محمد محمدی ده چشمه
چکیده
چکیده هدف: شاخص های التهابی پیشگویی کننده بیماریهای قلبی عروقی نسبت به پروفایلهای لیپیدی در تشخیص این بیماریها از دقت بالایی برخوردار هستند. ارائه الگوی تمرینی مناسب جهت کاهش سطح عوامل التهابی در این بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطح پلاسمایی سلکتین- ...
بیشتر
چکیده هدف: شاخص های التهابی پیشگویی کننده بیماریهای قلبی عروقی نسبت به پروفایلهای لیپیدی در تشخیص این بیماریها از دقت بالایی برخوردار هستند. ارائه الگوی تمرینی مناسب جهت کاهش سطح عوامل التهابی در این بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطح پلاسمایی سلکتین- ای و شاخصهای گلبول سفید در بیماران قلبی عروقی بود.روش شناسی: از بیمارانی که به صورت داوطلبانه برای بازتوانی به بیمارستان قلب شهید رجایی تهران مراجعه کردند، تعداد 20 بیمار قلبی عروقی مرد (50 تا 70 سال) انتخاب شدند و به دو گروه (10n=) تمرین و کنترل تقسیم شدند. بعد از اندازه گیری اوج اکسیژن مصرفی، گروه تمرین به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه فعالیت تناوبی شامل 8 تکرار 4 دقیقهای (2 دقیقه فعالیت و 2 دقیقه استراحت فعال) اجرا کردند. در حالی که گروه کنترل فعالیت منظمی نداشتند. قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین در شرایط ناشتایی خون گیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون T مستقل در سطح معنی داری 05/0 p < استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل دادهها کاهش معناداری را در سلکتین- ای (01/0P=) و لنفوسیت ها (01/0P=) نشان داد. اما در پاسخ نوتروفیل ها، مونوسیتها و ائوزینوفیلها بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).نتیجه گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا باعث کاهش سطح سلکتین- ای در بیماران عروق کرونری گردید. احتمالا بخشی از تاثیرات مفید تمرینات تناوبی با شدت در بیماران قلبی عروقی بالا ناشی از سازگاری بدن و در نتیجه کاهش سطح عوامل التهابی و سایتوکاینهایی باشد که بیشتر از لکوسیتها منشا میگیرند.
