@article { author = {رضائیان, نجمه and خسروی, نیکو and سوری, رحمن}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تغییرات غلظت ویسفاتین، شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی پس از تمرینات استقامتی شنا در زنان چاق}, abstract_fa = {هدف تحقیق: آثار فعالیت بدنی در تعدیل شرایط التهابی ناشی از چاقی و روند پیری مشخص شده است. مطالعه حاضر تاثیر 10 هفته تمرین استقامتی شنا بر سطح ویسفاتین سرم، شاخص مقاومت به انسولین(HOMA-IR)و نیمرخ لیپیدی خون را در زنان چاق مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق: 16 زن چاق یائسۀ غیرفعال (شاخص توده بدنی 15/1±62/30 کیلو گرم بر متر مربع و میانگین سنی 9/3±25/54 سال) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل ئر 10 هفته برنامه تمرینات استقامتی شنا( 60-50%ضربان قلب بیشینه) سه جلسه در هفته شرکت کردند. سطح سرمی ویسفاتین،HOMA-IR نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتری ک قبل و 48 ساعت بعد از تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری05/0>P انجام گرفت.نتایج: اجرای 10 هفته تمرین استقامتی ضمن کاهش معنی دار سطح ویسفاتین (5/28%،45%-P) و شاخص مقاومت به انسولین ( 85/34%، 05%-P)بهبود نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتریک را به همراه داشت(05/0>P) بنابر نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، علیرغم وجود رابطه معنی دار بین سطوح ابتدایی ویسفاتین سرم با سطوح ابتدایی تری گلیسرید( 720/0-r،44%-P) و HDL-C و (750/0-r،32%-P) بین تغییرات غلظت ویسفاتین با تغییرات هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی رابطه معنی داری مشاهده نشد ) (05/0}, keywords_fa = {تمرینات استقامتی,ویسفاتین,مقاومت انسولینی,نیمرخ لیپیدی,زنان چاق}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98578.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98578_7d20c6b916d431c2c8d6a1e70faf6e1b.pdf} } @article { author = {فلاحی, علی اصغر and نجاتیان, مصطفی and گائینی, عباسعلی and کردی, محمدرضا}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه تاثیر فعالیت ورزشی هوازی تداومی و تناوبی منتخب بر ضربان قلب بازیافتبیماران با پیوند عروق کرونر}, abstract_fa = {مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی و مقایسه اثر این دو تمر ین بر HRR بیماران بعد از CABG است. بدین منظور 33 بیمار POST CABG (سی مرد و سه زن )با میانگین سنی 50/9±33/58 سال و میانگین BMI: 55/3±05/27 کیلوگرم بر متر مربع گزینش شدند در 3 گروه تمرین هوازی تداومی با شدت 70تا 85 درصد ضربان قلب اوج، و برنامه گروه تمرین تناوبی شامل 27 تا 44( با 3 تناوب 9 تا 15 دقیقه ای ) با شدت 75 تا 90 درصد ضربان قلب اوج بود. یافته ها نشان داد. هر دو برنامه ورزشی در مقایسه با گروه کنترل اثرات مثبت معنی داری بر ضربان قلب بازیافت( تداومی قبل: 45/8±58/13،بعد: 92/5±17/18،49%=P) ( تناوبی قبل: 16/12±66/14، بعد: 59/8±33/22،33%=P) و کنترل قبل:76/4±9/11، بعد87/13±50/12،279/0=P) به همراه داشتند. در مقایسه گروه ها تفاوت معنی داری بین HRR گروه ها بعد از انجام برنامه (30/0=P) بین گروه های تمرین تناوبی و کنترل (008/0=P) و تفاوت غیر معنی داری بین گروه های تمرینی تداومی و تناوبی(207/0=P) و تداومی و کنترل(115/0=P) را نشان داد نتایج: به صورت خلاصه این پژوهش نشان داد هر دو تمرین ورزشی تداومی و تناوبی HRR را در بیماران بعد از CABG بهبود بخشیدند و در مقایسه با تمرین تداومی تمرین تناوبی تاثیر بهتری بر HRR1 زنان و مردان با جراحی بایپس عروق کرونری داشت}, keywords_fa = {تمرین ورزشی,جراحی بایپس عروق کرونری,ضربان قلب بازیافت}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98580.