مریم نورشاهی؛ سجاد احمدی زاد؛ فاطمه ایمانی؛ پونه دهقان
چکیده
هدف: سالمندی فرایند کاهش پیشروندة عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی است. از تغییرات مهم این دوره، کاهش آنژیوژنز است. براساس نتایج تحقیقات بسیاری فعالیت‌های ورزشی می‌تواند از پیشرفت این عوامل جلوگیری کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگرا (شدت پایین) با محدودیت جریان خون بر مقدار VEGF سرم در مردان سالمند ...
بیشتر
هدف: سالمندی فرایند کاهش پیشروندة عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی است. از تغییرات مهم این دوره، کاهش آنژیوژنز است. براساس نتایج تحقیقات بسیاری فعالیت‌های ورزشی می‌تواند از پیشرفت این عوامل جلوگیری کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگرا (شدت پایین) با محدودیت جریان خون بر مقدار VEGF سرم در مردان سالمند فعال است.روش‌ها: بدین‌منظور 10 نفر از مردان سالم 60-80 سالة واجد شرایط، در یکی از پارک‌های تهران به‌صورت در دسترس (میانگین وزن 25/9±8/77 کیلوگرم، قد 92/2±9/175 سانتی‌متر، شاخص تودۀ بدنی 70/2±12/25 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند. سپس برای به‌دست آوردن 50 درصد حداکثر فشار خون انسدادی برای جلسة محدودیت جریان خون به‌وسیلة دستگاه داپلر انجام گرفت. آزمودنی‌ها 4 نوبت فعالیت فلکشن و اکستنشن زانو را با 20 درصد یک تکرار بیشینه و با سرعت زاویه‌ای 30 درجه در ثانیه حرکت فلکشن و اکستنشن پا را به‌صورت کامل انجام دادند، به‌صورتی که ابتدا نوبت اول با 30 تکرار و 3 نوبت دیگر را با 15 تکرار و با 30 ثانیه استراحت بین هر نوبت اجرا کردند. قبل از شروع پروتکل، بلافاصله و دو ساعت پس از فعالیت خون‌گیری انجام گرفت و VEGF سرم به روش الایزا اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آنها از آنووای مکرر 3×2 استفاده شد.نتایج: نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که سطوح سرمی VEGF، در پاسخ به فعالیت آیزوکنتیک درونگرا همراه با محدودیت جریان خون نسبت به فعالیت آیزوکنتیک درونگرا بدون محدودیت جریان خون، افزایش معناداری داشت (0/01=P).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در افراد سالمند استفاده از روش محدودیت جریان خون با وجود پایین بودن شدت فعالیت بر مقدار VEGF سرم به‌عنوان یکی از عوامل رگ‌زایی در مردان سالمند فعال تأثیر بسزایی داشت.
