عباس قنبری نیاکی؛ نجمه رضایی نژاد؛ رستم علیزاده
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 1-12
چکیده
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر میزان نورگلین و لپتین پلاسما در مردانجوان با وزن معمولی بود.روش ها: به این منظور 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله )با میانگین و انحراف معیار وزنی 63 / 1 ± 10 / 73 کیلوگرم، سن17 / 0±55 / 21 سال و قد 88 / 0 ± 42 / 175 سانتی متر( ساکن خوابگاه، داوطلبانه به 5 گروه )کنترل، ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر میزان نورگلین و لپتین پلاسما در مردانجوان با وزن معمولی بود.روش ها: به این منظور 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله )با میانگین و انحراف معیار وزنی 63 / 1 ± 10 / 73 کیلوگرم، سن17 / 0±55 / 21 سال و قد 88 / 0 ± 42 / 175 سانتی متر( ساکن خوابگاه، داوطلبانه به 5 گروه )کنترل، 20،40،60 و 80 درصد یکتکرار بیشینه( تقسیم بندی شدند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته ) 4 روز در هفته( تمرینات دایره ای مقاومتی را با شدت هایتعیین شده انجام دادند و گروه کنترل در طول این دوره، در هیچ گونه برنامۀ ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه خون از ورید بازویی48 ساعت قبل و پس از تمرینات و 3 ساعت پس از صرف صبحانه معمول گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانسو تی زوجی تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که بین سطوح نورگلین ) 0001 / 0 = P(، لپتین ) 009 / 0P= ( و انسولین ) 013 / 0P= ( پلاسما در گروه هایمختلف تفاوت معنی دار وجود دارد اما در مورد گلوکز ) 27 / 0P= ( تفاوت معنی دار مشاهده نشد. همچنین همبستگی معنی داری بینمیزان اولیه ) 0001 / 0 = P ( و میزان تغییریافته ) 001 / 0 = P ( نورگلین و لپتین وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر، تمرینات مقاومتی دایره ای در شدت های مختلف میتواند سبب افزایش میزاننورگلین- 1 و لپتین پلاسما شود.
