زهرا کریمی احمدآبادی؛ جواد نعمتی؛ سید حسام‌الدین موسوی‌نیا؛ رسول رضایی
چکیده
هدف: فعالیت ورزشی هوازی بسته به شدت و مدت فعالیت منجر به تغییراتی در عوامل همودینامیکی و دستگاه هموستاتیک در بیماران پرفشار خونی میشود که در صورت اعمال محدودیت جریان خون در زمان فعالیت میتوان انتظار تغییرات متفاوتی داشت. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ برخی شاخص‌های همودینامیک و انعقادی به یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی ...
بیشتر
هدف: فعالیت ورزشی هوازی بسته به شدت و مدت فعالیت منجر به تغییراتی در عوامل همودینامیکی و دستگاه هموستاتیک در بیماران پرفشار خونی میشود که در صورت اعمال محدودیت جریان خون در زمان فعالیت میتوان انتظار تغییرات متفاوتی داشت. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ برخی شاخص‌های همودینامیک و انعقادی به یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی با و بدون محدودیت جریان خون در بیماران پرفشار خونی بود.روش‌ها: تعداد 10 بیمار پرفشار خونی در 2 جلسه فعالیت هوازی (5 نوبت، هر نوبت 2 دقیقه فعالیت با سرعت 4 کیلومتر در ساعت با یک دقیقه استراحت غیرفعال) با و بدون محدودیت جریان خون با طرح توازن متقابل شرکت کردند. فشارخون قبل، بلافاصله، 5، 10، 15، 30 و 60 دقیقه پس از فعالیت، تعداد پلاکتها، زمان پروترومبین و زمان نسبی ترومبوپلاستین فعال شده قبل، بلافاصله، 30 دقیقه و 24 ساعت پس از فعالیت، ضربان قلب و شاخص درک از فشار نیز در نوبت‌های مختلف فعالیت اندازه‌گیری شد.نتایج: اثر زمان در همه عوامل اندازه‌گیری شده غیر از تعداد پلاکتها (055/0=P) معنادار بود (001/0>P) در حالی که تعامل زمان- شرایط فعالیت غیر از ضربان قلب (011/0=P) در بقیه عوامل غیرمعنادار بود (05/0<P).نتیجه‌گیری: براساس نتایج، محدودیت جریان خون منجر به افزایش عوامل همودینامیکی و کاهش زمان تشکیل لخته در بیماران پرفشارخونی شد ولی تفاوت‌های موجود بین فعالیت هوازی با و بدون جریان خون معنادار نبود، بنابراین، به نظر می‌رسد فعالیت با محدودیت جریان خون خطر اضافی را بر دستگاه قلبی- عروقی و عوامل انعقادی افراد میانسال دارای پرفشار خونی اعمال نمی‌کند.
