مهرزاد عبادی قهرمانی؛ بهمن تاروردی زاده؛ مقصود پیری؛ حمید آقا علی نژاد
دوره 7، شماره 2 ، اسفند 1393
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی استقامت عضلانی بر برخی متغیرهای ساختاری و عملکرد قلبی تنفسی و رکورد دوندگان تمرین کرده بود. روش شناسی : 27 مرد جوان بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند.آزمودنی پس از جلسه آشنائی، بر اساس رکورد یک مایل و بطور تصادفی در دو گروه تناوبی و تداومی و یک گروه کنترل (سن،40/3±89/19سال؛ ...
بیشتر
هدف: هدف از تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی استقامت عضلانی بر برخی متغیرهای ساختاری و عملکرد قلبی تنفسی و رکورد دوندگان تمرین کرده بود. روش شناسی : 27 مرد جوان بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند.آزمودنی پس از جلسه آشنائی، بر اساس رکورد یک مایل و بطور تصادفی در دو گروه تناوبی و تداومی و یک گروه کنترل (سن،40/3±89/19سال؛ قد، 23/5±04/186سانتی متر؛ وزن، 55/8±97/77 کیلوگرم (قرار گرفتند. جهت سنجش متغیرهای ساختاری و عملکردی قلب، از دستگاه اکوکاردیوگرافی دو بعدی و داپلر استفاده شد. کلیه آزمودنی ها به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته در تمرینات حضور یافتند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها، ازآزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه آنوا وآزمون تعقیبی بانفرونی استفاده شد. نتایج: اجرای هشت هفته تمرینات تداومی و تناوبی استقامت عضلانی، بر متغیرهای تحقیق تاثیر معناداری داشت (05/0>p). نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر بر متغیرهای حداکثر اکسیژن مصرفی، حداکثر سرعت هوازی، سرعت درآستانه بی هوازی و درصد کسر تخلیه ای و رکورد دوندگان، مربوط به گروه تناوبی و در خصوص حجم ضربه ای مربوط به گروه تداومی بود. در رابطه با سپتوم بین بطنی و حداکثر زمان رسیدن به واماندگی ،بین گروههای تحقیق اختلاف معنی داری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری : نتایج نشان داد که جهت تقویت برخی متغیرهایی که قبلا از تمرینات تداومی استفاده می شد می توان از تمرینات تناوبی نیز بهره گیری نمود.
ویان وثوقی بانه؛ فتاح مرادی؛ حمید آقا علی نژاد؛ مقصود پیری
دوره 7، شماره 2 ، اسفند 1393
چکیده
هدف: تاثیر تمرین موازی بر وضعیت التهابی و آمادگی جسمانی دختران نوجوان غیرفعال کمتر تحت مطالعه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین موازی به مدت چهار و هشت هفته بر شاخصهای التهابی، قدرت عضلانی و عملکرد قلبی-تنفسی در دختران نوجوان غیرفعال بود. روششناسی: در یک مطالعه نیمهتجربی بیست و سه نفر از دختران نوجوان غیرفعال ...
بیشتر
هدف: تاثیر تمرین موازی بر وضعیت التهابی و آمادگی جسمانی دختران نوجوان غیرفعال کمتر تحت مطالعه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین موازی به مدت چهار و هشت هفته بر شاخصهای التهابی، قدرت عضلانی و عملکرد قلبی-تنفسی در دختران نوجوان غیرفعال بود. روششناسی: در یک مطالعه نیمهتجربی بیست و سه نفر از دختران نوجوان غیرفعال بطور تصادفی به دو گروه تمرین (11=n، 28/0±07/17 سال، 7/8±45/53 کیلوگرم، 9/3±98/20 کیلوگرم بر مترمربع) و کنترل (12=n، 25/0±16/17 سال، 1/9±50/56 کیلوگرم، 1/3±44/21 کیلوگرم بر مترمربع)تقسیم شدند. ویژگیهای عمومی آزمودنیها و سطوح سرمی شاخصهای التهابی پروتئین واکنشگر C (CRP) و عامل نکروز تومور-آلفا (TNF-α) قبل، پس از هفته چهارم و پس از هفته هشتم دوره تمرین اندازهگیری شد. پروتکل تمرین موازی شامل هشت هفته حرکات هوازی موزون و تمرین با وزنه (3 جلسه تمرین در هفته، حرکات هوازی با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 15 تا 30 دقیقه و تمرینات با وزنه با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و به مدت 25 تا 55 دقیقه در هر جلسه) بود. نتایج: تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون تحلیل واریانس دو عاملی با اندازهگیریهای مکرر صورت گرفت. سطح معنیداری 05/0>P در نظر گرفته شد. وزن، نمایه توده بدن، درصد چربی بدن و غلظتهای سرمی CRP و TNF-α آزمودنیها پس از دوره تمرین تغییری نکرد. قدرت عضلانی و عملکرد قلبی-تنفسی در پایان هفته چهارم و به میزان بیشتری در پایان هفته هشتم دوره تمرین افزایش یافت(05/0>P). نتیجه گیری: اجرای تمرین موازی تاثیری بر اندازههای آنتروپومتریکی و شاخصهای التهابی دختران نوجوان غیرفعال ندارد، اما آمادگی جسمانی وابسته به سلامت را بهبود بخشید و بهبودی حاصله متعاقب هشت هفته تمرین بیشتر از چهار هفته تمرین بود.