زهرا عباسی؛ فرهاد دریا نوش؛ شهرزاد اصغری
دوره 8، شماره 1 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 1181-1188
چکیده
مقدمه: برخی تحقیقات نشان‌دهنده تاثیر کمخوابی بر عملکرد ورزشکاران در جنبه‌های مختلف می‌باشد. اما نتایج موجود متفاوت است و همچنین کمتر به تعامل کمخوابی با نواخت شبانه روزی توجه کمتری شده‌است. هدف: هدف این تحقیق بررسی اثر چهار ساعت محرومیت از خواب بر برخی عوامل مرتبط با آمادگی حرکتی دختران ورزشکار در صبح و عصر بود. روش‌شناسی: آزمودنی‌های ...
بیشتر
مقدمه: برخی تحقیقات نشان‌دهنده تاثیر کمخوابی بر عملکرد ورزشکاران در جنبه‌های مختلف می‌باشد. اما نتایج موجود متفاوت است و همچنین کمتر به تعامل کمخوابی با نواخت شبانه روزی توجه کمتری شده‌است. هدف: هدف این تحقیق بررسی اثر چهار ساعت محرومیت از خواب بر برخی عوامل مرتبط با آمادگی حرکتی دختران ورزشکار در صبح و عصر بود. روش‌شناسی: آزمودنی‌های این تحقیق شامل 23 نفر از دختران رشته تربیت بدنی با سابقه حداقل دو سال فعالیت ورزشی منظم (سن: 73/0 ± 47/21 سال، قد: 82/4 ± 4/160 سانتی‌متر، وزن: 07/1 ± 26/56 کیلوگرم) بودند که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. متغیرهای تحقیق طی چهار جلسه با فاصله یک هفته و پس از هشت ساعت خواب کامل وچهار ساعت کمخوابی در صبح (7-8) و عصر (18-19) اندازهگیری شدند. متغیرهایی که طی آزمون‌های مربوطه اندازهگیری شد، عبارت بودند از: هماهنگی عصبی–عضلانی (آزمون استیک)، زمان عکس‌العمل (آزمون خط‌کش نلسون)، تعادل (تعادل ایستا) و چابکی (آزمون اینیلویز). به منظور کنترل تاثیر یادگیری آزمودنی‌ها در هر جلسه به دو گروه خواب کامل و بی‌خوابی تقسیم شدند. در این پژوهش از روش آماری اندازهگیری مکرر با آزمون تعقیبی بن‌فرونی برای ارزیابی یافته‌ها استفاده شد. نتایج: چهار ساعت محرومیت از خواب بر زمان عکس‌العمل (01/0P=) و تعادل (035/0P=) دختران ورزشکار در صبح تاثیر منفی معنی‌داری داشت ؛ اما بر هماهنگی عصبی-عضلانی و چابکی آزمودنی‌ها تاثیر معنی‌داری نداشت(05/0P>). بحث و نتیجه‌گیری: محرومیت کوتاه مدت از خواب موجب کاهش زمان عکس‌العمل و تعادل دختران ورزشکار در صبح می‌شود.