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98580_3c6856c2a3a6764dfc51fea5905a9405.pdf} } @article { author = {ثالثی, محسن and شیخانی شاهین, هما and گرامی زاده, بیتا and تنیده, نادر}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تاثیر 8 هفته فعالیت ورزشی و مکمل استروژن بر تعداد سلول های ماهواره ای در موش های صحرایی}, abstract_fa = {مقدمه: تحقیقات در انسان و حیوان نشان داده است که فعالیت های ورزشی باعث فشار و کشیدگی بیش از حد در بافت، رهاساز ی مواد التهابی و عوامل رشدی و در نهایت منجر به فعالیت و تکثیر سلول های ماهواره ای م یشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت ورزشی و مکمل استروژن بر تعداد سلول های ماهواره ای در مو شهای صحرایی بود. روش تحقیق: تعداد 38 سر موش صحرایی انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه فعالیت ورزشی، مکمل استروژن، مکمل استروژن به همراه فعالیت ورزشی و کنترل تقسیم شدند. سپس دو گروه فعالیت ورزشی هوازی و فعالیت ورزشی هوازی همراه با مکمل استروژن به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین هوازی پرداختند. گروه مکمل استروژن و مکمل استروژن و فعالیت ورزشی هوازی نیز در ابتدای هر هفته به مقدار6/0 میلی لیتر استروژن را به صورت زیرجلد ی دریافت می نمودند. در پایان هفته هشتم عضله نعلی از ابتدا و انتها خارج گردید، در فرمالین 10 درصد قرارداده و به آزمایشگاه پاتولوژ ی دانشگاه علوم پزشکی شیراز فرستاده شد. در آزمایشگاه از طریق رنگ آمیزی هماتوکسین ائوزین و ایمنو هیستوکمیستری و میکروسکوپ های نوری تعداد سلول های ماهواره ای شمارش و ثبت گردید. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که میزان سلول های ماهواره ای در گرو ههای تحقیق متفاوت است به طوری که فعالیت ورزشی موجب یک افزایش 16 درصدی (83/0±8/2 به 21/1±25/3) در تعداد سلول های ماهواره ای در رت ها می گردد در حالیکه در گروهی که فعالیت ورزشی طولانی مدت را به همراه مکمل استروژن در یافت می نمودند یک کاهش 71 درصدی(83±8/2 به 6/0±81/0) در تعداد سلول ها مشاهده گردید. همچنین نتیجه تحقیق حاضر یک افزایش 5 برابری را در تعداد سلو لهای ماهواره ای در گروهی که مکمل استروژن دریافت می نمودند، نشان داد.}, keywords_fa = {مکمل استروژن,فعالیت ورزشی,سلول های ماهواره ای}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98582.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98582_06c472c9fe55f82bff52b6ea3d72c54d.pdf} } @article { author = {کارگر, مهران and معرفتی, حمید and امیر سیف الدینی, محمدرضا and سلیمی, علیرضا}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثر 6 هفته برنامه تمرینی پلایومتریک در آب و خشکی بر توان، چابکی، تعادل پویا و کوفتگی عضلانی بازیکنان بسکتبال}, abstract_fa = {هدف تحقیق: تمرینات پلایومتریک موجب افزایش قدرت و قابلیت انفجاری در ورزشکاران رشته های مختلف می شود. فعالیت انفجاری در آب نیز به طور برجسته اثرات سودمندی دارد. به هر حال تحقیقات کمی تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی را از نظر عملکردی و کوفتگی عضلانی با هم مقایسه کرده است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات برنامه تمرینی پلایومتریک در خشکی و آب برتوان، چابکی، تعادل وکوفتگی عضلانی است. روش تحقیق: 33 بسکتبالیست(سن 99/0±39/19 سال،وزن:4/9±36/82 کیلوگرم و شاخص توده بدنی:kg/m2 و 17/2±16/22)به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند، که بر اساس پرش عمودی و سابقه تمرینی همسان سازی و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب، خشکی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی