فتاح مرادی؛ ویان وثوقی؛ اعظم حیدرزاده
دوره 6، شماره 1 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین قدرتی بر غلظت کمرین سرم و مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال بود. روش شناسی: در یک کارآزمایی نیمهتجربی، 21 مرد جوان چاق غیرفعال بطور تصادفی به دو گروه تمرین قدرتی (10 نفر، 3/3 ± 7/26 سال، 5/5 ± 1/96 کیلوگرم، 9/2 ± 2/31 درصد چربی، 8/2 ± 6/32 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (11 نفر، 7/3 ± 1/28 سال، 7/5 ± 7/95 ...
بیشتر
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین قدرتی بر غلظت کمرین سرم و مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال بود. روش شناسی: در یک کارآزمایی نیمهتجربی، 21 مرد جوان چاق غیرفعال بطور تصادفی به دو گروه تمرین قدرتی (10 نفر، 3/3 ± 7/26 سال، 5/5 ± 1/96 کیلوگرم، 9/2 ± 2/31 درصد چربی، 8/2 ± 6/32 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (11 نفر، 7/3 ± 1/28 سال، 7/5 ± 7/95 کیلوگرم، 2/3 ± 9/30 درصد چربی، 7/3 ± 1/32 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. وزن، درصد چربی، نمایه توده بدن، سطوح در گردش کمرین، انسولین و گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) قبل و پس از دوره تمرین اندازهگیری شد. پروتکل تمرین قدرتی شامل دوازده هفته تمرین با وزنه بود. تجزیه و تحلیل دادهها با بکارگیری نرمافزار آماری SPSS-16 و با استفاده از آزمونهای t همبسته و مستقل و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج: تمرین قدرتی غلظت سرمی کمرین (011/0=P) و انسولین (013/0=P) و HOMA-IR (007/0=P) را بطور معنیداری کاهش داد، اما غلظت گلوکز سرم تغییر معنیداری نیافت. همچنین، تغییرات غلظت کمرین سرم متعاقب تمرین با تغییرات غلظت انسولین سرم (012/0=P، 51/0=r) و HOMA-IR (027/0=P، 52/0=r) همبستگی مستقیم داشت، اما همبستگی معنیداری با تغییرات غلظت گلوکز سرم نشان نداد. بحث و نتیجهگیری: به نظر میرسد تمرین قدرتی از طریق کاهش سطوح کمرین و انسولین سرم و مقاومت انسولینی میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی و متابولیکی را در مردان جوان چاق غیرفعال کاهش دهد. بر اساس یافتههای مطالعه حاضر، تغییرات سطوح کمرین سرم متعاقب دوره تمرین قدرتی با تغییرات سطوح انسولین سرم و مقاومت انسولینی همبستگی مستقیم دارد.
هاجر فاضلی؛ حمید رجبی؛ سیدرضا عطارزاده حسینی؛ هاشم خدادادی
دوره 6، شماره 2 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف: اپلین یکی از آدیپوکاینهایی میباشد که از بافت چربی ترشح و موجب کاهش مقاومت انسولین میشود. با توجه به نقش ورزش بر مقاومت انسولین ، هدف این تحقیق مشاهده تغییرات سرمی اپلین، گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و حساسیت انسولینی بعد از هشت تمرین تمرین تناوبی شدید در زنان دارای اضافه وزن بود. روششناسی: آزمودنیهای این تحقیق شامل ...
بیشتر
هدف: اپلین یکی از آدیپوکاینهایی میباشد که از بافت چربی ترشح و موجب کاهش مقاومت انسولین میشود. با توجه به نقش ورزش بر مقاومت انسولین ، هدف این تحقیق مشاهده تغییرات سرمی اپلین، گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و حساسیت انسولینی بعد از هشت تمرین تمرین تناوبی شدید در زنان دارای اضافه وزن بود. روششناسی: آزمودنیهای این تحقیق شامل 40 نفر از زنان دارای اضافهوزن (شاخص توده بدن بین 25 تا 9/29 کیلوگرم بر مترمربع) با میانگین سنی 78/3± 55/29 سال بودند که به صورت تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی شدید و کنترل تقسیم بندی شدند. تمرین به این صورت بود که آزمودنیها در هر جلسه، 12 وهلهی 30 ثانیه ای شامل 15 ثانیه دویدن با 120 درصد حداکثر سرعت هوازی خود و 15 ثانیه استراحت را انجام دادند. این پروتکل 3 جلسه در هفته، به مدت 8 هفته انجام شد. سطوح سرمی اپلین، انسولین و گلوکز قبل و 48 ساعت بعد از تمرین اندازهگیری شد. شاخص مقاومت و حساسیت انسولین نیز از طریق معادله محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل آماری دادهها نیز با استفاده از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معنی داری 05/0>P صورت گرفت. نتایج: اجرای هشت هفته تمرین تناوبی شدید باعث هیچگونه تغییر درونگروهی و بینگروهی معنیداری در متغیرهای مورد بررسی نشد (05/0≤P). بحث و نتیجهگیری: انجام تمرین تناوبی شدید با حجم کم تاثیری بر میزان اپلین سرم نداشته و برای بهبود مقاومت انسولینی زنان دارای اضافه وزن توصیه نمی شود، گرچه با توجه تحقیقات کم و متناقض در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتری احساس می-شود.
