت نمودند.نمونه‌های بزاقی غیرتحریکی قبل، بعد، 24 ساعت و 48 ساعت بعد از مسابقه برای اندازه‌گیری میزان جریان بزاق، غلظت ایمونوگلوبولینA (s-IgA)، ترشح ایمونوگلوبولینA (SIgA)، نسبت IgA بر پروتئین تام بزاقی(s-IgA/Pro)،کورتیزول، آلفاآمیلاز و پروتئین تام بزاقی(Pro) جمع‌آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس(ANOVA) با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج:بعد از مسابقه میزان جریان بزاق، s-IgA، SIgA و s-IgA/Pro کاهش معنی‌داری داشت(05/0>P)و بعد از 24ساعت ریکاوری به سطوح قبل از مسابقه تمایل پیدا کردند. کورتیزول، آلفاآمیلاز و Pro بلافاصله بعد از مسابقه افزایش معنی‌داری نشان داد(05/0>P). نتیجه گیری:یک مسابقه رسمی فوتسال ممکن است به سبب کاهش ترشح ایمونوگلوبولین A بزاقی موجب کاهش عملکرد دستگاه ایمنی مخاطی بازیکنان فوتسال شود که در این صورت احتمالاً بازیکنان را در معرض ابتلا به بیماری عفونت مجاری تنفسی فوقانی قرار می‌دهد، ولی هنوز تحقیقات بیشتری باید در این حوزه صورت پذیرد. کلید واژه‌ها: ایمونوگلوبولینA، کورتیزول، آلفاآمیلاز، پروتئین تام بزاقی، فوتسال