یک برنامه تمرینی ویژه را به مدت 6 هفته و هر هفته 2 جلسه اجرا کردند. قسمت اصلی این برنامه تمرینی را جه شها و پرش ها به جلو، عقب و طرفین تشکیل م یداد. از طرح عاملی با مدل3×3 برای آزمون های توان و چابکی در گروه های تجربی و کنترل، و از طرح عاملی بامدل 4 ×2 برای کوفتگی عضلانی در گروه های تجربی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که، افزایش معن یداری در میزان توان عضلانی در گروه های تمرین در آب و خشکی نسبت به گروه کنترل وجود داشت(05/0≥P)اما، اختلاف معنی داری در میزان چابکی و تعادل پویا در بین سه گروه وجود نداشت(05/0≤P)برای شاخص کوفتگی عضلانی تاخیری اختلاف معنی داری بین گروه آب و خشکی در جلسات اول(05/0≥P)و آخر(05/0≥P) وجود داشت. نتیجه اینکه، تمرینات پلایومتریک درآب و خشکی اثرات مشابهی بر اجرا دارند. همچنین ویژگ یهای آب باعث کاهش کوفتگی عضلانی به دنبال فعالیت می شود.}, keywords_fa = {تمرینات پلایومتریک در آب,چابکی,توان انفجاری,کوفتگی عضلانی}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98584.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98584_890499f69837329e22e423888b09712f.pdf} } @article { author = {قائدی, هادی and فرامرزی, محمد and خازنی, علی and امانی, غلامرضا and امیرحسینی, احسان}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه تاثیر مکمل های کربوهیدرات و کربوهیدرات -پروتئین بر عملکرد و برخی از شاخص های ایمنی طی فعالیت های تناوبی فوتبال}, abstract_fa = {هدف پژوهش: هدف اصلی این مطالعه مقایسه تاثیر مکم لهای کربوهیدرات و کربوهیدرات-پروتئین بر عملکرد و برخی از شاخص های ایمنی طی فعالیت های تناوبی فوتبال بود. روش شناسی: 24 فوتبالیست مرد منتخب باشگاهی (میانگین سنی7/4±20سال قد1/7±5/165 سانتی متر،وزن8/6±66/65 کیلوگرم،شاخص توده بدن68/1±77/20کیلوگرم مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 62/4±4/63 میلی لیتر /کیلوگرم/دقیقه) بصورت هدفمند انتخاب و بطور مساوی در سه گروه نوشیدنی کربوهیدراتی(CHO)،نوشیدنی کربوهیدرات-پروتئین (CHO-PRO)و دارونما(P)تقسیم شدند. فعالیت های تناوبی شامل 24 وهله آزمون تعدیل شده اکبلوم یا فعالیت های تناوبی شبیه ساز فوتبالبود که به دو نیمه تقسیم شد. در انتهای هر وهله فعالیت از پرسشنامه درک فشار(RPE) بورگ و ضربان قلب جهت بررسی شدت فعالیت استفاده شد. آزمودنیها پیش، در حین و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی نوشیدنی مصرف کردند. گروه CHO گرم 60 کربوهیدارت، گروه CHO-PRO گرم 60 کربوهیدارت+ 18 گرم پروتئین و گروهP آسپارتام در یک لیترآب مصرف کردند. پیش از فعالیت، بلافاصله،1و 24 ساعت پس از فعالیت های تناوبی شبیه ساز خون گیری وریدی بعمل آمد و تعداد سلول های ایمنی، هورمون کورتیزول CRP و اینترلوکین- 6 خون اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها نشان دهنده اختلاف معنادار در RPE انتهای نیمه دوم،،IL-6 لکوسیت ها و نوتروفیل های نمونه خون بلافاصله و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی گروه های نوشیدنی CHO و CHO-PRO نسبت به P بود. (05/0≥P)در حالی که تفاوت معنی داری بین گروه های نوشیدنی Cho و Pro-Cho بدست نیامد. همچنین افزایش معنادار در،IL-6 کورتیزول، لکوسیت ها، نوتروفیل ها و لنفوسیت های نمونه خون بلافاصله و 1 ساعت پس از فعالیت های تناوبی وCRP نمونه خون 24 ساعت فعالیت های تناوبی گروه های نوشیدنی CHO ،CHO-PRO و P نسبت به پیش از فعالیت یا مرحله استراحت مشاهده شد(05/0≥P)نتیجه گیری: نتیجه این که مصرف یک وهله ای ترکیب کربوهیدرات با پروتئین پیش، در حین و 1 ساعت پس از فعالیت، تاثیر معنی داری برRPE و شاخص های ایمنی ناشی از فعالیت های تناو بی شبیه ساز فوتبال نسب به مصرف کربوهیدرات بتنهایی ندارد، اگرچه هر دو گروه مکمل نسبت به گروه دارونما، کاهش در RPE و تغییر مثبت در برخی از شاخص های ایمنی را نشان داد.