نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
مقدمه و هدف: ارتباط نزدیکی بین اختلالات عملکرد میتوکندری کبد و توسعه چاقی و مقاومت به انسولین وجود دارد. همان‌طور که در بیماری دیابت نوع دو مشاهده شده است، در شرایط مقاومت به انسولین، کاهش حساسیت انسولین سلولهای کبدی، عضله اسکلتی و سلولهای چربی مشاهده می‌شود. در طول دهه‌های اخیر فعالیت ورزشی به عنوان یک ابزار کمکی کلیدی در کنترل بسیاری از بیماری‌ها از جمله دیابت نوع دو درآمده است و مطالعات نشان داده‌اند که پروتکل‌های تمرینی گوناگون در کاهش شیوع و بهبود برخی از عملکردهای متابولیکی کبد مؤثر است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر شاخص‌های Parkin و Pink1 در بافت کبد رت‌های دیابتی نوع دو می‌باشد.
مواد و روش: در یک طرح تجربی، 30 سر رت صحرایی نر ویستار سه ماهه با دامنه وزنی (300-225 گرم) به طور تصادفی در یکی از سه گروه 10 سری شامل: کنترل سالم (C: تزریق درون صفاقی سرم سالین)، کنترل دیابتی (D: دیابتی شده با رژیم غذایی پرچرب همراه با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین) و دیابتی تمرین کرده (D+T: دیابتی شده به همراه تمرین) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل دویدن با شدت 90-85% سرعت بیشینه در 6 الی 12 وهلۀ دو دقیقه‌ای؛ 5 روز در هفته به مدت هشت هفته بود. تمامی رت‌ها، 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی و پس از 12 تا 14 ساعت ناشتایی، به روش بدون درد توسط متخصص کارآزموده بیهوش و جراحی شدند. برای تعیین تغییرات در نیمرخ بیان پروتئین‌های Parkin و Pink1 در بافت کبد رت‌ها از روش وسترن بلات استفاده شد. از تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تحلیل داده‌ها در سطح معنی‌داری کمتر از پنج صدم استفاده گردید.
یافته‌ها: القاء دیابت (D) موجب افزایش 51 و 63 درصدی به ترتیب در پروتئین‌های Parkin و Pink1 می‌گردد، اگرچه از نظر آماری معنیدار نیست (05/0≤p). همچنین با وجود اینکه، مداخلۀ تمرینی باعث کاهش 45 و 38 درصدی در Parkin و Pink1 در گروه دیابتی تمرین کرده (D+T) در مقایسه با گروه دیابتی (D) شد، ولی معنیدار نبود. (05/0≤P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان اظهار داشت که، هشت هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) برای مشاهده کاهش معنیدار میتوفاژی در بافت کبد موش‌های دیابتی ناکافی است. در عین حال با توجه به اندک تغییرات مشاهده شده HIIT احتمالاَ یک راهکار پیشگیرانه در مقابل افزایش بی‌‌رویه میتوفاژی ناشی از ابتلاء به بیماری دیابت نوع دو دارد. با این-حال، اظهار نظر قطعی در رابطه با این شاخص‌ها و نحوۀ تأثیرپذیری آن‌ها از شرایط مختلف منوط به انجام تحقیقات بیشتری می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Effects of eight weeks of high-intensity interval training (HIIT) on the expression of Pink1 and Parkin proteins in the liver tissue of type 2 diabetic male rats
نویسندگان [English]
- Javad Vakili
- Vahid Sari-Sarraf
- Sara Farajpour khazaei
Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
چکیده [English]
Introduction & Objective: There is a close relationship between liver mitochondrial dysfunction and the development of obesity and insulin resistance. As observed in type 2 diabetes, in conditions of insulin resistance, a decrease in insulin sensitivity of liver cells, skeletal muscle and fat cells is observed. In recent decades, physical activity has become a key tool in controlling many diseases, including type 2 diabetes, and studies have shown that various exercise protocols reduce the prevalence and improve some It is effective in the metabolic functions of the liver. The aim of this study was to evaluate the effect of eight weeks of high intensity interval training on Parkin and Pink1 proteins in the liver tissue of type 2 diabetic rats.
Materials and Methods: In an experimental study, 30 three-month-old adult male Wistar rats with a weight range (250-300 g) were randomly divided into four groups of 10 series including: healthy control (C: intraperitoneal injection of saline), Diabetic control (D: diabetic with high-fat diet combined with intraperitoneal injection of streptozotocin) and trained diabetic (D+T: diabetic with exercise) were divided. The training protocol includes running with an intensity of 85%-90% of the maximum speed in 6 to 12 two-minute intervals; It was 5 days a week for eight weeks. All rats, 48 hours after the last training session and after 12 to 14 hours of fasting, were anesthetized and operated by a trained specialist without pain. A method based on Western blotting was used to determine changes in the expression profile of Parkin and Pink1 proteins in the heart muscle tissue (left ventricle) of rats. The two-way analysis of variance and Bonferroni post hoc test were used to analyze the data.
Results: Induction of diabetes (D) causes a 51% and 63% increase in Parkin and Pink1 proteins, respectively, although it is not statistically significant (P≥0.05). Also, exercise intervention caused a 45% and 38% decrease in Parkin and Pink1 in the trained diabetic group (D+T) compared to the diabetic group (D), but it was not significant (p≥0.05).
Conclusion: According to the results, it can be stated that eight weeks of high intensity interval training (HIIT) is insufficient to observe a significant reduction of mitophagy in the liver tissue of diabetic rats. At the same time, due the partial changes of this study's indices, HIIT is a preventive measure against the abnormal increase of mitophagy due to type 2 diabetes. However, making a definite opinion about these indicators and how they are affected by different conditions depends on conducting further researches.
کلیدواژه‌ها [English]
- High Intensity Interval Training
- mitophagy
- Type 2 Diabetes
- Liver tissue
)