نسیم عباسی فرد هفشجانی؛ وازگن میناسیان
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، ، صفحه 63-74
چکیده
هدف: هدف کلی این پژوهش بررسی اثرات دو شیوۀ تمرین هوازی و مقاومتی روی میزان امنتین- 1 ، پروتئین واکنشگر C و ظرفیتهوازی زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.روش ها: تعداد 22 زن داوطلب غیرفعال دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی )سن 76 / 7 ± 64 / 40 سال،نمایه تودۀ بدن 94 / 4 ± 40 / 30 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 98 / 2 ± 31 / 27 ( و تمرین مقاومتی ...
بیشتر
هدف: هدف کلی این پژوهش بررسی اثرات دو شیوۀ تمرین هوازی و مقاومتی روی میزان امنتین- 1 ، پروتئین واکنشگر C و ظرفیتهوازی زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.روش ها: تعداد 22 زن داوطلب غیرفعال دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی )سن 76 / 7 ± 64 / 40 سال،نمایه تودۀ بدن 94 / 4 ± 40 / 30 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 98 / 2 ± 31 / 27 ( و تمرین مقاومتی )سن 82 / 6 ± 91 / 40 سال، نمایهتودۀ بدن 81 / 4 ± 69 / 31 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 99 / 2 ± 94 / 26 ( تقسیم شدند. در مدت هشت هفته، دستور کار تمریناتهوازی شامل دویدن/راه رفتن با شدت 75 - 55 % حداکثر ضربان قلب، به مدت 60 - 30 دقیقه، 3 جلسه در هفته و تمرینات مقاومتیشامل تمرین با وزنه با شدت 75 % یک تکرار بیشینه، به صورت 3 مرحله ای، سه جلسه در هفته بود. نمونه گیری خون قبل ازمداخلات و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتا انجام شد .نتایج: پس از 8 هفته تمرین در هر دو گروه مقاومتی و هوازی، مقادیر پروتئین واکنشگر C کاهش معنادار و غلظت پلاسماییامنتین- 1 و میزان ظرفیت هوازی آزمودنی ها افزایش معناداری نشان دادند ) 001 / 0 > P (؛ اما در هر سه متغیر مورداندازه گیری،تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید ) 05 / 0 < P .)نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی هردو تمرین هوازی و مقاومتی روی مقادیر پلاسمایی امنتین- 1 ، پروتئینواکنشگر C و ظرفیت هوازی زنان دارای اضافه وزن بود. به نظر میرسد مداخلات ورزشی کوتاه مدت 8 هفته ای اثر یکسانی روی اینگروه از شاخص های متابولیک دارند.