حسین عابد نظری؛ مرضیه مزرعه خطیری؛ سجاد احمدی زاد
دوره 5، شماره 1 ، اردیبهشت 1391
چکیده
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موشهای نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمونهای انسولین، رشد وکورتیزول بود. روشها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موشهای گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موشهای نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمونهای انسولین، رشد وکورتیزول بود. روشها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موشهای گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک برنامه تمرین استقامتی با شدت متوسط دویدن روی نوارگردان بدون شیب (به مدت 60 دقیقه با سرعتm/min 25 معادل Vo2max%65 برای 5 جلسه در هفته) را اجرا نمودند. بعد از اتمام دوره تمرین و به فاصله 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونههای خون جمع آوری شد و برای اندازهگیری گرلین، گلوکز، انسولین، هورمون رشد و کورتیزول تحلیل شدند. داده-های دو گروه با استفاده از t مستقل مقایسه شدند. نتایج: سطوح گرلین پلاسما در گروه کنترل 85/25±68/86 پیکوگرم بر میلیلیتر بود.این مقدار درگروه تمرین به مقدار41/5±72/59 پیکوگرم بر میلیلیتر کاهش داشت و از نظر آماری معنیدار بود (0001/0>P و 9/6 = t). با این حال، 12 هفته تمرین استقامتی تاثیر معنیداری بر وزن موشها (80/0=p ،258/ 0=t) سطوح گلوکز(262/0=p ،15/1=t)، انسولین(1/0=p , 73/1=t) و هورمون رشد(97/0=p ,75/1- =t) وکورتیزول (084/0=p,82/1- =t) نداشت .نتایج ضریب همبستگی نیز ارتباط معنی داری را بین گرلین وگلوکز، انسولین، هورمون رشد وکورتیزول نشان نداد (05/0p>). بحث و نتیجهگیری : نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته دویدن بر روی نوارگردان با شدت متوسط منجر به کاهش معنیدار سطوح پلاسمایی گرلین در موشهای نر صحرایی شد و تاثیر معنیداری بر سطوح متغیرهای دیگر و رابطه بین آنها نشان نداد. میتوان نتیجه گرفت تغییرات گرلین میتواند تابعی از عوامل دیگر مانند مدت و شدت تمرین و ناشتایی همراه با کاهش معنیدار وزن باشد و نیز تغییرات گرلین و هورمون رشد را میتوان مستقل از هم دانست.
سعید فاضلی فر؛ خسرو ابراهیم
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی، قدرتی) و بی تمرینی بر میزان لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق بود. روششناسی: 24 نفر از پسران چاق (با شاخص توده بدنی بیشتر از 28 و دامنه سنی 11 تا 13 سال) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه ...
بیشتر
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی، قدرتی) و بی تمرینی بر میزان لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق بود. روششناسی: 24 نفر از پسران چاق (با شاخص توده بدنی بیشتر از 28 و دامنه سنی 11 تا 13 سال) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرینات استقامتی و مقاومتی را انجام دادند. شدت، حجم و مدت تمرینات به تدریج و فزاینده افزایش یافت. پس از پایان 12 هفته تمرینات ورزشی از گروه تجربی خواسته شد تا به شیوه زندگی کمتحرک قبلی خود برای 4 هفته آینده بدون فعالیت ورزشی برگردند (مرحله بی تمرینی). در شرایط مشابه خونگیری و سنجش ترکیب بدن در گروه تجربی در 3 مرحله(پیش آزمون، پس از برنامه تمرینی و بعد از بی تمرینی) و در گروه کنترل در 2 مرحله (پیش آزمون و پس از برنامه تمرینی) انجام شد. نتایج: یافتههای تحقیق نشان میدهد که 12هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی موجب کاهش معنیدار سطوح لپتین و انسولین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0P
منصور قاسمی کرم؛ علیرضا سلیمی آوانسرا؛ سجاد احمدی زاد
دوره 4، شماره 2 ، اردیبهشت 1390
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن میباشد. روششناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافهوزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص تودهی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنیهای دو گروه تمرین سه روز در هفته و ...
بیشتر
هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی آهسته (MCT) و یک هفته ریکاوری متعاقب آن بر شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن میباشد. روششناسی: بیست و چهار مرد دارای اضافهوزن با سن، 6/0±4/25 سال بر اساس شاخص تودهی بدنی به سه گروه 8 نفره تقسیم شدند. آزمودنیهای دو گروه تمرین سه روز در هفته و به میزان 6 هفته به تمرین HIIT یا MCT و یک هفته ریکاوری بعد آن پرداختند. خون گیری به منظور ارزیابی سطوح پلاسمایی انسولین و گلوکز در حالت ناشتا از ورید بازویی جمعآوری شد و آنالیز واریانس مکرر (ANOVA) نیز برای مقایسه دادهها در سه گروه بکار برده شد. نتایج: مقاومت به انسولین به طور معناداری در هر دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0p