دقت مدل رگرسیونی برآورد بیشینه‌ی اکسیژن مصرفی بر اساس داده‌های غیرورزشی در دانشجویان دختر

غفاری, حنا; کاظمی, علی

doi:10.48308/joeppa.2015.98719

دقت مدل رگرسیونی برآورد بیشینه‌ی اکسیژن مصرفی بر اساس داده‌های غیرورزشی در دانشجویان دختر

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

¹ ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژی ورزشی

² داﻧﺸﮕﺎه ﺧﻮارزمی ﺗﻬﺮان

10.48308/joeppa.2015.98719

چکیده

هدف: هدف از اجرای آزمونهای برآورد کنندهی حداکثر اکسیژن مصرفی VO2max، اندازهگیری آمادگی هوازی است. آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی راهی برای شناخت عملکرد دستگاه قلبی- تنفسی فراهم میکند. بر همین اساس پژوهشگر در نظر دارد دقت استفاده از معادلات رگرسیونی جهت برآورد VO2max و ارزیابی آمادگی قلبی- تنفسی براساس دادههای غیرورزشی در زنان بزرگسال را مورد بررسی قرار دهد. روششناسی: به منظور دستیابی به اهداف پژوهشی تعداد30 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه خوارزمی تهران با میانگین سن، وزن و قد 41/2±96/24 سال، 08/7±07/57 کیلوگرم و 15/5 ±55/162 سانتیمتر به عنوان آزمودنیهای تحقیق انتخاب شدند .ابتدا آزمودنیها، فرم رضایتنامه و پرسشنامهی داشتن آمادگی جهت انجام فعالیتبدنی rPar-Q را تکمیل نمودند. قبل از اجرای پروتکل ورزشی مرحلهای بیشینه، دادههای غیرورزشی که شامل ثبت سن، برآورد شاخص تودهی بدن، تکمیل پرسشنامهی N-EX که شامل دو بخش درک تواناییهای عملکردی PFA و میزان فعالیتبدنی PA-Rبود، جمعآوری شد. سپس تمام شرکتکنندهها (30 نفر) با دامنهی سنی 30-18 سال آزمون ورزشی مرحلهای بیشینهی بروس بر روی نوارگردان را همراه با استفاده از گاز آنالایزر انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از آزمونهای آماری رگرسیون خطی چندگانه، تحلیل واریانس برای اندازهگیریهای تکراری، آزمون تعقیبیLSD ، همبستگی پیرسون و روش آماری PRESS استفاده شدهاست. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که هر سه معادلهی رگرسیونی جکسون، جورج و برادشاو از دقت و پایایی لازم جهت برآورد VO2maxو ارزیابی آمادگی قلبی- تنفسی در گروه مورد پژوهش برخوردار بوده به خصوص وقتی که با معادلهی تردمیل بروس مقایسه شوند. همچنین هر سه معادلهی رگرسیونی به دست آمده از تحقیق حاظر، نسبت به معادلات رگرسیونی جکسون، جورج و برادشاو از دقت و پایایی لازم بیشتری جهت برآورد VO2max و ارزیابی آمادگی قلبی- تنفسی در گروه مورد پژوهش برخوردار بوده به خصوص وقتی که با معادلهی تردمیل بروس مقایسه شوند. نتیجهگیری: براساس نتایج به دست آمده میتوان چنین نتیجهگیری کرد که معادلات رگرسیونی جدید بهدست آمده از تحقیق حاظر نسبت به معادلات مدل جکسون، مدل جورج و مدل برادشاو از دقت و پایایی بیشتری برای ارزیابی VO2max و آمادگی قلبی- تنفسی برخوردار است و میتوان آنهارا به عنوان جایگزین مناسبی برای مدلهای ذکر شده معرفی کرد.

عنوان مقاله [English]

Accuracy of a regression model to predict maximal oxygen consumption based on non-exercise data in female college students

چکیده [English]

