سعید دباغ نیکو خصلت؛ وحید ساری صراف؛ مسعود عبدالله پور
دوره 8، شماره 1 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 1139-1148
چکیده
مقدمه: خواب یک جنبۀ مهم زندگی است که بر بیشتر عملکردهای روزانۀ زندگی تأثیر میگذارد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 ساعت بیخوابی (30 ساعت بیداری) بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی شامل: قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبیتنفسی، انعطافپذیری و ترکیببدن مردان فعال دانشگاهی بود. روش شناسی: 32 مرد فعال دانشگاهی ...
بیشتر
مقدمه: خواب یک جنبۀ مهم زندگی است که بر بیشتر عملکردهای روزانۀ زندگی تأثیر میگذارد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 ساعت بیخوابی (30 ساعت بیداری) بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی شامل: قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبیتنفسی، انعطافپذیری و ترکیببدن مردان فعال دانشگاهی بود. روش شناسی: 32 مرد فعال دانشگاهی با دامنۀ سنی 20 تا 26 سال، قد 64/1 تا 90/1 متر، وزن 58 تا 85 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 9/18 تا 4/27 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به دو گروه بیخواب (16 نفر) و کنترل (16 نفر) تقسیم شدند. پس از انجام آزمونهای آمادگی جسمانی از هر دو گروه در روز اول، آزمودنیها سه روز استراحت کردند و از ساعت 6:00 صبح روز چهارم تا ساعت 12:00روز بعد گروه آزمایش دورهی بیخوابی را سپری کرد. سپس در روز پنجم تمامی آزمونهای آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه بهعمل آمد. میانگین و دامنۀ اختلافات با استفاده از آزمون t مستقل و نرمافزار SPSS17 بررسی شد. یافتهها: 12 ساعت بیخوابی تأثیر معنیداری در کاهش استقامت عضلانی (003/0P<) آزمودنیها داشت، در حالی که تأثیر معنیداری در قدرت عضلانی، استقامت قلبیتنفسی، انعطافپذیری و درصد چربی آزمودنیها نداشت (05/0P>). بحث و نتیجه گیری: 12 ساعت بیخوابی باعث کاهش اجرای بدنی آنچنانی نمیگردد. بنابراین، ورزشکاران و غیر ورزشکاران بایستی خواب کافی شبانه جهت جلوگیری از افت اجرا در فعالیتهایی که نیازمند استقامت عضلانی هستند را داشته باشند.