احسان یوسفعلی زاده؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی در ورزشکاران نخبۀ دفاع شخصی بود.روشها: به‌منظور برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی کل مبارزه، ابتدا 12 مرد ورزشکار نخبۀ دفاع شخصی (میانگین سنی ۴/۱±۶/۲۴سال، قد ۲/۲±۱/ سانتی‌متر۱۸۲، تودۀ بدن ۴۴/۲±۱/۷۸ کیلوگرم، درصد چربی %۵/۱±۸۳/۱۶) آزمون‌های اکسیژن ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی در ورزشکاران نخبۀ دفاع شخصی بود.روشها: به‌منظور برآورد انرژی مصرفی و سهم دستگاه‌های انرژی کل مبارزه، ابتدا 12 مرد ورزشکار نخبۀ دفاع شخصی (میانگین سنی ۴/۱±۶/۲۴سال، قد ۲/۲±۱/ سانتی‌متر۱۸۲، تودۀ بدن ۴۴/۲±۱/۷۸ کیلوگرم، درصد چربی %۵/۱±۸۳/۱۶) آزمون‌های اکسیژن مصرفی بیشینه و ضربان قلب بیشینۀ بروس را روی نوار گردان و میانگین ضربان قلب طی رقابت واقعی را روی تاتامی به‌منظور تعیین شدت انجام دادند، سپس دو راند مبارزۀ ۳ دقیقه با فاصلۀ استراحتی ۱ دقیقه شبیه رقابت را انجام دادند. برای تعیین شدت نسبت کار به استراحت در طول مبارزه، کل زمان راند موردنظر فیلم‌برداری شد، سهم دستگاه‌های هوازی، فسفاژن و گلیکولیز بی‌هوازی به‌ترتیب از طریق مصرف اکسیژن در طول فعالیت، بخش سریع مصرف بیش از حد اکسیژن پس از فعالیت و تغییرات غلظت لاکتات خون در هر راند به‌دست آمد. برای بررسی طبیعی بودن داده‌ها از آزمون شپیرو-ویلک و برای بررسی تفاوت بین‌گروهی از تحلیل آزمون تی زوجی استفاده شد (۰۵/۰>P). نتایج: میانگین نسبت کار به استراحت حدود 1 به ۷/۱ بود. مقدار انرژی مطلق (kJ) و نسبی (%) دستگاه‌های هوازی، فسفاژن و گلیکولیز بی‌هوازی به‌ترتیب kJ۱۱±۱۲۲ (۴±۵۶%)، kJ۲±۶۹ (۲/۰±۳۲%) و kJ ۸±۲۴ (۳±۱۰%) بود.نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش توصیه می‌شود در تمرینات و فرایند آموزش به‌طور کلی از دستگاه بی‌هوازی فسفاژن (به‌منظور انجام کار با شدت بالا) و دستگاه هوازی (به‌منظور بازیافت) برای به بیشینه رساندن عملکرد ورزشکار استفاده شود.
عبدالرحمن نجفی؛ خسرو ابراهیم؛ سجاد احمدی زاد؛ غلام رضا جهانی قیه قشلاق
دوره 11، شماره 1 ، بهمن 1397، ، صفحه 29-44
چکیده
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال است. روشها: سی فوتبالیست آماده و جوان )16 تا 19 ساله( به 3 گروه تجربی A ،تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه گروهها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضالت تنفسی پرداختند. ...
بیشتر
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال است. روشها: سی فوتبالیست آماده و جوان )16 تا 19 ساله( به 3 گروه تجربی A ،تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه گروهها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضالت تنفسی پرداختند. در هر جلسه تمرین عضالت تنفسی گروه تجربی A تعداد 30 نفس را در 55 درصد دم بیشینه )MIP ،)تجربی B تعداد 50 نفس را در 40 درصد MIP و گروه کنترل تعداد 30 نفس را در 15 درصد MIP انجام دادند. آزمون‌های MIP ،اسپیرومتری، یویو سطح یک، آزمون واماندهساز تناوبی استقامتی )RHIET )و آزمون رست قبل و بعد از هشت هفته تمرین عضالت تنفسی انجام شد. برای تحلیلدادهها از آنوای یکطرفه استفاده شد. نتایج: در این پژوهش نشان داده شد که هشت هفته تمرین عضالت تنفسی MIP ،مسافت دویدن را افزایش و سطح الکتات خون، میزان درک فشار، درک تنگی نفس و شاخص خستگی دوی سرعت مکرر را در گروه های تجربی A و B در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد )05/0
P .) نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد تمرین عضالت تنفسی تاثیر مثبتی بر عملکردبدنی بازیکنان فوتبال دارد و میتواند بخشی از برنامه بدنسازی پیشفصل فوتبال باشد.
ساناز میرمحمدی؛ حجت الله نیک بخت؛ خسرو ابراهیم
دوره 10، شماره 2 ، خرداد 1396، ، صفحه 47-58
چکیده
هدف: هدف ازتحقیق حاضرتوصیف ومقایسه منتخبی ازویژگی‌های آمادگی جسمانی تکواندوکاران حرفه ای دختردردوسبک پومسه وکیوروگی بود.روش شناسی: از دختران تکواندوکار حرفه‌ای شهر تهران تعداد 12 نفر از سبک کیوروگی و 12 نفر از سبک پومسه در دامنه سنی 25 الی 30 سالبه‌عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ویژگیهای تیپ بدنی به روش هیث-کارترو درصدچربی به روش چین ...
بیشتر
هدف: هدف ازتحقیق حاضرتوصیف ومقایسه منتخبی ازویژگی‌های آمادگی جسمانی تکواندوکاران حرفه ای دختردردوسبک پومسه وکیوروگی بود.روش شناسی: از دختران تکواندوکار حرفه‌ای شهر تهران تعداد 12 نفر از سبک کیوروگی و 12 نفر از سبک پومسه در دامنه سنی 25 الی 30 سالبه‌عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ویژگیهای تیپ بدنی به روش هیث-کارترو درصدچربی به روش چین پوستی هشت نقطه ای تعیین شد. همچنین از آزمودنی ها آزمون‌های انعطاف پذیری، پرش سارجنت، چابکی، پاسخ بینایی، تعادل پویا، بیپ تست و آزمون وینگیت برای ارزیابی ویژگی های مختلف فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی به عمل آمد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون آماری کولموگروف اسمیرنوف تعیین گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری تی-مستقل در سطح معنی‌داری (05/0 ≥p) استفاده شد. نتایج: یافته‌هانشاندادکه بین متغیرهای تیپ بدنی،ترکیب بدنی،انعطاف پذیری، عکس‌العمل دیداری،تعادل پویا و توان انفجاری پاها و ظرفیت هوازی در دو سبک تفاوت معنی‌داری وجودندارد (05/0 ≤p) امادر متغیرهای پرش درجا، چابکی و میانگین توان بی هوازی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد (05/0 ≥p). بحث ونتیجه گیری: باتوجه به یافته های این پژوهش میتوان چنین برداشت کردکه گونه پیکری ورزشکاران تکواندوازنوع مزومورفی است که ویژگیهای اکتومورفی رانیز دارند. همچنین ویژگی های مختلف فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی تکواندوکاران سبک کیوروگی و پومسه غیر از چابکی، میانگین توان بی هوازی و توان انفجاری اندام تحتانی تفاوت معنی داری با هم نداشتند هرچند گروه کیوروگی در اغلب فاکتورهای اندازه گیری شده وضعیت بهتری داشتند.