aim: The purpose of this study was to develop and investigate the accuracy of regression equation to predict VO2max and
estimate cardiorespiratory fitness (CRF) based on non-exercise (N-EX) data in adult women. Research Methodology: In
order to achieve the purpose of research, 30 female students studying at Kharazmi University, Tehran; Iran, with the
average age 24.96±2.41 yr., weight 57.07±7.08 kg, and height 162.55±5.15 cm were selected as the research sample. At
first, the subjects filled in the consent for participation in research form and revised physical activity readiness
questionnaire (rPar-Q). The N-EX data were collected just before the maximal graded exercise test (GXT)included the
participant’s age, body mass index (BMI), perceived functional ability (PFA) to walk, jog, or run given distances, and
current physical activity (PA-R) level. Then, all participants (N = 30), aged 18-30 years old, successfully completed a
Bruce maximal GXT on treadmill using gas analyzer to assess VO2max.The data were analyzed by multiple linear
regression, ANOVA R.M, Pearson correlation, cross validation using predicted residual sum of squares (PRESS), and
LSD post hoc test statistical methods. Results: The data analysis revealed a high correlation, minimal shrinkage and
difference; thus, Jackson, George and Bradshaw regression models yield relatively accurate results and are a convenient
way to predict VO2maxand estimate CRF in adult women (18-30 yr.).In order to predict VO2max and estimate CRF in adult
women, the three new regression equations (Ghafari-Jackson, Ghafari-George, and Ghafari-Bradshaw models) should
yield acceptable accuracy when applied to an independent sample of adult women (aged 18-30 yr.) with a similar
cardiorespiratory fitness level. It should be mentioned that non-exercise regression equations are not as accurate as gas
analyzer criterion test and cannot be used instead of this criterion test. But they would predict VO2max and estimate CRF in
adult women accurately if they were used correctly and can be used instead of Bruce treadmill equation criterion test.
Conclusions: The new established regression equations or the old developed ones are safe and quite accurate, easy, fast,
and inexpensive for large groups, elders, and persons with cardio-vascular diseases.

کلیدواژه‌ها [English]

Non-exercise regression models
VO2max
non-exercise data
cardiorespiratory fitness
maximal graded exercise test
adult women

مراجع

Gibbons, L. W. Blair, S. N. Cooper, K. H. & Smith, M. (1983). Association between coronary heart disease risk factors and physical fitness in healthy adult women. Circulation 67، 977-983.
American College of Sports Medicine (2000). ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription (6th Ed). Philadelphia PA: Lippincott Williams & Wilkins.
Bruce, R.A., Kusumi, F., & Hosmer, D. (1973). Maximal oxygen intake and nomographic assessment of functional aerobic impairment in cardiovascular disease. American Heart Journal, 85, 546-562.
George, J.D., Stone, W.J., & Burkett, L.N. (1997). Non-exercise VO2max estimation for physically active college students. Medicine and Science in Sports and Exercise, 29(3), 415-423.
Jackson, A.S., Blair, S.N., Mahar, M.T., Wier, L.T., Rossand, R.M., & Stuteville, J.E. (1990). Prediction of functional aerobic capacity without exercise testing. Medicine and Science in Sports and Exercise, 22(6), 863-870.
Holiday, D.B., Ballard, J.E., & McKeown, B.C. (1995). PRESS-related statistics: regression tools for cross-validation and case diagnostics. Medicine and Science in Sports of Exercise, 27, 612-620.
Heil, D.P., Freedson, P.S., Ahlquist, L.E., Price, J., & Rippe, J.M. (1995). Non-exercise regression models to estimate peak oxygen consumption. Medicine and Science in Sports and Exercise, 27(4), 599-606.
George, J.D. (1996). Alternative approach to maximal exercise testing and VO2max prediction in college students. Research Quarterly for Exercise and Sport, 67, 452-457.
Cooper, K.H. (1968). A means of assessing maximal oxygen intake. Journal of American Medical Association, 203:135-138.
Siconolfi, S. F., Lasater, T.M., Snow, C.K., & Carleton, R.A. (1985). Self-reported physical activity compared with maximal oxygen uptake. American Journal of Epidemiology, 122(1), 101-105.
Paffenbarger, R.S. Jr, Wolf, P.A., Notkin, J. (1966). Chronic disease in former college students, early precursors of fatal coronary heart disease. American Journal of Epidemiology, 83, 314-328.
Kohl, H.W., Blair, S.N., Paffenbarger Jr, R.S., Macera, C.A., Kronenfeld, J.J. (1987). A mail survey of physical activity habits as related to measured physical fitness. American Journal of Epidemiology, 127(6), 1228-1238.
Spackman, M.B., George, J.D. Pennington, T.R., & Fellingham, G.W., (2001). Maximal GXT protocol preferences in relatively fit college students. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 5(1), 1-12.
Ebbeling, C. B., Ward, A., Puleo, E. M., Widrick, J., & Rippe, J. M. (1991). Development of a single-stage submaximal treadmill walking test. Medicine and Science in Sports and Exercise, 23, 966-973.
Bradshaw, Danielle I. (2008). An accurate VO2max non-exercise regression model for 18 to 65 years old. a thesis submitted to the faculty of Brigham Young University in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Science.
Dustman-Allen, K. M., & Plowman, S. A. (2003). Validation of a non-exercise regression equation for the prediction of maximal aerobic capacity. Medicine and Science in Sports and Exercise, 35, S310.
George, James, D., William, J. Stone, and Lee, N. Burkett (1996).Non-exercise VO2max estimation for physically active college students. Department of Exercise Science and physical Education, Arizona State University, 415-420.