معرفت سیاه کوهیان؛ کمیل موسوی؛ الهه ممشلی
چکیده
هدف: از پژوهش حاضر ارائه روشی جدید برای برآورد رکورد دوهای 200، 400، 800، 1500 و 5000 متر بر اساس رکورد دوی 100 و 10000 متر مبتنی بر نظریه سیستم های انرژی فاکس و ماتیوس و بررسی همگرایی مدل پیشنهادی با روش مبنا در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از دانشجویان پسر فعال ( میانگین ± انحراف معیار سنی 98/1 ± 11/18 سال، قد 27/3 ± 89/171 سانتیمتر، ...
بیشتر
هدف: از پژوهش حاضر ارائه روشی جدید برای برآورد رکورد دوهای 200، 400، 800، 1500 و 5000 متر بر اساس رکورد دوی 100 و 10000 متر مبتنی بر نظریه سیستم های انرژی فاکس و ماتیوس و بررسی همگرایی مدل پیشنهادی با روش مبنا در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از دانشجویان پسر فعال ( میانگین ± انحراف معیار سنی 98/1 ± 11/18 سال، قد 27/3 ± 89/171 سانتیمتر، BMI : 76/1±11/21 کیلوگرم/مترمربع، VO2max : 67/3 ± 08/51 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به 5 گروه 10 نفره (گروههای دوی 200، 400، 800، 1500 و 5000 متر) تقسیم شدند. رکورد دوی 100 و 10000 متر تمامی آزمودنیها در دو جلسه مجزا، حداقل با فاصله زمانی 72 ساعت اندازه گیری و ثبت شد. سپس هر گروه یکی از مادههای دوی200، 400، 800، 1500 و 5000 متر را با فاصله 72 ساعت اجرا کردند و رکوردها ثبت شد (روش مبنا). در نهایت، رکورد دوی200، 400، 800، 1500 و 5000 متر آزمودنیها با استفاده از معادلات برازش شده مبتنی بر سیستم های انرژی فاکس و ماتیوس محاسبه شد. برای ارزیابی همگرایی بین دو روش، از مدل گرافیکی بلاند- آلتمن و همگرایی درونی(ICC) استفاده شد. نتایج: نتایج حاکی از همگرایی بالایی بین معادلات پیشنهادی با روش مبنا بود. نتیجهگیری: بر اساس نتایج میتوان نتیجهگیری نمود که معادلات پیشنهادی میتواند به عنوان ابزاری کاربردی برای پیشگویی و برآورد رکورد دوهای 200، 400، 800، 1500 و 5000 متر برای ورزشکاران دوهای نیمه استقامت مورد استفاده قرار گیرد.
معرفت سیاه کوهیان؛ الهه ممشلی
دوره 9، شماره 2 ، خرداد 1395، ، صفحه 1395-1404
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون درماندهساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی 069/2±04/21 سال، قد 48/4±78/176 سانتیمتر، وزن 825/5±11/70 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمونهای بیشینه درماندهساز نوارگردان را ...
بیشتر
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون درماندهساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی 069/2±04/21 سال، قد 48/4±78/176 سانتیمتر، وزن 825/5±11/70 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمونهای بیشینه درماندهساز نوارگردان را اجرا کردند. تجزیه و تحلیل متغیرهای بیوانرژتیک در طول اجرای پروتکلهای درماندهساز با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به فاصله زمانی ده ثانیه جمع آوری شد. برای سنجش همگرایی، مقادیر اکسیژن مصرفی برآورد شده با استفاده مدل مبنا (روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی) ومعادلات پیشگوی ACSM، واندروالت، پاندولف، لیگر و اپستین مورد مقایسه قرارگرفتند. برای ارزیابی همگرایی از مدل گرافیکی بلاند – آلتمن و روش همگرایی همبستگی درونی (ICC) استفاده شد. نتایج: حاکی از آنبودکه معادله‌یدویدن لیگرهمگرایی بالایی با روش مبنا دارد (لیگر:96/1± ،95%=CI، 2/21- تا 4/میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه 2، 89/0=ICC)و معادلات راه رفتن و دویدن ACSM همگرایی متوسطی با روش مبنا دارند(راه رفتن: 96/1± ،95% =CI، 1/8- تا 7/4میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، 4837/0=ICC؛ دویدن:96/1±، 95% =CI، 6/27- تا 3/3- میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، 4535/0=ICC). نتیجهگیری: براساس نتایج میتوان گفت که معادلة دویدن لیگر در بین معالادت ارائه شدهدر برآورد حجم اکسیژن مصرفی و به طور نسبی معادلات راه رفتن و دویدن ACSMدر مردان جوان ایرانی میتواند به جای روش مبنامورد استفاده قرار گیرد.
معرفت سیاه کوهیان؛ الهه ممشلی
دوره 9، شماره 2 ، خرداد 1395
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون درماندهساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی 069/2 ± 04/21 سال، قد 48/4 ± 78/176 سانتیمتر، وزن 825/5 ± 11/70 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمونهای بیشینه درماندهساز نوارگردان ...
بیشتر
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون درماندهساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد 50 نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی 069/2 ± 04/21 سال، قد 48/4 ± 78/176 سانتیمتر، وزن 825/5 ± 11/70 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمونهای بیشینه درماندهساز نوارگردان را اجرا کردند. تجزیه و تحلیل متغیرهای بیوانرژتیک در طول اجرای پروتکلهای درماندهساز با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به فاصله زمانی ده ثانیه جمع آوری شد. برای سنجش همگرایی، مقادیر اکسیژن مصرفی برآورد شده با استفاده مدل مبنا (روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی) و معادلات پیشگوی ACSM، واندروالت، پاندولف، لیگر و اپستین مورد مقایسه قرارگرفتند. برای ارزیابی همگرایی از مدل گرافیکی بلاند – آلتمن و روش همگرایی همبستگی درونی (ICC) استفاده شد. نتایج: حاکی از آن بود که معادلهی دویدن لیگر همگرایی بالایی با روش مبنا دارد(لیگر:96/1± ،95% =CI ، 2/21- تا 4/ میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه 2، 89/0=ICC) و معادلات راه رفتن و دویدن ACSM همگرایی متوسطی با روش مبنا دارند(راه رفتن: 96/1± ،95% =CI ، 1/8- تا 7/4 میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، 4837/0=ICC ؛ دویدن: 96/1± ،95% =CI ، 6/27- تا 3/3- میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، 4535/0=ICC). نتیجه گیری: براساس نتایج میتوان گفت که معادلهی دویدن لیگر در بین معالادت ارائه شده در برآورد حجم اکسیژن مصرفی و به طور نسبی معادلات راه رفتن و دویدن ACSM در مردان جوان ایرانی میتواند به جای روش مبنا مورد استفاده قرار گیرد.
