تاثیر سرد‌کردن هایپوکسی هایپرکپنی و نورموکسی بر لاکتات و خستگی سه‌گانه‌کاران و شنا‌گران نخبه پس از یک فعالیت وامانده‌ساز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور ساوه، ایران

3 گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

چکیده

چکیده فارسی
اهداف: سرد کردن پس از انجام فعالیت شدید به روش‌های گوناگون بررسی شده است. ولی پژوهش‌های کاربردی پیرامون نقش هایپوکسی در سرد‌‌کردن بهینه اندک است. پژوهش حاضر، به بررسی اثر سرد‌‌کردن در شرایط هایپوکسی هایپرکپنی بر غلظت لاکتات خون و میزان خستگی ورزشکاران نخبه ترای‌اتلون و شنا پس از یک فعالیت وامانده‌ساز پرداخته است.
مواد و روش ها: تعداد 10 ورزشکار مرد نخبه ترای‌اتلون و شنا (دارای حداقل 3 سال عضویت تیم ملی، سن
4.16 21.4± سال؛ قد 3/6 ± 1/187 سانتی متر؛ وزن 4/6 ± 3/76 کیلوگرم) به صورت در دسترس هدفمند گزینش و بصورت تصادفی در دو جلسه گروه سرد کردن نورموکسی؛ و سرد کردن هایپوکسی هایپرکپنی در آب قرار گرفتند. فعالیت وامانده ساز شامل50×4 متر شنا با شدت بیشینه با فاصله 10 ثانیه استراحت و سرد‌‌کردن بصورت نورموکسی (8 دقیقه ریکاوری فعال با شنا در سطح آب) یا هایپوکسی هایپرکپنی (8 دقیقه ریکاوری فعال با شنای زیر سطح آب همراه با حبس نفس) پس از اتمام فعالیت بود. آزمودنی‌ها به صورت متقاطع دو نوع سرد کردن پس از فعالیت درمانده ساز را با فاصله یک هفته انجام دادند و پس از یک هفته، روش دیگر را تکرار نمودند. غلظت لاکتات (با برداشت خون از انگشت سبابه) و میزان خستگی (مقیاس(ROF بلافاصله، 5 دقیقه و 8 دقیقه پس از سرد کردن اندازه‌گیری شد. از روش آنکوا برای مقایسه گروه‌ها در سطح معناداری ۰.۰۵ p≤ استفاده شد.
یافته‌ها: اندازه‌گیری لاکتات در زمان‌های 5 دقیقه و 8 دقیقه پس از سردکردن نشان داد که لاکتات هنگام سرد‌کردن در شرایط هایپوکسی هایپرکپنی بصورت معنی‌دار کمتر از لاکتات در شرایط نورموکسی بود. همچنین، میزان درک خستگی در 8 دقیقه پس از فعالیت سرد کردن، در گروه هایپوکسی هایپرکپنی بطور معنی‌دار کاهش برجسته تری نسبت به گروه نورموکسی داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد سردکردن در شرایط هایپوکسی هایپرکپنی بعنوان یک راهکار جدید تاثیر بیشتری بر بازگشت به حالت اولیه دارد. البته برای نتیجه گیری بهتر و همچنین مکانیزم های احتمالی برتری این روش،نیاز به مطالعات بیشتر می باشد.

یافته‌ها: اندازه‌گیری لاکتات در زمان‌های 5 دقیقه و 8 دقیقه پس از سردکردن نشان داد که لاکتات هنگام سرد‌کردن در شرایط هایپوکسی هایپرکپنی بصورت معنی‌دار کمتر از لاکتات در شرایط نورموکسی بود. همچنین، میزان درک خستگی در 8 دقیقه پس از فعالیت سرد کردن، در گروه هایپوکسی هایپرکپنی بطور معنی‌دار کاهش برجسته تری نسبت به گروه نورموکسی داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد سردکردن در شرایط هایپوکسی هایپرکپنی بعنوان یک راهکار جدید تاثیر بیشتری بر بازگشت به حالت اولیه دارد. البته برای نتیجه گیری بهتر و همچنین مکانیزم های احتمالی برتری این روش،نیاز به مطالعات بیشتر می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Effect of cooling down through hypoxic-hypercapnia and Normoxia on lactate, fatigue and recovery in elite triathletes and swimmers after an exhausting exercise

