نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• علی نصرتی هشی
• لطفعلی بلبلی
• سجاد انوشیروانی

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی مقاومتی با روش­های نوین تمرینی مانند محدودیت جریان خون که با شدت کمتری نسبت به روش سنتی انجام می­­شود، می­تواند پاسخ­های فیزیولوژیکی متفاوتی را در پی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک نوبت فعالیت مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطح کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول در مردان جودوکار بود.
مواد و روش­ها: 30 مرد جودوکار به به دو گروه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 6 هفته و هر هفته 3 جلسه در هفته تمرین قدرتی جلو بازو با هالتر بود. تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون شامل اجرای حرکت جلوبازو با شدت 30 % یک تکرار بیشینه (1-RM) همراه با فشار کاف (دور ناحیه نزدیک به تنه بازو) حدود 120 تا 160 میلی­متر جیوه در نظر گرفته شد که فشار کاف ایجاد محدودیت برای جریان خون هر فرد به فشار سیستولی او بستگی داشت. برای گروه تمرین مقاومتی سنتی (بدون انسداد عروق) تمرین با شدت 75 % یک تکرار بیشینه انجام شد. برای سنجش تستوسترون و کورتیزول، اولین نمونه خون (5 میلی­لیتر) پیش از تمرین از ورید پیش آرنجی دست راست گرفته شد. دومین خونگیری 48 ساعت پس از 6 هفته اول، سومین خونگیری 24 ساعت پیش از  شروع فعالیت 6 هفته دوم و چهارمین خونگیری پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرینی (پس از 12 هفته) انجام گرفت.
نتایج: نتایج آزمون بین گروهی نشان داد کورتیزول (018/0=P)، تستوسترون (001/0>P) و نسبت تستوسترون به کورتیزول (001/0=P) در دو گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و مقاومتی اختلاف معنا­داری داشت. نتایج آزمون درون گروهی نشان داد کورتیزول (001/0>P؛ 76/1=d)، تستوسترون (001/0>P؛ 03/4=d) و نسبت تستوسترون به کورتیزول (001/0>P؛ 53/1=d) در گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون در مرحله پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون به ترتیب 48/38، 11/121 و 57/53 درصد افزایش معنا­داری داشت. همچنین کورتیزول (001/0>P؛ 27/1=d)، تستوسترون (001/0>P؛ 05/2=d) و نسبت تستوسترون به کورتیزول (010/0=P؛ 63/0=d) گروه تمرین مقاومتی در مرحله پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون به ترتیب 35/25، 29/60 و 66/21 درصد افزایش معنا­داری داشت.
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پژوهش می­­توان نتیجه گرفت که یک نوبت تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون توانسته منجر به افزایش تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول شود. همچنین با توجه به اندازه اثر و درصد اختلاف می­توان گفت اثر گذاری تمرین مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون در مقایسه با تمرین مقاومتی سنتی بیشتر بوده است.

کلیدواژه‌ها

• تمرین مقاومتی
• محدودیت جریان خون
• تستوسترون
• کورتیزول

موضوعات

• فیزیولوژی ورزشی (عمومی)

عنوان مقاله [English]

The effect of a resistance training with and without blood flow restriction on cortisol, testosterone and testosterone-to-cortisol ratio in male judo players

نویسندگان [English]

• Ali Nosratihashi
• Lotfali Bolboli
• Sajjad Anoushirvani

Department of Physical Education and Sports Sciences, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ardabil University, Ardabil, IranAli.nosrati9497@gmail.com

چکیده [English]

Background and Purpose: Resistance exercise with new training methods such as blood flow restriction, which is performed with lower intensities than the traditional method, can lead to different physiological responses. The purpose of this study was to investigate the effect of a period of upper body resistance exercise with blood flow restriction on the level of cortisol, testosterone and the ratio of testosterone to cortisol in male judo players.
Materials and Methods: Thirty male judo players were divided into two groups of resistance training with and without blood flow restriction. The training program consisted of 6 weeks of resistance training, 3 sessions per week. Resistance exercise with blood flow restriction included performing barbell biceps curl exercise at an intensity corresponding to 30% of one repetition maximum (1-RM) with cuff pressure about 120 to 160 mm Hg (around the proximal area of the arm) based on the systolic pressure of each person. For the traditional resistance training group (without vascular occlusion), subjects performed biceps exercise at an intensity corresponding to 75% of 1-RM.  To measure testosterone and cortisol, first blood sample (5ml) was taken before training from the antecubital vein of the right hand. The second blood was taken 48 hours after the last training session of 6th week, the third blood sample was taken 24 hours before the start of the second 6-week activity and the fourth sample was taken 48 hours after the last training session (after 12 weeks).
Results: Between-group comparisons showed that cortisol (P=0.018), testosterone (P<0.001) and the ratio of testosterone to cortisol (P=0.001) were significantly different beuween two groups of resistance training with blood flow restriction and resistance training. Within-group comparisons showed that cortisol (P<0.001; d=1.76), testosterone (P<0.001; d=4.03) and the ratio of testosterone to cortisol (P<0.001; d=1.53) were increased significantly following resistance training with blood flow restriction and the percentage of changes were 38.48, 121.11 and 53.57%, respectively. Moreover, cortisol (P<0.001; d=1.27), testosterone (P<0.001; d=2.05) and the ratio of testosterone to cortisol (P=0.010; d=0.63) increased significantly in resistance training group by 25.35, 60.29 and 21.66 %, respectively.
Conclusion: According to the results of the research, it could be concluded that both traditional resistance training and resistance training with blood flow restriction can lead to increases in testosterone, cortisol and the ratio of testosterone to cortisol. Furthermore, according to the size of the effect and percentage of differences, it can be mention that effectiveness of resistance training along with blood flow restriction is more pronounced than traditional resistance training.

کلیدواژه‌ها [English]

• Resistance training
• Blood flow restriction
• Testosterone
• Cortisol