مهتاب توکلی؛ سید محمد مرندی؛ مهدی کارگر فرد؛ بهزاد پاکراد؛ آرش دهقانی
چکیده
هدف: بازیافت پس از تمرینات تناوبی شدید نقش مهمی در بهبود اجرای ورزشی دارد، این در حالی است که نوع بازیافت و سابقة تمرینی میتواند عملکرد ورزشی را متأثر سازد. هدف این پژوهش مقایسة پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران تمرینکرده و تمریننکرده به سه نوع بازیافت فعال، غیرفعال و حرکات کششی حین تمرین شدید استقامتی تکراری بود. روشها: 30 دختر ...
بیشتر
هدف: بازیافت پس از تمرینات تناوبی شدید نقش مهمی در بهبود اجرای ورزشی دارد، این در حالی است که نوع بازیافت و سابقة تمرینی میتواند عملکرد ورزشی را متأثر سازد. هدف این پژوهش مقایسة پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران تمرینکرده و تمریننکرده به سه نوع بازیافت فعال، غیرفعال و حرکات کششی حین تمرین شدید استقامتی تکراری بود. روشها: 30 دختر دانشجو (سن 33/±49/22 سال، وزن 31/7±33/68 کیلوگرم و قد 32/8±76/176 سانتیمتر) بهصورت تصادفی به سه گروه بازیافت (فعال 10 نفر، غیرفعال 10 نفر و حرکات کششی10 نفر) تقسیم شدند. پس از اندازهگیری اکسیژن مصرفی بیشینه (3±38 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) آزمودنیها سه نوع بازیافت را حین تمرین شدید استقامتی تکراری طی سه روز بهصورت متقاطع انجام دادند. پیش و بلافاصله پس از تمرین از آزمودنیها نمونة خون شریانی گرفته شد و ظرفیت تامپونی بهوسیلة دستگاه گازومتری و پروتئین کارنوزین از طریق تکنیک الایزا اندازهگیری شد. سپس آزمودنیها تمرینات هوازی (65-80 درصد ضربان قلب بیشینه) را تا جایی که اکسیژن مصرفی بیشینه به 45 (میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه) رسید، ادامه دادند. پس از آن آزمون و خونگیری مشابه با پیشآزمون تکرار شد.نتایج: در دختران تمریننکرده تنها تفاوت معنادار بین بازیافت کششی و فعال برای اشباع اکسیژنی و در دختران تمرینکرده بازیافت فعال و غیرفعال افزایش معنادار اشباع اکسیژنی را نشان دادند. در دختران تمرینکرده افزایش معناداری برای اسیدیتة خون، بیکربنات، بافرهای بازی و کارنوزین با بازیافت فعال مشاهده شد (05/0>P).نتیجهگیری: نتایج نشان داد که پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران فعال به سه نوع بازیافت چشمگیرتر از دختران غیرفعال بود، همچنین بازیافت فعال در این زمینه پاسخ بیشتری را نشان داد.