اسماعیل کرمی؛ علی حسنی؛ محمد رضا دهخدا؛ پژمان معتمدی
چکیده
هدف: ناتریورتیک پپتید دهلیزی از قلب ترشح می‌شود و می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر دستگاه‌های مختلف بدن بگذارد. از جمله مهم‌ترین تأثیرات این هورمون تأثیر بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی با محدودیت جریان خون بر ناتریورتیک پپتید دهلیزی و متعاقب آن فشار خون است.روشها: این پژوهش نیمه‌تجربی ...
بیشتر
هدف: ناتریورتیک پپتید دهلیزی از قلب ترشح می‌شود و می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر دستگاه‌های مختلف بدن بگذارد. از جمله مهم‌ترین تأثیرات این هورمون تأثیر بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی با محدودیت جریان خون بر ناتریورتیک پپتید دهلیزی و متعاقب آن فشار خون است.روشها: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح گروهی متقاطع با اندازه‌گیری مکرر با هدف تعیین اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی و فشار خون مردان تمرین‌کرده انجام گرفت.بدین‌منظور از میان جامعة در دسترس 8 مرد تمرین‌کرده با دامنۀ سنی 75/1±25 سال و درصد چربی 7/7±4/15 به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. این افراد با فاصلة 48 ساعت پروتکل‌های مختلف شامل فعالیت مقاومتی با شدت بالا (75 درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون و همین فعالیت را با شدت پایین (30 درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون انجام دادند. سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی با استفاده از روش الایزا بررسی شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه‌وتحلیل شد.نتایج: سطوح ناتریورتیک پپتید دهلیزی سرمی در اثر اعمال فعالیت‌های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون تفاوت معناداری با هم ندارد (05/0≥p) همچنین تغییر معناداری در فشار خون مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد اثر فعالیت‌های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون، بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون از طریق ترشح ناتریورتیک پپتید دهلیزی در مردان تمرین‌کرده تفاوتی با هم ندارد.
