جواد وکیلی؛ سعید نیکوخصلت؛ فرید پاکزاد حسنلو
چکیده
هدف: به‌تازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) بهعنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کم‌تحرک بود.روشها: در تحقیق نیمه‌تجربی حاضر 20 مرد میانسال ...
بیشتر
هدف: به‌تازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) بهعنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کم‌تحرک بود.روشها: در تحقیق نیمه‌تجربی حاضر 20 مرد میانسال (53/2±65/47 سال) داوطلب انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی با (BFR) و بدون محدودیت جریان خون (NBFR) قرار گرفتند. چهار هفته تمرین مقاومتی گروه BFR شامل حرکت جلو پا و پرس پا با شدت 20 درصد 1-RM، یک نوبت 30 تکراری و دو نوبت 15 تکراری و گروه NBFR شامل همان حرکات با شدت 80 درصد 1-RM در سه نوبت 10 تکراری، اجرا شد. نمونه‌های خونی پیش، بلافاصله بعد (برای هورمون‌های تستوسترون، کورتیزول و لاکتات) و 24 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی (برای هورمون رشد و عامل رشد شبه‌انسولینی–1) گرفته شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری تحلیل واریانس و تی مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 بررسی شد.نتایج: افزایش غلظت استراحتی هورمون رشد (001/0=P)، IGF-I (001/0=P) و پاسخ تستوسترون (001/0=P) سرمی پس از اجرای برنامۀ تمرین در هر دو گروه معنادار بود. همچنین تنها افزایش GH استراحتی در گروه BFR به‌طور معناداری بیشتر از گروه NBFR بود (04/0P<). با این حال، تمرین مقاومتی با (11/0=P) و بدون BFR (53/0=P) سبب تغییر معناداری در غلظت کورتیزول نشد.نتیجهگیری: بنابر یافته‌های تحقیق حاضر، به‌نظر می‌رسد احتمالاً تمرینات مقاومتی با BFR طی دورۀ میانسالی روش مناسبی برای دستیابی به فواید سلامتی تمرینات ورزشی به‌واسطۀ سازگاری‌های هورمونی است.
فرید فرحانی؛ صادق امانی شلمزاری؛ حمید رجبی؛ علی عباسی؛ علی ساریخانی؛ رسول نجارقابل؛ محمدجواد نقی زاده اصل
چکیده
هدف: فوتسال بهعنوان یکی از ورزشهای حرفهای، از حساسیت خاصی برخوردار است و بدنسازی نوین اینورزش اهمیت دارد. هدف این مطالعه بررسی شاخصهای عصبی ) IEMG و RMS ( و عملکردی، پس از 3 هفتهبازی در زمینهای کوچک ) SSG ( همراه با محدودیت جریان خون ) BFR ( مداوم و متناوب است.روشها: 18 فوتسالیست )میانگین سن 14 / 1 ± 67 / 22 سال( در سه گروه بدون 6( BFR نفر(، 6( BFR نفر( و BFRمتناوب ...
بیشتر
هدف: فوتسال بهعنوان یکی از ورزشهای حرفهای، از حساسیت خاصی برخوردار است و بدنسازی نوین اینورزش اهمیت دارد. هدف این مطالعه بررسی شاخصهای عصبی ) IEMG و RMS ( و عملکردی، پس از 3 هفتهبازی در زمینهای کوچک ) SSG ( همراه با محدودیت جریان خون ) BFR ( مداوم و متناوب است.روشها: 18 فوتسالیست )میانگین سن 14 / 1 ± 67 / 22 سال( در سه گروه بدون 6( BFR نفر(، 6( BFR نفر( و BFRمتناوب ) 6 نفر( قرار گرفتند. تمام شرکتکنندگان در پژوهش سههفتهای به بازی در زمینهای کوچک همراه بامحدودیت جریان خون پرداختند. از دستگاه الکترومیوگرافی و دستگاه ایزوکینتیک بهمنظور جمعآوری دادههایمربوط به فعالیت الکتریکی و متغیرهای ایزوکینتیکی استفاده شد.نتایج: در حرکت لانگز فعالیت الکتریکی عضات راست رانی و دوسر رانی فقط در گروههای دارای محدودیتجریان خون ) BFR و BFR متناوب( افزایش معنادار بینگروهی نشان داد ) 05 / P>0 (. متغیر شوت افزایش معناداربینگروهی و درونگروهی نداشت ) 05 / p < 0 (. پرش سارجنت نیز افزایش معنادار بینگروهی نداشت ) 05 / .) p < 0قدرت نیز در حرکت ا کستنشن و فلکشن فقط در گروههای دارای محدودیت خون افزایش معنادار بینگروهی نشانداد ) 05 / P≥0 (. متغیر کار برحسب وزن افزایش معنادار بینگروهی و درونگروهی نداشت ) 05 / p < 0 (. مقدار خستگیو میانگین اوج گشتاور، نتایج مشابهی داشتند، بهنوعی که فقط در آزمون تی همبسته گروههای دارای محدودیتجریان خون افزایش معنادار داشتند ) 05 / .)P>0نتیجهگیری: ا گرچه نتایج پژوهش حاضر، افزایش شاخصهای مرتبط با فعالسازی عصبی و عملکردی را درفوتسالیستهایی که جریان خون محدودی در پروتکل تمرین داشتند، نشان داد، برای توصیۀ آن به مربیان وفوتسالیستها به پژوهش بیشتری در زمینۀ BFR + SSG نیاز است.
