راضیه شیری؛ مهسا عبدی؛ صادق امانی شلمزاری
چکیده
هدف: از جمله تغییراتی که هنگام فعالیت ورزشی در ساختار عروقی عضلۀ اسکلتی برای رفع شرایط استرسی رخ می‌دهد، فرایند رگ‌زایی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین مقاومتی با مدت زمان تحت تنش متفاوت عضله بر برخی عوامل رشد عروقی سرم دختران غیرفعال انجام گرفت. روش‌ها: 20 دانشجوی ...
بیشتر
هدف: از جمله تغییراتی که هنگام فعالیت ورزشی در ساختار عروقی عضلۀ اسکلتی برای رفع شرایط استرسی رخ می‌دهد، فرایند رگ‌زایی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین مقاومتی با مدت زمان تحت تنش متفاوت عضله بر برخی عوامل رشد عروقی سرم دختران غیرفعال انجام گرفت. روش‌ها: 20 دانشجوی دختر داوطلب (میانگین سنی 3/22 سال) به‌طور تصادفی و مساوی در دو گروه با مدت زمان تحت تنش (یک ثانیه-یک ثانیه) و (دو ثانیه-چهار ثانیه) قرار گرفتند. تمرین مقاومتی به مدت شش هفته، سه روز در هفته، در هشت ایستگاه، سه نوبت، شدت 1RM 75 درصد (10 تکرار) و 1RM 50 درصد (5 تکرار) برای یکسان شدن بار تمرین، در دو گروه انجام گرفت. به‌منظور بررسی متغیرهای VEGF، GH و اندوستاتین پیش از دورۀ تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین از آزمودنی‌ها نمونۀ خون گرفته شد. داده‌ها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس ارزیابی شدند.نتایج: در پی شش هفته تمرین مقاومتی، در مقادیر سرمی VEGF (59/0P=) و GH (89/0P=) بین دو گروه، تفاوت معناداری وجود نداشت. اما در مورد قدرت پا (01/0P=) و اندوستاتین (04/0P=) تفاوت بین دو گروه معنادار بود. نتیجه‌گیری: اگرچه در شاخص‌های مربوط به محرک رگ‌زایی اختلافی بین دو گروه در مدت شش هفته مشاهده نشد و به احتمال زیاد برای این شاخص‌ها به زمان بیشتری نیاز است، اما در مورد مهارکنندۀ آنژیوژنز این اختلاف معنادار بود. همچنین جزء برون‌گرا بیشتر در تمرین دو ثانیه- چهار ثانیه با افزایش قدرت بیشتری همراه بود.
حسین عابد نظری؛ مرضیه مزرعه خطیری؛ سجاد احمدی زاد
دوره 5، شماره 1 ، اردیبهشت 1391
چکیده
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موش‌های نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمون‌های انسولین، رشد وکورتیزول بود. روش‌ها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موش‌های گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش تعیین تغییرات گرلین پلاسما به دنبال12 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط در موش‌های نر صحرایی و همچنین بررسی ارتباط بین تغییرات گرلین تام پلاسما با تغییرات هورمون‌های انسولین، رشد وکورتیزول بود. روش‌ها: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر موش به دو گروه کنترل(9=n) و تمرین(11=n) تقسیم شدند. موش‌های گروه تمرین به مدت 12 هفته، یک برنامه تمرین استقامتی با شدت متوسط دویدن روی نوارگردان بدون شیب (به مدت 60 دقیقه با سرعتm/min 25 معادل Vo2max%65 برای 5 جلسه در هفته) را اجرا نمودند. بعد از اتمام دوره تمرین و به فاصله 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه‌های خون جمع آوری شد و برای اندازه‌گیری گرلین، گلوکز، انسولین، هورمون رشد و کورتیزول تحلیل شدند. داده-های دو گروه با استفاده از t مستقل مقایسه شدند. نتایج: سطوح گرلین پلاسما در گروه کنترل 85/25±68/86 پیکوگرم بر میلی‌لیتر بود.این مقدار درگروه تمرین به مقدار41/5±72/59 پیکوگرم بر میلی‌لیتر کاهش داشت و از نظر آماری معنی‌دار بود (0001/0>P و 9/6 = t). با این حال، 12 هفته تمرین استقامتی تاثیر معنی‌داری بر وزن موش‌ها (80/0=p ،258/ 0=t) سطوح گلوکز(262/0=p ،15/1=t)، انسولین(1/0=p , 73/1=t) و هورمون رشد(97/0=p ,75/1- =t) وکورتیزول (084/0=p,82/1- =t) نداشت .نتایج ضریب همبستگی نیز ارتباط معنی داری را بین گرلین وگلوکز، انسولین، هورمون رشد وکورتیزول نشان نداد (05/0p>). بحث و نتیجه‌گیری : نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته دویدن بر روی نوارگردان با شدت متوسط منجر به کاهش معنی‌دار سطوح پلاسمایی گرلین در موش‌های نر صحرایی شد و تاثیر معنی‌داری بر سطوح متغیرهای دیگر و رابطه بین آنها نشان نداد. می‌توان نتیجه گرفت تغییرات گرلین می‌تواند تابعی از عوامل دیگر مانند مدت و شدت تمرین و ناشتایی همراه با کاهش معنی‌دار وزن باشد و نیز تغییرات گرلین و هورمون رشد را می‌توان مستقل از هم دانست.