}, keywords_fa = {مکمل کربوهیدرات,مکمل کربوهیدرات-پروتئین,شاخص های ایمنی,التهاب,فعالیت های تناوبی,درک فشار,بازیکنان فوتبال}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98586.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98586_d218631d3eb86301612433d20e0cbe9d.pdf} } @article { author = {غلامعلی شاهی, شیما and رحیمی, اسکندر and نوری, رضا and مقدسی, مهرزاد and طالعی, عبدالرسول and طهماسبی, صدیقه}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثر 12 هفته پیاده روی برشاخص های التهابی زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه}, abstract_fa = {هدف تحقیق: بررسی اثر 12 هفته پیاده روی بر شاخص های التهابی زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه بود. روش تحقیق: 19 زن یائسه ی مبتلا به سرطان سینه بادامنه سنی 50 تا 65 سال(7/2±05/55)که جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی را انجام داده وتحت هورمون درمانی با لتروزول قرارداشتند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند؛ 11 نفر گروه آزمایش و 8 نفر گروه کنترل. گروه آزمایش برنامه تمرینی شامل،25 تا 45 دقیقه پیاده روی با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب هدف، 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجر ا نمودند . از گروه کنترل درخواست گردید طی این مدت در فعالیت ورزشی شرکت نکنند. پیش و پس از 12 هفته TNF-α ,IL-6 ،CRP شاخص های آنتروپومتریک(وزن بدنWC و WHR ،BMI)درصد چربی بدن وVO2peak آزمودنی ها اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانسANCOVA ) مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شد. سطح معن یداری در این پژوهش(05/0≥P) بود.نتایج تحقیق: نتایج این پژوهش نشان دادVO2peak وزن بدن و BMI بین گروه کنترل و آزمایش بعد از 12 هفته به طور معنی دار تفاوت داشت(05/0≥P)با این حال،سطوح IL-6 در گروه آزمایش7/11 درصد و در گروه کنترل 1درصد کاهش یافت. وزن بدن و BMI در گروه آزمایش به ترتیب 3/3 و 2/3 درصد کاهش و در گروه کنترل به ترتیب 2/0 و 1 درصد افزایشVO2peak در گروه آزمایش افزایش و در گروه کنترل کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری: از این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که پیاده روی بر شاخص های التهابی زنان یائسه ی مبتلا به سرطان سینه اثر ندارد، اما باعث بهبود VO2peak وزن بدن و BMI می شود}, keywords_fa = {سرطان سینه,شاخص های التهابی,پیاده روی}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98588.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98588_f08e8a53f6f1ae9cd8ddf3cae84a4b00.pdf} } @article { author = {طاهری کلانی, عبدالحسین and نیک سرشت, محمود}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر غلظت پلاسمایی سایتوکاین های ضدالتهابی و تستوسترون در مردان غیرفعال}, abstract_fa = {هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترلn=9 و تمرین هوازی (n=11) تقسیم بندی شدند. در شرایط پایه و پس از هفته های پنجم و دهم تمرین غلظت پلاسمایی IL-10 ،IL-4 و تستوسترون به روش الایزا و درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن WHR )و شاخص تودة بدن (BMI ) اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین هوازی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید. نتایج: تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین هوازی شدید باعث افزایش VO2max و( 00/0-p)و کاهش درصد چربی بدن و(04/0-p)می شود در