ساناز حبیبوند؛ رضا نوری؛ عباسعلی گائینی
چکیده
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و مکمل‌یاری ویتامین D نقش مهمی در سلامت قلبی- عروقی دارند. با این حال، آثار ترکیب این دو راهبرد و نقش مولکولی آن‌ها در سازگاری‌های قلبی کمتر شناخته شده است. ازاین‌رو تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر مکمل‌یاری ویتامین D و تمرین هوازی بر نشانگرهای فشار اکسایشی و پروتئین سیرتوئین 1 (SIRT-1) در بافت میوکارد موش‌های ...
بیشتر
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و مکمل‌یاری ویتامین D نقش مهمی در سلامت قلبی- عروقی دارند. با این حال، آثار ترکیب این دو راهبرد و نقش مولکولی آن‌ها در سازگاری‌های قلبی کمتر شناخته شده است. ازاین‌رو تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر مکمل‌یاری ویتامین D و تمرین هوازی بر نشانگرهای فشار اکسایشی و پروتئین سیرتوئین 1 (SIRT-1) در بافت میوکارد موش‌های صحرایی نر میانسال انجام گرفت.مواد و روش‌ها: 32 سر موش صحرایی نر با دامنة سنی 12–14 ماه و با دامنة وزنی 350–400 گرم پس از طی دو هفته آشناسازی و انجام آزمون حداکثر سرعت هوازی و اندازه‌گیری وزن آن‌ها، به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل (Con)، تمرین هوازی (AT)، ویتامین D (Vit-D) و تمرین هوازی + ویتامین D (AT+Vit_D) تقسیم شدند. برنامة اصلی تمرین شامل هشت هفته تمرین فزاینده و پنج جلسه در هفته بود. گروه Vit_D و AT+Vit-D 500 واحد ویتامین D همراه با 3/0 میلی‌لیتر روغن زیتون به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به‌صورت یک روز در میان دریافت کردند. همچنین از روغن زیتون به‌عنوان دارونما استفاده شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسة مداخله بافت قلب حیوانات خارج شد. میزان فعالیت سوپراکسید دسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و نیز غلظت مالون دی‌آلدهید (MDA)، هیدروژن پراکسید (H2O2) و پروتئین SIRT-1 اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از طریق آزمون آنوا یکراهه در سطح 05/0 P< انجام گرفت.نتایج: یافته‌ها نشان داد مقادیر SIRT-1 به‌طور معناداری در گروه AT بیشتر از گروه Con بود (05/0P<). همچنین مقادیر MDA در گروه AT نسبت به گروه Con کمتر بود (05/0P<). بین دیگر گروه‌های مورد بررسی تفاوت معناداری در مقادیر MDA و SIRT-1 مشاهده نشد (05/0P>). افزون‌بر این تفاوت معناداری در مقادیر GPx، SOD و H2O2 بین گروه‌های مورد بررسی مشاهده نشد (05/0P>).نتیجه‌گیری: در کل، یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد تمرین منظم هوازی برای کاهش آسیب‌های اکسایشی بافت قلب در دورة میانسالی ممکن است سودمند باشد. همچنین تمرین هوازی در میانسالی به افزایش پروتئین SIRT-1 منجر می‌شود. با توجه به نقش مهم SIRT-1 در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و تقویت دستگاه دفاع ضداکسایشی، به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی راهبردی مؤثر برای کاهش بیماری‌های قلبی- عروقی مرتبط با افزایش سن باشد. همچنین یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد مکمل‌یاری ویتامین D در کنار تمرین هوازی آثار هم‌افزایی در بهبود نشانگرهای فشار اکسایشی یا SIRT-1 ایجاد نمی‌کند. با این حال با توجه به حجم کم مطالعات در این مورد و نیز برخی محدودیت‌های پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود تحقیقات بیشتری در این باره انجام گیرد.
علیرضا رضائی؛ عباسعلی گائینی؛ سیروس چوبینه؛ رضا نوری
چکیده
زمینه و هدف: شناسایی و تجزیه‌وتحلیل اجزایی که در به تأخیر انداختن پیری و افزایش طول عمر نقش دارند، بسیار ضروری است. سیرتوئین‌ها از تنظیم‌کننده‌های اصلی بقای سلولی و طول عمر هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته فعالیت ورزشی HIIT شنا و مکمل رزوراترول بر مقدار SIRT3 در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی پیر بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش، ...
بیشتر
زمینه و هدف: شناسایی و تجزیه‌وتحلیل اجزایی که در به تأخیر انداختن پیری و افزایش طول عمر نقش دارند، بسیار ضروری است. سیرتوئین‌ها از تنظیم‌کننده‌های اصلی بقای سلولی و طول عمر هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته فعالیت ورزشی HIIT شنا و مکمل رزوراترول بر مقدار SIRT3 در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی پیر بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش، 30 سر موش صحرایی 20 ماهه (پیر) نر نژاد ویستار تصادفی به پنج گروه (کنترل (C)، گروه تمرین (EX)، گروه تمرین+مکمل (EXR)، گروه مکمل (R) و گروه حلال (M)) تقسیم شدند. گروه EX، تمرین HIIT شنا را به مدت شش هفته انجام دادند. گروه C، تمرین نمی‌کردند. گروه R، فقط مکمل رزوراترول دریافت کردند. گروه EXR، تمرین HIIT شنا را همراه با دریافت رزوراترول انجام دادند. گروه M فقط حلال دریافت کردند. SIRT3 با استفاده از روش آزمایشگاهی وسترن بلات سنجیده شد. داده‌های حاصله توسط آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه‌وتحلیل شدند.نتایج: پس از شش هفته، تفاوت معناداری بین میانگین میزان پروتئین SIRT3 در پنج گروه مشاهده شد. بنابراین، آزمون تعقیبی توکی نشان داد که مقدار SIRT3 در گروه EX و EXR در مقایسه با گروه C، R و M، به‌طور معناداری بیشتر بود (001/0P=)، اما این تفاوت بین دو گروه EX و EXR معنادار نبود (05/0P>). همچنین، مقدار SIRT3 در گروه R به‌طور معناداری در مقایسه با گروه C و M بیشتر بود.نتیجه‌گیری: افزایش SIRT3، نشان‌دهندة دخیل بودن این پروتئین در مسیرهای سوخت‌وسازی، دفاع ضداکسایشی و بهبود وضعیت سلول است. همچنین می‌توان از تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف مکمل رزوراترول برای تعدیل فشار اکسایشی و تأخیر روند پیری و سالمندی بهره برد.