مریم نورشاهی؛ سجاد احمدی زاد؛ فاطمه ایمانی؛ پونه دهقان
چکیده
هدف: سالمندی فرایند کاهش پیشروندة عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی است. از تغییرات مهم این دوره، کاهش آنژیوژنز است. براساس نتایج تحقیقات بسیاری فعالیت‌های ورزشی می‌تواند از پیشرفت این عوامل جلوگیری کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگرا (شدت پایین) با محدودیت جریان خون بر مقدار VEGF سرم در مردان سالمند ...
بیشتر
هدف: سالمندی فرایند کاهش پیشروندة عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی است. از تغییرات مهم این دوره، کاهش آنژیوژنز است. براساس نتایج تحقیقات بسیاری فعالیت‌های ورزشی می‌تواند از پیشرفت این عوامل جلوگیری کند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگرا (شدت پایین) با محدودیت جریان خون بر مقدار VEGF سرم در مردان سالمند فعال است.روشها: بدین‌منظور 10 نفر از مردان سالم 60-80 سالة واجد شرایط، در یکی از پارک‌های تهران به‌صورت در دسترس (میانگین وزن 25/9±8/77 کیلوگرم، قد 92/2±9/175 سانتی‌متر، شاخص تودۀ بدنی 70/2±12/25 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند. سپس برای به‌دست آوردن 50 درصد حداکثر فشار خون انسدادی برای جلسة محدودیت جریان خون به‌وسیلة دستگاه داپلر انجام گرفت. آزمودنی‌ها 4 نوبت فعالیت فلکشن و اکستنشن زانو را با 20 درصد یک تکرار بیشینه و با سرعت زاویه‌ای 30 درجه در ثانیه حرکت فلکشن و اکستنشن پا را به‌صورت کامل انجام دادند، به‌صورتی که ابتدا نوبت اول با 30 تکرار و 3 نوبت دیگر را با 15 تکرار و با 30 ثانیه استراحت بین هر نوبت اجرا کردند. قبل از شروع پروتکل، بلافاصله و دو ساعت پس از فعالیت خون‌گیری انجام گرفت و VEGF سرم به روش الایزا اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آنها از آنووای مکرر 3×2 استفاده شد.نتایج: نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که سطوح سرمی VEGF، در پاسخ به فعالیت آیزوکنتیک درونگرا همراه با محدودیت جریان خون نسبت به فعالیت آیزوکنتیک درونگرا بدون محدودیت جریان خون، افزایش معناداری داشت (0/01=P).نتیجهگیری: به‌نظر می‌رسد در افراد سالمند استفاده از روش محدودیت جریان خون با وجود پایین بودن شدت فعالیت بر مقدار VEGF سرم بهعنوان یکی از عوامل رگ‌زایی در مردان سالمند فعال تأثیر بسزایی داشت.
اسماعیل کرمی؛ علی حسنی؛ محمد رضا دهخدا؛ پژمان معتمدی
چکیده
هدف: ناتریورتیک پپتید دهلیزی از قلب ترشح می‌شود و می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر دستگاه‌های مختلف بدن بگذارد. از جمله مهم‌ترین تأثیرات این هورمون تأثیر بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی با محدودیت جریان خون بر ناتریورتیک پپتید دهلیزی و متعاقب آن فشار خون است.روشها: این پژوهش نیمه‌تجربی ...
