حمیدرضا حقگو؛ سیروس چوبینه؛ پریسا پورنعمتی
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین3 (PTX3) و سرم آمیلوئید A(SAA) پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود تا بدینوسیله، تأثیر ورزش بر کاهش عوامل التهابی فوق در افراد دیابتی سنجیده شود.مواد و روشها: ۲۰ مرد غیرورزشکار مبتلا به دیابت نوع دو، تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین توزیع شدند. تمرینات ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین3 (PTX3) و سرم آمیلوئید A(SAA) پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود تا بدینوسیله، تأثیر ورزش بر کاهش عوامل التهابی فوق در افراد دیابتی سنجیده شود.مواد و روشها: ۲۰ مرد غیرورزشکار مبتلا به دیابت نوع دو، تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین توزیع شدند. تمرینات ترکیبی به مدت شش هفته شامل 25-35 دقیقه تمرین هوازی با شدت 55-75 درصد ضربان قلب بیشینه و پنج حرکت مقاومتی دربرگیرندة عضلات بزرگ بالا و پایینتنه شامل پنج حرکت پرس سینه، پرس ارتشی، اسکات، لیفت مرده، حرکت پارویی دمبل با شدت 55-75 درصد یک تکرار بیشینه با تواتر سه بار در هفته با تقدم تمرینات مقاومتی بر هوازی در هر جلسه برگزار شد. شدت تمرینات هوازی با ساعت ضربانسنج و شدت تمرینات مقاومتی نیز هر دو هفته یکبار با آزمون یک تکرار بیشینه سنجیده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی وابسته و تی مستقل در سطح معناداری 05/0P≤ انجام گرفت.نتایج: با بررسی نتایج پژوهش مشخص شد قرارداد تمرینی، سبب کاهش شاخص SAA (7/16درصد) و تغییر معنادار آن در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (047/0P=)، این در حالی است که تأثیری بر میزان SAA استراحتی گروه کنترل نداشت و افزایش 2/2 درصدی PTX3 گروه تمرین معنادار نبود (474/0=P).نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش و کاهش معنادار در عامل التهابی SAA و افزایش PTX3 میتوان نتیجه گرفت که شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح عوامل ذکرشده در مردان مبتلا به دیابت نوع دو تأثیرگذار است و احتمالاً میتواند سبب کاهش التهاب در این بیماران شود.