@article { author = {Foroutan, Yazdan and Behpour, Naser and Tadibi, Vahid and Daneshyar, Saieed}, title = {The effect of strength training at different times of stress on some physiological and hormonal indicators in untrained men}, journal = {Journal of Sport and Exercise Physiology}, volume = {13}, number = {1}, pages = {40-56}, year = {2020}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2676-3710}, eissn = {2645-4041}, doi = {10.52547/joeppa.13.1.40}, abstract = {Purpose: The present study aimed to determine the effect of a strength training course with different rest intervals on some physiological and biochemical characteristics in inactive healthy men. Methods: 30 non-athlete male (18.97±2.30 years old, 18.78±4.89 cm, weight 68.94±1.35 kg) were randomly divided into three groups: strength training with decreasing rest (from 3 minutes to 30 seconds), strength training with increasing rest (30 seconds to 3 minutes) and strength training with constant rest (3 minutes; control group). Training groups (with a special periodization in terms of load, severity and distance between sets) had 9 weeks and 3 sessions a week. Strength training program wad 5 to 8 sets with 3 to 15 repetitions and loads of 60 to 90% of a maximum repetition. The only difference between the groups was the gap spacing applied between the sets. Also, two sessions of plyometric supplement training (60% HR intensity) were performed during the week. Blood samples were taken at fasting time before and after 48 hours passed from training period and analyzed by radio-immunoassay method in the laboratory. Data were analyzed using covariance test. Results: Maximal strength, muscle endurance and testosterone concentration increased significantly in all three groups; and the difference between the groups was significant, but the percentage change in all tests in the first and second groups was higher than in the third group, but not significant. Also, after the training session, the concentration of growth hormones, fat percentage, free fat mass and body fat mass index increased and decreased significantly, respectively; Of course, the difference between the groups was not significant. Conclusion: Resistance training with rest intervals of increasing and decreasing in comparison with rest intervals constant, due more to increase maximal strength, muscular endurance and some biochemical and hormonal factors.}, keywords = {"strength training" "endurance muscale" "testosterone hormone" 'growth hormone"}, title_fa = {اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال}, abstract_fa = {هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تأثیرات زیادی بر بهبود سازگاری­های عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: 30 مرد جوان غیرورزشکار(سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتی­متر، وزن 35/1±94/68 کیلوگرم)  به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(3دقیقه به 30 ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده(30ثانیه به 3 دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت(3دقیقه)(گروه کنترل) تقسیم شدند.گروه­های تمرینی(با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ست­ها) به مدت 9 هفته و 3 جلسه در هفته إجرا شد. برنامة تمرینات قدرتی شامل؛ (5 الی 8 ست با 3 الی 15 تکرار و باری معادل60 الی %90 یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروه­ها فاصله استراحتی اعمال شده بین ست­ها بود. ضمناً دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت60%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونه­های خونی قبل و بعد از 48 ساعت پس از دوره تمرین در ساعت10صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی­داری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروه­ها نیز معنی­دار بود اما درصد تغییرات همة آزمون­ها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسة تمرینی، غلظت هورمون­های رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنی­داری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه­ها معنی­دار نبود. بحث و نتیجه­گیری: نتیجه اینکه احتمالاً تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است. }, keywords_fa = {استقامت عضالنی,استراحت فزاینده,استراحت کاهنده,ترکیب بدنی,قدرت بیشینه,هورمونهای آنابولیکی}, url = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98979.html}, eprint = {https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98979_cdbcf7628c6639493a8132fd732d7400.pdf} }