سارا کربلایی فر؛ عباسعلی گایینی؛ محمدرضا کردی؛ رضا نوری؛ پدرام قربانی
چکیده
هدف: انفارکتوس میوکارد مرگ سلولی بخشی از عضلة قلب به‌علت ازبین‌رفتن جریان خون است. فرایند مولکولی افزایش تراکم مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. لذا، این پژوهش با هدف ارزیابی اثر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 در موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت.
روش‌ها: 12 سرموش ...
بیشتر
هدف: انفارکتوس میوکارد مرگ سلولی بخشی از عضلة قلب به‌علت ازبین‌رفتن جریان خون است. فرایند مولکولی افزایش تراکم مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. لذا، این پژوهش با هدف ارزیابی اثر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 در موش‌های صحرایی مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت.
روش‌ها: 12 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار 10 هفته‌ای با وزن 250 تا 300 گرم در دو گروه تمرین تناوبی شدید (60 دقیقه دویدن تناوبی روی نوارگردان و هر تناوب شامل 4 دقیقه با شدت 85-90 درصد VO2max و 2 دقیقه بازیافت فعال با شدت 50-60 درصد VO2max، 4 روز در هفته و به‌مدت 6 هفته) و گروه کنترل (بدون مداخلة تمرین) قرار گرفتند. بعد از آن، موش‌های صحرایی به انفارکتوس میوکارد مبتلا شدند و بیان ژن‌های MMP-9و eNOS و VEGF و COL-18 با استفاده از PCR Real time بررسی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS 18 به روش آماری t مستقل تجزیه‌وتحلیل شد (05/0P≤).
نتایج: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد مقادیر MMP-9 گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 541/3) به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (mg/ml 002/1) (012/0=P) و مقادیر eNOS گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 23/4) نیز به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (mg/ml 68/3) است (014/0=P)، اما افزایش نسب VEGF به COL-18 گروه تمرین تناوبی شدید (mg/ml 856/1) نسبت به کنترل (mg/ml 245/1) معنادار نیست (263/0=P).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، 6 هفته تمرین تناوبی شدید باعث افزایش MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL-18 و بهبود عملکرد قلبی در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار پس از وقوع انفارکتوس میوکارد می‌شود