بیشتر
هدف: ناتریورتیک پپتید دهلیزی از قلب ترشح می‌شود و می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر دستگاه‌های مختلف بدن بگذارد. از جمله مهم‌ترین تأثیرات این هورمون تأثیر بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی با محدودیت جریان خون بر ناتریورتیک پپتید دهلیزی و متعاقب آن فشار خون است.روشها: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح گروهی متقاطع با اندازه‌گیری مکرر با هدف تعیین اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی و فشار خون مردان تمرین‌کرده انجام گرفت.بدین‌منظور از میان جامعة در دسترس 8 مرد تمرین‌کرده با دامنۀ سنی 75/1±25 سال و درصد چربی 7/7±4/15 به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. این افراد با فاصلة 48 ساعت پروتکل‌های مختلف شامل فعالیت مقاومتی با شدت بالا (75 درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون و همین فعالیت را با شدت پایین (30 درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون انجام دادند. سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی با استفاده از روش الایزا بررسی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه‌وتحلیل شد.نتایج: سطوح ناتریورتیک پپتید دهلیزی سرمی در اثر اعمال فعالیت‌های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون تفاوت معناداری با هم ندارد (05/0≥p) همچنین تغییر معناداری در فشار خون مشاهده نشد.نتیجهگیری: به‌نظر می‌رسد اثر فعالیت‌های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون، بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون از طریق ترشح ناتریورتیک پپتید دهلیزی در مردان تمرین‌کرده تفاوتی با هم ندارد.
فاطمه حلال خور؛ منصور آقایی؛ جواد وکیلی
چکیده
هدف: تمرینات ورزشی با محدودیت جریان خون با تغییر ایمنی‌شناختی و همچنین تغییر در شاخصهای التهابی و آسیب عضلانی همراه است، ازاین‌رو هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته سنگ‌نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر میزان شاخصهای LDH، CK و CRP ناشی از فعالیت ورزشی در سنگ‌نوردان نخبه بود.روشها: 12 زن و 12مرد سنگ‌نورد با سابقۀ حداقل 4 سال ...
بیشتر
هدف: تمرینات ورزشی با محدودیت جریان خون با تغییر ایمنی‌شناختی و همچنین تغییر در شاخصهای التهابی و آسیب عضلانی همراه است، ازاین‌رو هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته سنگ‌نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر میزان شاخصهای LDH، CK و CRP ناشی از فعالیت ورزشی در سنگ‌نوردان نخبه بود.روشها: 12 زن و 12مرد سنگ‌نورد با سابقۀ حداقل 4 سال و دامنۀ سنی 32/2±54/23 تا 38/3±18/27 سال و درصد چربی 12/1±22/8 تا 18/1±19/14 درصد به‌صورت هدفمند از بین سنگ‌نوردان نخبه انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه تمرین با محدودیت جریان خون و تمرین بدون محدودیت جریان خون قرار گرفتند. برنامۀ تمرین به مدت 4 هفته انجام گرفت (با شدت 60 - 80 درصد درجۀ سختی مسیر به مدت 90 دقیقه و 3 جلسه در هفته). نمونۀ خونی در دو مرحله (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) در وضعیت نشسته و در حال استراحت بهمنظور تعیین مقدار لاکتات دهیدروژناز، کراتین‌کیناز، لاکتات خون و پروتئین واکنشگر C دریافت شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تی مستقل برای مقایسۀ میانگین‌ها و آزمون‌کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی همگنی دو گروه در سطح معناداری 05/0 α ≤ استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد شاخص آسیب عضلانی LDH، CK و شاخص التهابی CRP در پاسخ به تمرین سنگ‌نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت ( 05/0<p).نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش سنگ‌نوردی با محدودیت جریان خون نسبت به بدون محدودیت جریان خون سبب افزایش شاخصهای التهابی و آسیب عضلانی نمی‌شود، احتمالاٌ این شیوۀ تمرینات از منظر فشار مکانیکی و متابولیکی ناشی از فعالیت ورزشی برای سنگ‌نوردان ایمن است.
