فیزیولوژی ورزشی (عمومی)
زهرا جلیلی؛ حمید معرفتی؛ اصغر کاظم زاده؛ امیر حسین حقیقی
چکیده
زمینه و هدف: کوید-19 بهعنوان یک بیماری عفونی با قدرت سرایت بسیار بالا در جامعه، که . مدیریت و کنترل عفونت ویروس کرونا همچنان یک چالش برای سیستم های بهداشتی جامعه محسوب می شود. عفونت‌های شدید تنفسی با عوارض بسیار متنوع از جمله هایپوکسی، لنفوپنی، تنگی نفس وآسیب حاد قلبی از حمله تظاهرات این بیماری می باشد. خستگی، کاهش عملکرد ریوی، ...
بیشتر
زمینه و هدف: کوید-19 بهعنوان یک بیماری عفونی با قدرت سرایت بسیار بالا در جامعه، که . مدیریت و کنترل عفونت ویروس کرونا همچنان یک چالش برای سیستم های بهداشتی جامعه محسوب می شود. عفونت‌های شدید تنفسی با عوارض بسیار متنوع از جمله هایپوکسی، لنفوپنی، تنگی نفس وآسیب حاد قلبی از حمله تظاهرات این بیماری می باشد. خستگی، کاهش عملکرد ریوی، مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی استرس، کاهش کیفیت زندگی، اختلال حرکتی از مشکلات ماندگار پساحاد بهبودیافتگان ویروس کرونا می باشد. به دلیل جدید بودن ویروس کرونا شواهد منسجم زیادی مبنی بر تاثیرگذاری تمرینات توانبخشی بر بهبود وضعیت جسمانی، عملکرد ریوی و ذهنی بیماران پساکرونایی وجود ندارد. بنابراین پژهش حاضر با هدف ثاتیر یک دوره تمرینات توانبخشی ریوی بر عملکرد ریوی، اکسیژن شریانی، استرس، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران پساکرونایی میباشد.
مواد و روشها: ر مطالعه حاضر تعداد 42 بیمار، (22 مرد و 20 زن) با شدتهای متوسط تا شدید عواقب بیماری کووید 19 در رده سنی 45-70 سال، به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. پروتکل گروه مداخله شامل گروه تمرین به مدت هشت هفته تمرینات هوازی، ذهنی و تنفسی (سه روز در هفته هر جلسه 80 دقیقه) تحت نظارت و مانیتورینگ اکسیژن شریانی EKG صورت گرفت. سنجش عملکرد ریوی(PFT)، شدت استرس از طریق پرسشنامه استاندارد استرس کرونا (CSS-18)، شدت افسردگی از طریق پرسشنامه افسردگی بک نسخه دوم و کیفیت زندگی از پرسشنامهSF-36 در ابتدای و انتهای تمرینات توانبخشی ریوی مورد سنجش قرار گرفت. جهت مقایسه دو گروه کنترل و تمرین از آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج: حمایت اکسیژن بیماران در گروه توانبخشی بشکل قابل توجه و معنی داری کاهش یافته بود(p<0.001)، سطح اشباع اکسیژن خون شریانی SaO2(%) در گروه تمرینات توانبخشی ریوی نسبت به کنترل بشکل معنی داری هم در شرایط استراحت و هم حین تمرین و فعالیت بدنی بهبود یافته بود (p<0.001). همچنین شاخصهای عملکرد ریوی (p<0.001)، اکسیژن شریانی (p<0.001) و کیفیت زندگی (p<0.001) به طور قابل ملاحظهای بهبود یافت و میزان استرس (p<0.05) و افسردگی (p<0.01) کاهش معنیداری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.
نتیجهگیری: با توجه به درگیری چند جانبه بیماری کرونا و عوارض متعدد آن و تاثیرات متنوع و جامع پروتکل بازتوانی ریوی، به نظر میرسد تمرینات توانبخشی ریوی بتواند در روند بهبودی عملکرد و اکسیژن رسانی سیستم ریوی، همچنین کاهش شدت استرس، افسردگی و کیفیت زندگی و بطور کلی بر توانایی عملکردی و روانشناختی بیماران پس از ابتلا به کرونا موثر و مفید باشد.
عبدالحسین طاهری کلانی؛ محمود نیک سرشت
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 39-48
چکیده
هدف: استرس روانی ناشی ازمسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، استعداد بروز بیماریهای عفونی در ورزشکاران را بیشاز فعالیت های ورزشی معمول افزایش میدهد؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر تعداد لکوسیت ها،و کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد. )IgG( G ،)IgA( A زیرگروه های آن، غلظت ایمونوگلوبولین های21 کیلوگرم بر ...
بیشتر
هدف: استرس روانی ناشی ازمسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، استعداد بروز بیماریهای عفونی در ورزشکاران را بیشاز فعالیت های ورزشی معمول افزایش میدهد؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر تعداد لکوسیت ها،و کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد. )IgG( G ،)IgA( A زیرگروه های آن، غلظت ایمونوگلوبولین های21 کیلوگرم بر مترمربع( /2± 1/ 176 سانتی متر و شاخص توده بدن 5 /4± 8/ 22 سال، قد 3 /9± 2/ روش ها: ده مرد کاراته کار )سن 6راه یافته به مسابقه پایانی قهرمانی استان ایلام، آزمودنی های این پژوهش بودند. نمونه خون، پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از اتمامو کورتیزول IgG ،IgA مسابقه، جهت اندازه گیری شمار لکوسیت ها، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، منوسیت ها و ائوزینوفیل ها و نیز غلظتسرمی جمع آوری شد.افزایش یافت، ولی )P<0/ نتایج: تعداد لکوسیت ها، لنفوسیت ها و منوسیت ها بلافاصله پس از اتمام مسابقه به طور معنی داری ) 05IgA غلظت .)P>0/ دو ساعت پس ازآن به سطح اولیه بازگشت. تعداد نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها در اثر مسابقه تغییری نداشت ) 05بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار کاهش یافت، اما دو ساعت پس از اتمام مسابقه به سطح )P= 0/04( IgG و )P= 0/037(نشان داد ولی دو ساعت )P= 0/ اولیه رسید. همچنین، غلظت کورتیزول سرمی بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار افزایش ) 002به طور معنی دار کاهش یافت. )P= 0/ و بلافاصله پس از مسابقه ) 001 )P=0 / پس ازآن، نسبت به قبل از شروع مسابقه ) 003نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مسابقه رسمی موجب سرکوب موقت دستگاه ایمنی هومورال کاراته کاران جوان می شود.همچنین، دوره دوساعته استراحت پس از مسابقه برای بازیافت تغییرات ایجادشده در شمار لکوسیت ها، زیرگروه های آن و غلظتایمونوگلوبولین های سرمی کافی به نظر می رسد.
