رقیه افرونده؛ معرفت سیاه کوهیان؛ لطفعلی بلبلی؛ رضوان شمسی
چکیده
هدف: فشار دی‌اکسید کربن خون سرخرگی (PaCO2) از عوامل مهم در سازوکار شیمیایی کنترل تهویۀ ریوی (VE) است که تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم یا بی‌تأثیر بودن آن هنوز مورد بحث است. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر PaCO2 بر VE طی فعالیت منقطع کوتاه‌مدت و بازیافت پس از این فعالیت و همچنین بررسی تأخیر زمانی در تحریک VE به‌وسیلۀ PaCO2 بود.روشها: ده آزمودنی مرد ...
بیشتر
هدف: فشار دی‌اکسید کربن خون سرخرگی (PaCO2) از عوامل مهم در سازوکار شیمیایی کنترل تهویۀ ریوی (VE) است که تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم یا بی‌تأثیر بودن آن هنوز مورد بحث است. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر PaCO2 بر VE طی فعالیت منقطع کوتاه‌مدت و بازیافت پس از این فعالیت و همچنین بررسی تأخیر زمانی در تحریک VE به‌وسیلۀ PaCO2 بود.روشها: ده آزمودنی مرد غیرفعال یک فعالیت منقطع کوتاه‌مدت (10ثانیه) با فشار کاری 200 وات را انجام دادند که شرایطی را به‌وجود می‌آورد که در آن از بین تمام عوامل شیمیایی تنها PaCO2 تغییر می‌کند. تهویۀ ریوی و گازهای تبادل تنفسی در طول مدت استراحت، گرم کردن، تمرین و دورۀ بازیافت اندازه‌گیری شد. PaCO2با استفاده از PETCO2 و حجم جاری پیش‌بینی شد. همبستگی عرضی برای نشان دادن ضریب همبستگی بین VE و PaCO2 پیش‌بینی‌شده با درنظر گرفتن تأخیرهای زمانی مختلف به‌دست آمد.نتایج: میزانPaCO2 پیش‌بینی‌شده از ثانیۀ 14 تا 28 دورۀ بازیافت و میزان VE از ثانیۀ 14 تا 90 دورۀ بازیافت به‌طور معنا‌داری بالاتر از میزان آن‌ها در زمان گرم کردن بود (05/0>p) و بالاترین ضریب همبستگی بین PaCO2 و VE با تأخیر زمانی 7 ثانیه به‌دست آمد (854/0=r).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که در مردان غیرفعال طی فعالیت منقطع کوتاه‌مدت و بازیافت پس از آن،PaCO2 موجب تحریک VE می‌شود و تأخیر زمانی 7 ثانیه در تحریک VE به‌وسیلۀPaCO2 وجود دارد.