حالی که غلظت پلاسمای IL-4 و(37/0-P)و IL-10 و (34/0-P)تستوسترون87/40-P)و WHR و (44/0-P)و BMI و (71/0-P)تغییری را نشان نداد. همبستگی دومتغیره نشان داد بین تغییراتIL-4 با تستوسترون(50/0-=R)درصد چربی بدن(48/0=R)وWHRو (41/0-=R) و BMI و(37/0=R) و نیز تغییرات IL-10 با تستوسترون(10/0=R)درصد چربی بدن(55/0=R)و WHR و (32/0-=R) و BMI و (52/0=R)متعاقب تمرین هوازی شدید رابطۀ معنی داری وجود ندارد (05/0}, keywords_fa = {عوامل التهابی,تستوسترون,مردان غیرفعال}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98590.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98590_da80e9c03e2f4430c36c54e229841ad4.pdf} } @article { author = {گائینی, عباسعلی and کاظمی, فهیمه and مهدی آبادی, جواد}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی بر سازگاری های عضله قلب}, abstract_fa = {هدف تحقیق: هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی بر سازگاری های عضله قلب بود. روش تحقیق: بیست مرد غیر ورزشکار به طور داوطلبانه و تصادفی به دو گروه هوازی تداومی ( 10 نفر) و هوازی تناوبی ( 10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، هفته ای 3 روز با 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود. گروه تداومی 45 دقیقه به طور مداوم و گروه تناوبی 5 مرحله 9 دقیقه ای که مابین آ نها 4 دقیقه استراحت غیرفعال بود، می دویدند. پس از 8 هفته تمرین، آزمودنی ها 4 هفته بی تمرینی داشتند. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته استفاده شد. نتایج: با روش اکوکاردیوگرافی، بین قطر پایان دیاستولی بطن چپ،(EDD) قطر پایان سیستولی بطن چپ(ESD)درصد کوتاه شدن الیاف عضلات بطن چپ (%FS)درصد کسر تزریقی بطن چپ ،(%EF) ضخامت دیواره خلفی بطن چپ (PWT) قطر دهلیز چپ (LA)قطر دهانه آئورت،(AO)ضربان قلب ،(HR)فشار خون سیستولی(SBP)و فشار خون دیاستولی(DBP)پس از 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی نسبت به قبل از تمرین تفاوت غیر معنی داری(05/0P)بین DBP,SBP.HR.AO.AO.PWT.EF0/0.FS0/0.ESD.EDD پس از 4 هفته بی تمرینی نسبت به 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی تفاوت غیر معنی داری (05/0P)نتیجه گیری: دو شیوه تمرین هوازی تداومی و تناوبی و بی تمرینی تقریباً بر سازگاری های عضله قلب تأثیر یکسانی می گذارند.}, keywords_fa = {فعالیت هوازی,بی تمرینی,هایپرتروفی فیزیولوژیک,بطن چپ}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98592.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98592_98a95601cb4cae159c07f46b100b2c24.pdf} } @article { author = {سلیمی آوانسر, علیرضا and نظری, سعید and احمدی زاد, سجاد and هوانلو, فریبرز}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تغییرات عوامل هماتولوژیکی طی دوره های آماده سازی و رقابتی در بازیکنان نخبه والیبال}, abstract_fa = {هدف تحقیق: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی برخی از عوامل هماتولوژیکی در بازیکنان نخبه والیبال در طول مرحله آماده سازی و رقابت بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق از دوگروه، تجربی 12 بازیکن مرد نخبه والیبال (سن 5/6±8/25. قد 2/8±191. وزن 2/8±2/88)حاضر در لیگ برتر و گروه کنترل، 12 مرد سالم غیرفعال(سن 7/3±7/23 . قد 7/7±2/180. وزن 1/12±6/74)تشکیل شده بودند. گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات آماده سازی شامل تمرینات (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و 8 هفته مسابقات لیگ والیبال به همراه تمرینات حفظ آمادگی را انجام دادند، در حالی که گروه کنترل هیچگونه فعالی ت بد نی منظم نداشتند. به منظور اندازه گیری تغییرات عوامل هماتولوژیکی