جواد وکیلی؛ سعید نیکوخصلت؛ فرید پاکزاد حسنلو
چکیده
هدف: به‌تازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) به‌عنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کم‌تحرک بود.روش‌ها: در تحقیق نیمهتجربی حاضر 20 مرد میانسال ...
بیشتر
هدف: به‌تازگی، استفاده از تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (BFR) به‌عنوان جایگزینی برای تمرینات مقاومتی سنگین برای افراد میانسال و سالمند توصیه شده است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون BFR بر سطوح عوامل هورمونی آنابولیک و کاتابولیک در مردان میانسال کم‌تحرک بود.روش‌ها: در تحقیق نیمهتجربی حاضر 20 مرد میانسال (53/2±65/47 سال) داوطلب انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی با (BFR) و بدون محدودیت جریان خون (NBFR) قرار گرفتند. چهار هفته تمرین مقاومتی گروه BFR شامل حرکت جلو پا و پرس پا با شدت 20 درصد 1-RM، یک نوبت 30 تکراری و دو نوبت 15 تکراری و گروه NBFR شامل همان حرکات با شدت 80 درصد 1-RM در سه نوبت 10 تکراری، اجرا شد. نمونه‌های خونی پیش، بلافاصله بعد (برای هورمون‌های تستوسترون، کورتیزول و لاکتات) و 24 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی (برای هورمون رشد و عامل رشد شبه‌انسولینی–1) گرفته شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری تحلیل واریانس و تی مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 بررسی شد.نتایج: افزایش غلظت استراحتی هورمون رشد (001/0=P)، IGF-I (001/0=P) و پاسخ تستوسترون (001/0=P) سرمی پس از اجرای برنامۀ تمرین در هر دو گروه معنادار بود. همچنین تنها افزایش GH استراحتی در گروه BFR به‌طور معناداری بیشتر از گروه NBFR بود (04/0P<). با این حال، تمرین مقاومتی با (11/0=P) و بدون BFR (53/0=P) سبب تغییر معناداری در غلظت کورتیزول نشد.نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌های تحقیق حاضر، به‌نظر می‌رسد احتمالاً تمرینات مقاومتی با BFR طی دورۀ میانسالی روش مناسبی برای دستیابی به فواید سلامتی تمرینات ورزشی به‌واسطۀ سازگاری‌های هورمونی است.
جواد وکیلی؛ منیره حرفت؛ فرید پاکزاد
دوره 8، شماره 2 ، آذر 1394
چکیده
هدف: مصرف نوشیدنی‌های ورزشی در میان ورزشکاران شایع است و برای بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر دو نوشیدنی انرژی‌زای هایپ و بیگ‌بیر بر شاخصه‌های بیهوازی نوجوانان فوتبالیست بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی بود. بدین منظور 12 فوتبالیست پسر با میانگین و انحراف استاندارد سن 65/0 ± 67/16 سال، قد 87/5 ± ...
بیشتر
هدف: مصرف نوشیدنی‌های ورزشی در میان ورزشکاران شایع است و برای بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر دو نوشیدنی انرژی‌زای هایپ و بیگ‌بیر بر شاخصه‌های بیهوازی نوجوانان فوتبالیست بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی بود. بدین منظور 12 فوتبالیست پسر با میانگین و انحراف استاندارد سن 65/0 ± 67/16 سال، قد 87/5 ± 33/167 سانتیمتر، وزن 70/9 ± 84/61 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 82/2 ±17/22 که 2 سال سابقه تمرین و مسابقه در رشته ورزشی فوتبال داشتند، به عنوان نمونه آماری انتخاب و پس از تکمیل پرسشنامه تندرستی و فعالیت بدنی در محل آکادمی ملی المپیک حاضر شدند. آزمودنی‌ها در سه هفته متوالی و در یک طرح تحقیقی متقاطع، بعد از مصرف وعده صبحانه استاندارد، مقدار 6 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یکی از سه نوشیدنی بیگ‌بیر، هایپ یا دارونما(پودر ویتامین Cو سدیم ساخارین) را مصرف کردند. پس از 5 دقیقه گرم کردن با الگوی یکنواخت، آزمون رست به منظور تعیین توان بیهوازی اوج، توان بیهوازی متوسط و شاخص خستگی از کلیه آزمودنی‌ها گرفته شد، برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنوای یک راهه با اندازهگیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری 05/0>α استفاده شد. یافته‌ها: داده‌های مطالعه‌ی حاضر نشان داد بین توان بیهوازی اوج (31/0=p)، متوسط توان بیهوازی (22/0=p) و شاخص خستگی(81/0=p) در 3 مرحله مصرف مکمل یا دارونما تفاوتی مشاهده نشد. نتایج: براساس نتایج تحقیق، به نظرمی‌رسد مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زای هایپ و بیگ بیر نمی‌تواند موجب بهبود شاخصه‌های توان‌های بیهوازی و کاهش خستگی نوجوانان فوتبالیست شوند.
