هنگامه مرادیان؛ صدیقه حسین پور دلاور؛ علی ضابط
چکیده
هدف: اختلال اندوتلیالی، سریعترین نشانهی بروز اختلال عروقی در افراد چاق و آغاز توسعهی پیش-پرفشارخونی است و همراه با شاخصهای لیپیدی میتواند به بیماریهای قلبی-عروقی خطرناک منجر شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات تمرین مقاومتی دایرهای بر برخی نشانگرهای اندوتلیالی، فشارخون و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق مبتلا به پیش - پرفشارخونی ...
بیشتر
هدف: اختلال اندوتلیالی، سریعترین نشانهی بروز اختلال عروقی در افراد چاق و آغاز توسعهی پیش-پرفشارخونی است و همراه با شاخصهای لیپیدی میتواند به بیماریهای قلبی-عروقی خطرناک منجر شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات تمرین مقاومتی دایرهای بر برخی نشانگرهای اندوتلیالی، فشارخون و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق مبتلا به پیش - پرفشارخونی بود.روشها: به این منظور 24 زن چاق مبتلا به پیش-پرفشارخونی (با میانگین سن 43/4±73/44سال، شاخص تودهی بدن 8/3±39/32 کیلوگرم بر متر مربع ، سطح فشارخون سیستولی 61/0±21/13 و دیاستولی 33/0±65/8 میلیمتر جیوه)، به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایرهای قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 50 تا 60 دقیقه تمرین مقاومتی دایرهای شامل 3 دایره و 9 ایستگاه متشکل از چهار حرکت بالاتنه (پرس سینه، کشش پایینی، قایقی به صورت نشسته، جلوبازو) و سه حرکت پایین تنه (پرس پا، جلوران دستگاه، پشت ران دستگاه) و دو حرکت میان تنه (کرانچ شکم و باز شدن کمر) را با 15-12 تکرار اجرا کردند که شدت تمرین بر اساس توصیههای انجمن قلب آمریکا برای حرکات بالاتنه 40 درصد 1RM و برای حرکات پایین تنه 60 درصد 1RM بود. گروه کنترل طی مداخله هیچگونه فعالیت تمرینی نداشتند. فشارخون، اندازههای آنتروپومتریکی و نمونههای خونی 48 ساعت قبل از اجرای مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازهگیری شدند.نتایج: نتایج بهدستآمده نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی دایرهای میتواند سبب کاهش معنادار درصد چربی بدن (005/0P=)، نسبت کمر به لگن (043/0P=)، فشار خون سیستولی (001/0P=) و دیاستولی (002/0P=) و تریگلیسرید (043/0P=) شده و سطوح نیتریک اکساید را به طور معنادار افزایش دهد (008/0P=).نتیجه گیری: به نظر میرسد هشت هفته تمرین مقاومتی دایرهای میتواند با کاهش برخی سطوح لیپیدی، افزایش شبکه مویرگی در عضلات فعال و افزایش انعطافپذیری عروق، سبب افزایش نیتریک اکساید و در نتیجه کاهش فشارخون شود.
هنگامه مرادیان؛ عبدالحسین پرنو؛ رسول اسلامی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 87-96
چکیده
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، ...
بیشتر
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، توده چربی37 / 3 ±3/13 درصد و شاخص توده بدن 64 / 1 ± 19 / 21 در پژوهش حاضر شرکت کردند. آنها به طور تصادفی و یک روز در میان، یکی از سه دستورالعملگرم کردن شامل الف- گرم کردن تخصصی ووشوکاران )ویژه(؛ ب- 2 نوبت 4 تکراری اسکوات از پشت با 70 درصد 1RM )قدرتی( و ج- دو سرعت 36 متر( 40 یارد( با مقاومت 0 ، 10 ، 20 و 30 درصد وزن بدن )سرعتی( را اجرا کردند. 5 دقیقه پس از انجام هر دستورالعمل، آزمون رست RAST اجرا شد. ضربانقلب )به مدت 10 ثانیه( و لاکتات خون )از طریق لاکتومتر( قبل و بلافاصله پس از گرم کردن و نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون رست اندازه گیری شد.به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی، تحلیل داده ها با روش آماری اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد بین 4 زمان اندازه گیری لاکتات، پیش از گرم کردن تا پس از آزمون رست تفاوت معناداری وجود دارد ) 001 / 0 > P(؛ امادر مورد زمان های اندازه گیری شده، میزان لاکتات در سه دستورالعمل تفاوت معناداری نداشت ) 05 / 0 < P(. بین توان کمینه در دستورالعملویژه و قدرتی ) 002 / 0 = P (، همچنین بین شاخص خستگی در دستورالعمل قدرتی و سرعتی، تفاوت معنادار وجود داشت که این تفاوت در هردو مورد، به سود دستورالعمل قدرتی بود ) 024 / 0 = P(؛ اما بین سه شیوه گرم کردن در توان بی هوازی بیشینه و میانگین توان بی هوازی، تفاوتمعناداری مشاهده نشد ) 05 / 0 > P .)نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اگرچه نوع تمرین اندازه اثر PAP را تعیین میکند ولی با توجه به سیستم غالب گلیکولیتیک درتالوکاران، نیرومندسازی پس فعالی تأثیر معناداری نداشت و به نظر میرسد ورزشکاران سرعتی و یا توانی- انفجاری به میزان بیشتری از فوایداین روش بهره مند شوند.