عبدالرضا کاظمی؛ زهرا معصوم پور؛ امیربهادر دخیلی؛ علیرضا زنگی ابادی؛ ایمان فتحی
چکیده
هدف: به‌دلیل ابهامات موجود در زمینۀ فرایندهای رشد و حفظ عضلات اسکلتی به‌ویژه آتروفی ناشی از بی‌تحرکی، مطالعۀ حاضر، به‌منظور بررسی تأثیرات تعلیق مکانیکی اندام تحتانی بر بیان ژن‌های آتروژنیکی در عضلۀ نعلی موش‌های صحرایی انجام گرفت.روش‌ها: بدین‌منظور 10 سر موش صحرایی نژاد ویستار در دو گروه تعلیق (5=n) و کنترل (5=n) قرار گرفتند و موش‌های ...
بیشتر
هدف: به‌دلیل ابهامات موجود در زمینۀ فرایندهای رشد و حفظ عضلات اسکلتی به‌ویژه آتروفی ناشی از بی‌تحرکی، مطالعۀ حاضر، به‌منظور بررسی تأثیرات تعلیق مکانیکی اندام تحتانی بر بیان ژن‌های آتروژنیکی در عضلۀ نعلی موش‌های صحرایی انجام گرفت.روش‌ها: بدین‌منظور 10 سر موش صحرایی نژاد ویستار در دو گروه تعلیق (5=n) و کنترل (5=n) قرار گرفتند و موش‌های صحرایی گروه تعلیق به مدت دو هفته در همین شرایط نگهداشته شدند. پس از 14 روز عضلۀ نعلی آنها استخراج گردید و بیان ژن‌های TRAf6 و MuRF1 به روش real-time-Pcr اندازهگیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که پس از 14 روز تعلیق اندام تحتانی وزن نسبی عضلۀ نعلی بهطور معناداری کاهش یافته بود (009/0=P). بهعلاوه، بیان ژن TRAF6 (033/0=P) بهطور معناداری افزایش یافته بود، ولی افزایش MuRF1 به لحاظ آماری معنادار نبود (061/0=P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که TRAF6 و عامل پاییندست آن، MuRF1 میتوانند در تنظیم تودۀ عضلانی در شرایط کاهش فعالیت عصبی عضلانی و تعلیق اندامها درگیر باشند و بهعنوان عامل منتخب مقابله با کاهش تودۀ عضلانی در وضعیتهایی مانند بستری شدن ورزشکاران پس از آسیبهای ورزشی یا کاهش بار اندام پس از آسیبدیدگی درنظر گرفته شوند.
