روح الله نیکویی؛ مجید نظری؛ حمید معرفرتی
دوره 6، شماره 2 ، اردیبهشت 1392
چکیده
هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین ظرفیت بی هوازی با استفاده از کینتیک لاکتات خون در خلال فعالیت فرابیشینه یکنواخت بود. روش تحقیق: 15 آزمودنی مرد فعال با میانگین سن 64/3±22 سال و وزن 74/ 5±74 کیلوگرم در سه جلسه مجزا یک آزمون فزاینده استاندارد جهت تعیین Pmax، یک آزمون فرابیشینه یکنواخت با Pmax110% و آزمون وینگیت را به عنوان آزمون مرجع انجام دادند. در خلال ...
بیشتر
هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین ظرفیت بی هوازی با استفاده از کینتیک لاکتات خون در خلال فعالیت فرابیشینه یکنواخت بود. روش تحقیق: 15 آزمودنی مرد فعال با میانگین سن 64/3±22 سال و وزن 74/ 5±74 کیلوگرم در سه جلسه مجزا یک آزمون فزاینده استاندارد جهت تعیین Pmax، یک آزمون فرابیشینه یکنواخت با Pmax110% و آزمون وینگیت را به عنوان آزمون مرجع انجام دادند. در خلال انجام آزمون هر دقیقه یک بار، بلافاصله بعد از تمرین و در دقایق 3، 6 و 9 مرحله ی ریکاوری لاکتات خون اندازه گیری شد. تغییرات لاکتات (ΔLa)، دامنه ی زمانی تغییرات لاکتات (ΔTLa) و حداکثر لاکتات تحمل شده(Lamax)، یکبار در حین تمرین و بار دیگر در مجموع دوره ی تمرین و ریکاوری، بوسیله نرم افزار Microcal Origin از نمودار غلظت لاکتات – زمان استخراج گردید. جهت تعیین توانایی پیش بینی از آنالیز رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج: بین Lamax ( 05/0 P < , 62/. = r)، ΔLa (1/0 P < , 79/. = r) و ΔTLa ( 01/0 P < , 67/. = r) در حین تمرین و Lamax ( 01/0 P < , 7/. = r) و ΔLa مجموع دوره ی فعالیت و ریکاوری ( 01/0 P < , 61/. = r) با ظرفیت بی هوازی ارتباط معنادار بدست آمد. امکان پیش بینی ظرفیت بی هوازی با استفاده از شاخص‌های کینتیک لاکتات در حین فعالیت فرابیشینه (01/0 > P , 71/0 = r2 ). وجود داشت. امکان پیش بینی در مجموع فعالیت فرابیشینه و دوره ی ریکاوری بعد آن وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: بطور خلاصه نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مولفه‌های کینتیک لاکتات در حین فعالیت فرابیشینه می تواند ظرفیت بی هوازی را پیش بینی کنند.
