اثر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر غلظت پلاسمایی سایتوکاین های ضدالتهابی و تستوسترون در مردان غیرفعال

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

چکیده

هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترلn=9 و تمرین هوازی (n=11) تقسیم بندی شدند. در شرایط پایه و پس از هفته های پنجم و دهم تمرین غلظت پلاسمایی IL-10 ،IL-4 و تستوسترون به روش الایزا و درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن WHR )و شاخص تودة بدن (BMI ) اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین هوازی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید. نتایج: تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین هوازی شدید باعث افزایش VO2max و( 00/0-p)و کاهش درصد چربی بدن و(04/0-p)می شود در حالی که غلظت پلاسمای IL-4 و(37/0-P)و IL-10 و (34/0-P)تستوسترون87/40-P)و WHR و (44/0-P)و BMI و (71/0-P)تغییری را نشان نداد. همبستگی دومتغیره نشان داد بین تغییراتIL-4 با تستوسترون(50/0-=R)درصد چربی بدن(48/0=R)وWHRو (41/0-=R) و BMI و(37/0=R) و نیز تغییرات IL-10 با تستوسترون(10/0=R)درصد چربی بدن(55/0=R)و WHR و (32/0-=R) و BMI و (52/0=R)متعاقب تمرین هوازی شدید رابطۀ معنی داری وجود ندارد (05/0

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of 10 Weeks Intensive Aerobic Training on Plasma Concentrations of Antiinflammatory Cytokines and Testosterone in Sedentary Men

چکیده [English]


Propose: Increase in anti-inflammatory cytokines via exercise training is one of methods proposed to reducing
chronic inflammation. The purpose of the present study was to investigate the effects of 10 weeks intensive
aerobic training on plasma anti-inflammatory cytokines and their relationships with testosterone hormone and
body composition in young men. Methods: Twenty sedentary men (age, 20-30 yr), volunteers to participant in
the study, that randomly divided to two groups of control (n=9) and aerobic training (n=11). At baseline and
after 5 and 10 weeks from intervention concentrations of plasma IL-4, IL-10 and testosterone with ELISA
method, and body fat percent, waist to hip ratio (WHR), and body mass index (BMI) were measured. Aerobic
training programme included 30 min cycling on ergometer at 70% maximal heart rate, and this was then as
progressive changed to 50 min at 80% maximal heart rate in weeks 10. Results: One-way ANOVA with
repeated measures, indicated that aerobic training increased VO2max (P=0.00), and decreased body fat percent
(P=0.04), but concentrations of plasma IL-4 (P=0.37), IL-10 (P=0.34), testosterone (P=0.87), WHR (P=0.44)
and BMI (P=0.50) not changed. Pearson’s correlation indicated that no relationships were between changes in
IL-4 and testosterone (R=-0.50), body fat percent (R=0.48), WHR (R=-0.41) and BMI (P=0.37) in addition,
changes in IL-10 and testosterone (R=0.10), body fat percent (R=0.55), WHR (R=-0.32) and BMI (P=0.52)
after intensive aerobic training (P˃0.05). Conclusions: These results indicated that, 10 weeks intensive aerobic
training has no significant effect on baseline anti-inflammatory cytokine concentrations in sedentary young
men.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Inflammatory factors
  • Testosterone
  • Sedentary men
  • تاریخ دریافت: 27 اردیبهشت 1394
  • تاریخ بازنگری: 22 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 11 دی 1399
  • تاریخ اولین انتشار: 11 دی 1399
  • تاریخ انتشار: 01 اردیبهشت 1389