مهدی چنگیزی؛ محسن ابراهیمی؛ سید محسن آوندی
دوره 7، شماره 2 ، اسفند 1393
چکیده
هدف: استفاده از مکملهای ضد اکسایشی، از فشار اکسایشی ناشی از تمرینهای شدید میکاهد. از اینرو، هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر غلظت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و کوفتگی عضلانی تأخیری (DOMS) متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در دانشجویان پسر ورزشکار انجام شد. روششناسی: به این منظور 18 نفر دانشجوی ورزشکار با سابقه ...
بیشتر
هدف: استفاده از مکملهای ضد اکسایشی، از فشار اکسایشی ناشی از تمرینهای شدید میکاهد. از اینرو، هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر غلظت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و کوفتگی عضلانی تأخیری (DOMS) متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در دانشجویان پسر ورزشکار انجام شد. روششناسی: به این منظور 18 نفر دانشجوی ورزشکار با سابقه حداقل 6 ماه فعالیت ورزشی منظم (سن: 2/1±1/21 سال، وزن: 1/8±5/72 کیلوگرم، قد: 3/7±4/177 سانتیمتر و شاخص توده بدن: 1/2±2/23 کیلوگرم بر مترمربع) و با آرایش تصادفی به دو گروه مکمل کوآنزیم Q10 و دارونما تقسیم گردیدند. در این مطالعه آزمودنیها 120 دقیقه قبل از انجام فعالیت، مکمل کوآنزیم Q10 (200 میلیگرم به ازای هر آزمودنی) یا دارونما (آرد) به روش دو سوکور مصرف کردند و در یک جلسه فعالیت مقاومتی دایرهای شامل پنج ایستگاه شرکت نموده که در سه دوره با 75 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. غلظت AST در چهار مرحله قبل از مصرف مکمل یا دارونما، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت اندازهگیری شد. DOMS علاوه برا ین زمانها در فاصله 72 ساعت پس از فعالیت ارزیابی شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازهگیریهای مکرر، آزمونهای تعقیبی بونفرنی و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد تغییرات سطوح آنزیمی AST بین گروه مکمل و دارونما تفاوت معنیداری نداشت (072/0=p). اما تغییرات DOMS بین دو گروه معنیدار بود (032/0=p). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای حاضر به نظر میرسد که مصرف حاد مکمل Q10 ممکن است باعث افت DOMS (شاخص خستگی) و غلظت AST (شاخص آسیب سلولی) در دانشجویان پسر ورزشکار پس از انجام فعالیت مقاومتی شود.