احمد رضا یوسف پور دهاقانی؛ رضا قراخانلو؛ زهرا رضاسلطانی
چکیده
هدف: بررسی ساز و کارهای عصبی در پی اختلال در خواب، به منظور شناخت آثار نامطلوب این اختلال، بر عملکردهایمرتبط با سیستم عصبی بسیار حائز اهمیت است. بنابراین، این مقاله در نظر دارد تا به بررسی تأثیر 30 ساعت محرومیتاز خواب، بر امتیاز تیراندازی و تحریک پذیری قشری نخاعی عضلات برجستگی تنار در سربازان بپردازد.روش ها: یازده نفر از سربازان یک ...
بیشتر
هدف: بررسی ساز و کارهای عصبی در پی اختلال در خواب، به منظور شناخت آثار نامطلوب این اختلال، بر عملکردهایمرتبط با سیستم عصبی بسیار حائز اهمیت است. بنابراین، این مقاله در نظر دارد تا به بررسی تأثیر 30 ساعت محرومیتاز خواب، بر امتیاز تیراندازی و تحریک پذیری قشری نخاعی عضلات برجستگی تنار در سربازان بپردازد.روش ها: یازده نفر از سربازان یک مرکز آموزشی نظامی، به روش انتخاب خوشهای و تصادفی برگزیده و در دو مرحلهکنترل و تجربی، با بهره گیری از روش آزمایشگاهی تحریک مغناطیسی مغز، با استفاده از دستگاه محرک مغناطیسیمدترونیک و ثبت نمره تیراندازی با تفنگ بادی، قبل و بعد از 30 ساعت محرومیت از خواب مورد مطالعه قرار گرفتند.میانگین و دامنه اختلافات، با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری t همبسته بررسی شد.نتایج: سی ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنی دار امتیاز تیراندازی ) 003 / p=0 ( و افزایش معنی داردامنه برانگیختگی تحریک قشری نخاعی ) 009 / p=0 ( شد، اما تغییرات هدایت مرکزی و هدایت مرکزی تسهیل شدهآزمودنیهای این پژوهش، از نظر آماری معنی دار نبود ) 98 / p=0 و 15 / .)p=0نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، 30 ساعت محرومیت از خواب، موجب کاهش معنی دار نمره تیراندازیمیشود؛ و از آنجایی که هرگونه افزایش و یا کاهش معنیدار میزان تحریکپذیری بر عملکرد بهینه دستگاه عصبی تأثیرمیگذارد، لذا میتوان گفت که کاهش نمره تیراندازی، احتمالاً به اختلال در میزان تحریک پذیری عصبی مشاهده شدهمرتبط باشد.
