زهرا همتی فارسانی؛ ابراهیم بنی طالبی؛ محمد فرامرزی؛ امین بی غم صادق
چکیده
هدف: استخوان‌ها به‌طور وسیعی تحت تأثیر تغذیه، سطح فعالیت و سبک زندگی قرار می‌گیرند و سازگاری‌های ساختاری در شکل و اندازة استخوان از طریق نیروهای ناشی از تحمل وزن و نیروهای اعمال‌شده توسط عضلات اتفاق می‌افتد. ازاین‌رو هدف از مطالعة حاضر این است که آیا شدت‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بیان mir-204 و برخی خواص بیومکانیکی استخوان موش‌های ...
بیشتر
هدف: استخوان‌ها به‌طور وسیعی تحت تأثیر تغذیه، سطح فعالیت و سبک زندگی قرار می‌گیرند و سازگاری‌های ساختاری در شکل و اندازة استخوان از طریق نیروهای ناشی از تحمل وزن و نیروهای اعمال‌شده توسط عضلات اتفاق می‌افتد. ازاین‌رو هدف از مطالعة حاضر این است که آیا شدت‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بیان mir-204 و برخی خواص بیومکانیکی استخوان موش‌های نر سالمند نژاد ویستار تأثیر دارد؟روش‌ها: 24 سر موش نر سالمند نژاد ویستار (میانگین سن 23 ماه، میانگین وزن 93/437گرم) در سه گروه مساوی هشت‌تایی شامل تمرینات مقاومتی با شدت متوسط (60 درصد حداکثر ظرفیت حمل ارادی (MVCC)) و تمرینات مقاومتی با شدت بالا (80 درصد MVCC) و گروه کنترل قرار گرفتند و به‌طور تصادفی براساس وزن اولیه تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی با استفاده از نردبان مقاومتی و 5 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام گرفت. بعد از پایان دورة تمرین بیانmir-204 در بافت مغز استخوان درشت‌نئی به روش RT–PCR اندازهگیری و با استفاده از فرمول ΔΔCT- 2 کمی شدند. همچنین از آزمون خمش سه‌نقطه‌ای برای تعیین خواص بیومکانیکی استخوان استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس تک‌راهه و آزمون کروسکال والیس با سطح 05/ 0P≤ انجام گرفت.نتایج: میزان بیان mir-204(539/0P=)، Runx2 (960/0P=)، مدولاسیون (82/0P=)، قدرت بیشینه و استرس (80/0P=)، انرژی شکست (99/0P=) و نیروی استخوان (81/0P=) در گروه‌های تمرینی با شدت بالا و متوسط نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت.نتیجه‌گیری: با توجه به عدم معناداری در نتایج تحقیق، به‌نظر می‌رسد مدت تمرین برای تأثیرگذاری بر متغیرهای استخوان کافی نبوده است، ازاین‌رو نیاز است دوره‌های طولانی‌تر این نوع تمرینات ورزشی، در تحقیقات آینده بررسی شود.
مهدی طاهری گندمانی؛ محمد فرامرزی؛ ابراهیم بنی طالبی؛ روح الله همتی
چکیده
هدف: سالمندی با اختلالات عمومی در متابولیسم چربی و عوامل التهابی همراه است که به آترواسکروز منجر میشود.هدف از این مقاله، بررسی تاثیر دو نوع تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر MicroRNA های مرتبط با انتقال معکوسکلسترول در موش های سالمند است.روش ها: سی سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مسن ) 23 ماهه(، به صورت تصادفی براساس وزن موشها در شروعپژوهش در دو ...
بیشتر
هدف: سالمندی با اختلالات عمومی در متابولیسم چربی و عوامل التهابی همراه است که به آترواسکروز منجر میشود.هدف از این مقاله، بررسی تاثیر دو نوع تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر MicroRNA های مرتبط با انتقال معکوسکلسترول در موش های سالمند است.روش ها: سی سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مسن ) 23 ماهه(، به صورت تصادفی براساس وزن موشها در شروعپژوهش در دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل، شامل گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط ) n=10 (، تمرین مقاومتی باشدت بالا ) n=10 ( و گروه کنترل ) n=10 ( قرار گرفتند. تمرین مقاومتی، شامل 8 هفته تمرین مقاومتی نردبان با شدتزیاد ) 80 % از MVCC ( و شدت متوسط ) 60 % از MVCC ( و 5 روز در هفته بود. بعد از دوره تمرین بیان miR-33a وmiR-144 و بیان پروتئین ABCA1 به روش RT–PCR اندازهگیری شد. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوا باسطح معنی داری ) 05 / P≥0 ( انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد، میزان بیان miR-33a و miR-144 دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط به طور معنیداری،کمتر از گروه کنترل بود و میزان بیان mRNA ژن ABCA1 گروه مقاومتی شدید، پس از هشت هفته تمرین افزایشمعنیداری داشت ) 05 / p>0 (. البته تفاوت میزان بیان miR-33a و miR-144 متعاقب تمرین مقاومتی شدید و متوسطمعنیدار نبود ) 05 / p<0 (. با این حال، در باره بیان mRNA ژن ABCA1 تفاوت معنی داری در دو گروه مقاومتی شدید ومتوسط مشاهده شد.نتیجه گیری: به نظر می رسد، تمرین مقاومتی با شدت متوسط یا شدید می تواند با کاهش بیان miR-33a و miR-144افزایش بیان mRNA ژن ABCA1 در بهبود وضعیت تصلب شرایین افراد سالمند مؤثر واقع شود.
