مهدی روستائی؛ عباسعلی گائینی؛ محمد رضا کردی
دوره 9، شماره 1 ، آذر 1395، ، صفحه 1301-1306
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، سنجش تفاوت بیان ژن میوستاتین در عضلات کند و تند انقباض رت‌های نر سالم پس از 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بود. روش تحقیق: به همین منظور، 12 سر رت نر ویستار به دو گروه کنترل(6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. تمرین تناوبی خیلی شدید شامل پنج روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. هر جلسه از سه تناوب (چهار دقیقه ای با شدت 90 تا 100 درصدVO2max ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، سنجش تفاوت بیان ژن میوستاتین در عضلات کند و تند انقباض رت‌های نر سالم پس از 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بود. روش تحقیق: به همین منظور، 12 سر رت نر ویستار به دو گروه کنترل(6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. تمرین تناوبی خیلی شدید شامل پنج روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. هر جلسه از سه تناوب (چهار دقیقه ای با شدت 90 تا 100 درصدVO2max و دو دقیقه ای با شدت 50 تا 60 درصد VO2max) تشکیل میشد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله باز کننده طویل انگشتان و نعلی استخراج و میزان بیان ژن آنها با روش RT-PCR سنجیده شد. نتایج: تحلیل آماری با آزمون t مستقل نشان داد که مقادیر میوستاتین عضله نعلی و بازکننده طویل انگشتان در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشت (001/0 = p ). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که با استفاده از اجرای HIIT بیان میوستاتین در عضله EDL کاهشی چشمگیر (30% ) و در عضله نعلی کاهشی اندک ( 7% ) داشته است. در نتیجه پس از اجرای این پروتکل، بیان میوستاتین در عضلات تندانقباض نسبت به عضلات کندانقباض بیشتر سرکوب شده است.