PLT،MCV،MCHC،MCH،Hgb،HCT،RBC،WBC و MON0/0 آزمودنی ها در سه مرحله، قبل از شروع تمرینات، پس از 8 هفته تمرینات آماده سازی و بعد از 8 هفته مسابقه به آزمایشگاه دعوت شده و در حالت ناشتا 6 میلی مول خون از ورید بازویی آنها گرفته شد. نتایج تحقیق: نشان داد که مقاد یر MCH ، MCV ،Hgb ،HCT ،RBC و میزان PLT.0/0MON.WBC در بازیکنان والیبال در سه نوبت اندازه گیری تغییرات معنی داری نداشتند(05/0P)بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که یک دوره تمرینات آماده سازی شامل (آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی و تمرینات مهارتی والیبال) و یک دوره تمرینات فصل مسابقات و اجرای مسابقات رسمی در لیگ ایران بر سطوح استراحتی عوامل هماتولوژیکی (شمارش گلبو لهای خونی) تاثیری ندارد.}, keywords_fa = {گلبولهای خونی,تمرینات بدنسازی,والیبال,مسابقه}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98594.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98594_a63d49cd6ed25064ff78b752f65ea4fe.pdf} } @article { author = {بحرینی پور, محمدعلی and معرفتی, حمید and قهرمان تبریزی, کوروش and ثابت جهرمی, محمد جواد}, title = {}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {3}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تأثیر یک وهله تمرین قدرتی برونگرا بر برخی شاخص های التهابی پسران جوان ورزشکار و غیر ورزشکار}, abstract_fa = {هدف تحقیق: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه و بررسی یک وهله فعالیت برونگرای قدرتی بر برخی فاکتورهای التهابی در دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش تحقیق: بدین منظور 12 ورزشکار(میانگین سن 51/0±58/17 سال. وزن 88/7±17/71 کیلوگرم. قد 1/0±79/1متر. درصد چربی5/2±54/12 و BMI و/2±32/22)و 12 غیرورزشکار(میانگین سن 51/0±42/17 سال. وزن 32/7±08/60 کیلوگرم. قد 5/0±74/1متر. درصد چربی98/2±04/11 و BMIو 36/2±73/19)دریک تمرین با وزنه برونگرای قدرتی با شدت85% IRM با 50 تکرار(5 ست ده تایی)با دست غیربرتر شرکت داده شدند. در این تحقیق که از نوع نیمه تجربی و کاربردی بود از آزمودنی ها در سه مرحله قبل، نیم ساعت و بیست و چهار ساعت بعد از انجام آزمون خو نگیری ب هعمل آمد و نمونه های خونی برای تعیین میزان برخی عوامل التهابی (پروتئین واکنش دهنده ی C CRP و اجزاء C4 ،C1 کمپلمان) مورد آزمایش قرار گرفتند. کلیه اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری 2007 Excel و 13 SPSS پردازش شد. از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر برای مقایسه نمونه ها و هم چن ین بر ای مقایسه گروه های ورزشکار و غیرورزشکار از آزمونt مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق: اختلاف میانگین ها در سطح(05/0≥a)مورد قبوا بود. نتایج نشان داد که انجام یک وهله فعالیت برون گرای قدرتی باعث افزایش معنی داری در میزان CRP و C4 و C3 در 5/0 و 24 ساعت بعد از آزمون نسبت به قبل از آزمون در گروه ها می شود، هم چنین مقایسه بین گروه ها نشان داد، تنها میزان CRP و24 ساعت بعد از آزمون در غیر ورزشکاران نسبت به ورزشکاران افزایش معنی دار دارد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که انجام یک وهله فعالیت برون گرای قدرتی در افراد جوان ورزشکار و غیر ورزشکار باعث افزایش معنی دار C4 و C3 ،CRP (ایجاد التهاب) می نماید. به همین دلیل استفاده از چنین برنامه هایی در تمرینات افراد جوان باید با احتیاط بیشتری صورت پذیرد}, keywords_fa = {تمرین قدرتی برونگرا,فاکتورهای التهابی,دانش آموزان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98596.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98596_76d30b0e5f3548dfdcf7132f8197794f.pdf} }