جواد وکیلی؛ سعید نیکوخصلت؛ فرید پاکزاد حسنلو
چکیده
هدف: بهتازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) بهعنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاینرو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کمتحرک بود.روشها: در تحقیق نیمهتجربی حاضر 20 مرد میانسال ...
بیشتر
هدف: بهتازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) بهعنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاینرو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کمتحرک بود.روشها: در تحقیق نیمهتجربی حاضر 20 مرد میانسال (53/2±65/47 سال) داوطلب انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی با (BFR) و بدون محدودیت جریان خون (NBFR) قرار گرفتند. چهار هفته تمرین مقاومتی گروه BFR شامل حرکت جلو پا و پرس پا با شدت 20 درصد 1-RM، یک نوبت 30 تکراری و دو نوبت 15 تکراری و گروه NBFR شامل همان حرکات با شدت 80 درصد 1-RM در سه نوبت 10 تکراری، اجرا شد. نمونههای خونی پیش، بلافاصله بعد (برای هورمونهای تستوسترون، کورتیزول و لاکتات) و 24 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی (برای هورمون رشد و عامل رشد شبهانسولینی–1) گرفته شد. دادهها با آزمونهای آماری تحلیل واریانس و تی مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 بررسی شد.نتایج: افزایش غلظت استراحتی هورمون رشد (001/0=P)، IGF-I (001/0=P) و پاسخ تستوسترون (001/0=P) سرمی پس از اجرای برنامۀ تمرین در هر دو گروه معنادار بود. همچنین تنها افزایش GH استراحتی در گروه BFR بهطور معناداری بیشتر از گروه NBFR بود (04/0P<). با این حال، تمرین مقاومتی با (11/0=P) و بدون BFR (53/0=P) سبب تغییر معناداری در غلظت کورتیزول نشد.نتیجهگیری: بنابر یافتههای تحقیق حاضر، بهنظر میرسد احتمالاً تمرینات مقاومتی با BFR طی دورۀ میانسالی روش مناسبی برای دستیابی به فواید سلامتی تمرینات ورزشی بهواسطۀ سازگاریهای هورمونی است.