حسین برزگری مروست؛ سیروس چوبینه؛ رحمان سوری؛ علی اکبرنژاد
چکیده
هدف: فعالیت ورزشی استقامتی شدید ممکن است در طولانیمدت باعث ایجاد فیبروز قلبی شود. هدف از این مطالعه بررسی اینکه آیا انجام فعالیت ورزشی استقامتی شدید و طولانی مدت می تواند منجر به ایجاد تغییرات ساختاری پاتولوژیک در قلب موش های صحرایی شود. روش ها: تعداد ۱۶ سر موش صحرایی نر بالغ (۴ هفتگی) نژاد ویستار بهصورت تصادفی به دو گروه کنترل ...
بیشتر
هدف: فعالیت ورزشی استقامتی شدید ممکن است در طولانیمدت باعث ایجاد فیبروز قلبی شود. هدف از این مطالعه بررسی اینکه آیا انجام فعالیت ورزشی استقامتی شدید و طولانی مدت می تواند منجر به ایجاد تغییرات ساختاری پاتولوژیک در قلب موش های صحرایی شود. روش ها: تعداد ۱۶ سر موش صحرایی نر بالغ (۴ هفتگی) نژاد ویستار بهصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. تمرین استقامتی شدید دویدن روی نوارگردان (پنج جلسه در هفته با شدت ۳۶ متر بر دقیقه و به مدت ۱۶ هفته) توسط گروه تمرینی انجام شد. پس از تشریح موش های صحرایی میزان رسوب کلاژن با استفاده از روشMasson trichrome و بیان ژن و بیان پروتئین PKP2 و TGF-β1 در بطن راست به ترتیب با استفاده از روش Real time-PCR و Western blotting اندازهگیری شد و دادههای حاصل از طریق آزمون t مستقل و در سطح معناداری (0۵/۰ ≥ P) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: میزان رسوب کلاژن (۰۱/۰ = P) و بیان ژن و بیان پروتئین TGF-β1(به ترتیب (۰۳/۰ = P) و (۰۱/۰ = P)) در بطن راست موش های صحرایی در گروه تمرینی به صورت معناداری بیشتر شده بود. از طرفی بیان ژن PKP2 در گروه تمرین به صورت معنادار کمتر شده بود (۰۴/۰ = P) اما کم شدن بیان پروتئین PKP2 در گروه تمرینی معنادار نبود (۵/۰ = P).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه حیوانی، فیبروز قلبی و افزایش بیان ژن پروتئینهای دسموزومی پس از فعالیت ورزشی شدید و طولانی مدت مشاهده شد که نشان میدهد فعالیت ورزشی استقامتی شدید و طولانیمدت احتمالا میتواند از طریق بر هم زدن ساختار دسموزوم ها و تشکیل بافت فیبروزی، باعث ایجاد تغییرات پاتولوژیک در بطن راست شود.
ارزو اسکندری شهرابی؛ رحمان سوری؛ سیروس چوبینه؛ زهره مظاهری تیرانی
چکیده
هدف: نشان داده شده که فعالیت ورزشی در بیشتر گونه های جانوری به افزایش و بهبود شاخصهای عملکردی قلبی منجر می شود. به نظر میرسد که به دنبال انواع فعالیت ورزشی ظرفیت خود نوزایی قلبی از طریق افزایش تشکیل کاردیومیوسیتهای جدید افزایش مییابد. مطالعه حاضر تاثیر تمرینات تناوبی شدید و تداومی بر عملکرد سلول های بنیادی و ظرفیت خود نوزایی ...
بیشتر
هدف: نشان داده شده که فعالیت ورزشی در بیشتر گونه های جانوری به افزایش و بهبود شاخصهای عملکردی قلبی منجر می شود. به نظر میرسد که به دنبال انواع فعالیت ورزشی ظرفیت خود نوزایی قلبی از طریق افزایش تشکیل کاردیومیوسیتهای جدید افزایش مییابد. مطالعه حاضر تاثیر تمرینات تناوبی شدید و تداومی بر عملکرد سلول های بنیادی و ظرفیت خود نوزایی قلبی را بررسی میکند.روش شناسی: 24 عدد رت ویستار نر بالغ به سه گروه تمرین تناوبی شدید ،تداومی و کنترل تقسیم شدند. پروتکل های تمرینی 5 روز در هفته و 6 هفته اجرا شد. بافت قلب استخراج و مقادیر c-Kit و Ki67 به روش ایمونوهیستوشیمی و بیان ژن Nkx2.5به روش RealTime-PCR آنالیز شد. روش اماری تحلیل واریانس یک طرفه با معناداری )05/0(P≤ استفاده شد. نتایج: افزایش معنادار سلولهای مثبت c-Kit در گروه تمرین HIIT )00/0(P≤ و در گروه تداومی )0۱۸/0(P≤ مشاهده شد که این افزایش در گروه HIIT بیشتر بود. افزایش معنادار سلول های مثبتKi67 در گروه تمرین HIIT )00/0(P≤ و گروه تداومی )05/0(P≤ مشاهده شد که این افزایش در گروهHIIT بیشتر بود. همچنین افزایش معنادار بیان ژن Nkx2.5در گروه تمرین HIIT )015/0(P≤و در گروه تداومی )03/0(P≤ مشاهده شد که این افزایش در گروه تداومی بیشتر بود. بحث و نتیجه گیری:به نظر می رسدتمرینات ورزشی از طریق افزایش تکثیر سلولهای بنیادی در قلب بازسازی قلب را آغاز کرده و متعاقب آن تمایزc-Kit را فعال و بیان ژن Nkx2.55 را که دو عامل اصلی رونویسی اولیه دودمان قلب هستند افزایش میدهد؛ که موجب تولید سلولهای جدید قلب میشود.