نویسندگان [English]

  • Vahid Keshavarz Taghvaei 1
  • Hamid Rajabi 1
  • Mahdi Goudarzi 2
  • Mohammad Ali Gharaat 3
1 Faculty of Sport Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
2 Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran
3 Department of Physical Education, Farhangian University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Objectives: Cooling-down after an intensive physical activity has been studied widely, while evidences about the role of hypoxia in optimal cooling-down are rarely. Present study aimed to compare the effects of cooling-down through hypoxia-hypercapnia or normoxia on concentration of the blood lactate of elite triathletes and swimmers after an exhaustive swimming activity.
Materials & Methods: Ten elite swimmers from the Triathlon and Swimming Men’s National Team (at least 3-year professional swimming training; age: 21.4 ± 4.16 years ; height: 187.1 ± 6.3 centimeters; weight: 76.3 ± 6.4 Kilograms) randomly put into hypoxia-hypercapnia or normoxia group. The performance included 4×50 meters all-out swimming with 10 seconds rest between the intervals. Afterward, 8-minute active recovery in hypoxia-hypercapnia group and 8-minute active recovery in normoxia group was performed. Blood lactate level (fingertip donation) and Rate of Fatigue (ROF) measured immediately after the performance; and 5 minutes and 8 minutes after the end of recovery period while utilizing cooling-down through hypoxia-hypercapnia or normoxia. Subjects crossed over the protocol a week later by utilizing the other cooling-down protocol. ANCOVA was used to analyze the data in p≤ 0.5 significance level.
Results: cooling-down through hypoxia-hypercapnia has significant effect on reducing blood lactate level after 5 and 8 minutes after the end of performance. Also, ROF was significantly lower after 8 minutes in hypoxia-hypercapnia condition.
It can be concluded that cooling-down through hypoxia-hypercapnia positively assists to better recovery after exhaustive swimming activity.
Conclusions: It seems that cooling-down in hypoxia-hypercapnic conditions as a new solution more efficiently effects on recovery. Further studies are needed to understand possible mechanisms of this recovery method.

Objectives: Cooling-down after an intensive physical activity has been studied widely, while evidences about the role of hypoxia in optimal cooling-down are rarely. Present study aimed to compare the effects of cooling-down through hypoxia-hypercapnia or normoxia on concentration of the blood lactate of elite triathletes and swimmers after an exhaustive swimming activity.
Materials & Methods: Ten elite swimmers from the Triathlon and Swimming Men’s National Team (at least 3-year professional swimming training; age: 21.4 ± 4.16 years ; height: 187.1 ± 6.3 centimeters; weight: 76.3 ± 6.4 Kilograms) randomly put into hypoxia-hypercapnia or normoxia group. The performance included 4×50 meters all-out swimming with 10 seconds rest between the intervals. Afterward, 8-minute active recovery in hypoxia-hypercapnia group and 8-minute active recovery in normoxia group was performed. Blood lactate level (fingertip donation) and Rate of Fatigue (ROF) measured immediately after the performance; and 5 minutes and 8 minutes after the end of recovery period while utilizing cooling-down through hypoxia-hypercapnia or normoxia. Subjects crossed over the protocol a week later by utilizing the other cooling-down protocol. ANCOVA was used to analyze the data in p≤ 0.5 significance level.
Results: cooling-down through hypoxia-hypercapnia has significant effect on reducing blood lactate level after 5 and 8 minutes after the end of performance. Also, ROF was significantly lower after 8 minutes in hypoxia-hypercapnia condition.

کلیدواژه‌ها [English]

  • active cooling- down
  • recovery
  • hypoxia
  • fatigue
  • elite swimmers

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 04 اسفند 1403
  • تاریخ دریافت: 02 آذر 1403
  • تاریخ بازنگری: 19 بهمن 1403
  • تاریخ پذیرش: 04 اسفند 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 04 اسفند 1403
  • تاریخ انتشار: 04 اسفند 1403