زهرا همتی فارسانی؛ ابراهیم بنی طالبی؛ محمد فرامرزی؛ امین بی غم صادق
چکیده
هدف: استخوان‌ها به‌طور وسیعی تحت تأثیر تغذیه، سطح فعالیت و سبک زندگی قرار می‌گیرند و سازگاری‌های ساختاری در شکل و اندازة استخوان از طریق نیروهای ناشی از تحمل وزن و نیروهای اعمال‌شده توسط عضلات اتفاق می‌افتد. ازاین‌رو هدف از مطالعة حاضر این است که آیا شدت‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بیان mir-204 و برخی خواص بیومکانیکی استخوان موش‌های ...
بیشتر
هدف: استخوان‌ها به‌طور وسیعی تحت تأثیر تغذیه، سطح فعالیت و سبک زندگی قرار می‌گیرند و سازگاری‌های ساختاری در شکل و اندازة استخوان از طریق نیروهای ناشی از تحمل وزن و نیروهای اعمال‌شده توسط عضلات اتفاق می‌افتد. ازاین‌رو هدف از مطالعة حاضر این است که آیا شدت‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بیان mir-204 و برخی خواص بیومکانیکی استخوان موش‌های نر سالمند نژاد ویستار تأثیر دارد؟روش‌ها: 24 سر موش نر سالمند نژاد ویستار (میانگین سن 23 ماه، میانگین وزن 93/437گرم) در سه گروه مساوی هشت‌تایی شامل تمرینات مقاومتی با شدت متوسط (60 درصد حداکثر ظرفیت حمل ارادی (MVCC)) و تمرینات مقاومتی با شدت بالا (80 درصد MVCC) و گروه کنترل قرار گرفتند و به‌طور تصادفی براساس وزن اولیه تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی با استفاده از نردبان مقاومتی و 5 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام گرفت. بعد از پایان دورة تمرین بیانmir-204 در بافت مغز استخوان درشت‌نئی به روش RT–PCR اندازه‌گیری و با استفاده از فرمول ΔΔCT- 2 کمی شدند. همچنین از آزمون خمش سه‌نقطه‌ای برای تعیین خواص بیومکانیکی استخوان استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس تک‌راهه و آزمون کروسکال والیس با سطح 05/ 0P≤ انجام گرفت.نتایج: میزان بیان mir-204(539/0P=)، Runx2 (960/0P=)، مدولاسیون (82/0P=)، قدرت بیشینه و استرس (80/0P=)، انرژی شکست (99/0P=) و نیروی استخوان (81/0P=) در گروه‌های تمرینی با شدت بالا و متوسط نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت.نتیجه‌گیری: با توجه به عدم معناداری در نتایج تحقیق، به‌نظر می‌رسد مدت تمرین برای تأثیرگذاری بر متغیرهای استخوان کافی نبوده است، ازاین‌رو نیاز است دوره‌های طولانی‌تر این نوع تمرینات ورزشی، در تحقیقات آینده بررسی شود.
