عطا بحرینی نژاد؛ داریوش مفلحی؛ Mehdi Abbaspoor
چکیده
هدف: با توجه به ماهیت تناوبی بازی فوتبال، هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوه اجرای متناوب آزمون آزمایشگاهی فزاینده در سنجش شاخصهای فیزیولوژیک بازیکنان فوتبال بود.روش ها: 18 فوتبالیست جوان (سن: 78/0±78/16 سال، وزن: 44/9±33/61 کیلوگرم، قد: 75/6±177 سانتیمتر) داوطلبانه در پژوهش شرکت نموده و دو آزمون فزاینده آزمایشگاهی با فاصله زمانی ...
بیشتر
هدف: با توجه به ماهیت تناوبی بازی فوتبال، هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوه اجرای متناوب آزمون آزمایشگاهی فزاینده در سنجش شاخصهای فیزیولوژیک بازیکنان فوتبال بود.روش ها: 18 فوتبالیست جوان (سن: 78/0±78/16 سال، وزن: 44/9±33/61 کیلوگرم، قد: 75/6±177 سانتیمتر) داوطلبانه در پژوهش شرکت نموده و دو آزمون فزاینده آزمایشگاهی با فاصله زمانی 48 ساعت روی دستگاه نوار گردانHP Cosmos و سپس آزمون میدانی بانگسبو را اجرا کردند. عوامل قلبی-تنفسی آزمودنیها توسط دستگاه گاز آنالایزر مدل metalyzer3b و لاکتات خون شرکتکنندگان قبل و بعد از آزمونها با دستگاه لاکتومتر مدل Scout اندازهگیری شد. تحلیل آماری دادهها با آزمونهای تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، تی زوجی و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0p≤ انجام گردید.نتایج: بین عوامل فیزیولوژیک آزمونهای پیوسته و متناوب هیچگونه تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما بین مسافت پیموده شده در دو آزمون تفاوت معنادار مشاهده گردید (031/0=p). عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با اکسیژن مصرفی بیشینه آزمون فزاینده متناوب ارتباط مثبت معنادار نشان داد (011/0=p ,64/0=r). بین عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با عملکرد آزمون فزاینده متناوب، همبستگی مثبت معنادار وجود داشت (018/0=p ,62/0=r). نتیجه گیری: وجود همبستگی مثبت معنادار بین اکسیژن مصرفی بیشینه آزمون متناوب و عملکرد آزمون بانگسبو، بالاتر بودن مسافت پیموده شده در آزمون متناوب و همبستگی مثبت معنادار بین عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با مسافت طی شده در آزمون فزاینده متناوب میتواند به علت مشابهت آزمون فزاینده متناوب با ماهیت تناوبی فعالیت فوتبال و دلیلی بر رعایت ماهیت فعالیت ورزشکار به هنگام تعریف آزمون فزاینده باشد.
مهتاب توکلی؛ سید محمد مرندی؛ مهدی کارگر فرد؛ بهزاد پاکراد؛ آرش دهقانی
چکیده
هدف: بازیافت پس از تمرینات تناوبی شدید نقش مهمی در بهبود اجرای ورزشی دارد، این در حالی است که نوع بازیافت و سابقة تمرینی میتواند عملکرد ورزشی را متأثر سازد. هدف این پژوهش مقایسة پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران تمرین‌کرده و تمرین‌نکرده به سه نوع بازیافت فعال، غیرفعال و حرکات کششی حین تمرین شدید استقامتی تکراری بود. روشها: 30 دختر ...
بیشتر
هدف: بازیافت پس از تمرینات تناوبی شدید نقش مهمی در بهبود اجرای ورزشی دارد، این در حالی است که نوع بازیافت و سابقة تمرینی میتواند عملکرد ورزشی را متأثر سازد. هدف این پژوهش مقایسة پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران تمرین‌کرده و تمرین‌نکرده به سه نوع بازیافت فعال، غیرفعال و حرکات کششی حین تمرین شدید استقامتی تکراری بود. روشها: 30 دختر دانشجو (سن 33/±49/22 سال، وزن 31/7±33/68 کیلوگرم و قد 32/8±76/176 سانتیمتر) به‌صورت تصادفی به سه گروه بازیافت (فعال 10 نفر، غیرفعال 10 نفر و حرکات کششی10 نفر) تقسیم شدند. پس از اندازهگیری اکسیژن مصرفی بیشینه (3±38 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) آزمودنیها سه نوع بازیافت را حین تمرین شدید استقامتی تکراری طی سه روز به‌صورت متقاطع انجام دادند. پیش و بلافاصله پس از تمرین از آزمودنیها نمونة خون شریانی گرفته شد و ظرفیت تامپونی به‌وسیلة دستگاه گازومتری و پروتئین کارنوزین از طریق تکنیک الایزا اندازهگیری شد. سپس آزمودنیها تمرینات هوازی (65-80 درصد ضربان قلب بیشینه) را تا جایی که اکسیژن مصرفی بیشینه به 45 (میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) رسید، ادامه دادند. پس از آن آزمون و خون‌گیری مشابه با پیش‌آزمون تکرار شد.نتایج: در دختران تمرین‌نکرده تنها تفاوت معنادار بین بازیافت کششی و فعال برای اشباع اکسیژنی و در دختران تمرین‌کرده بازیافت فعال و غیرفعال افزایش معنادار اشباع اکسیژنی را نشان دادند. در دختران تمرین‌کرده افزایش معناداری برای اسیدیتة خون، بی‌کربنات، بافرهای بازی و کارنوزین با بازیافت فعال مشاهده شد (05/0>P).نتیجهگیری: نتایج نشان داد که پاسخ دستگاه تامپونی خون دختران فعال به سه نوع بازیافت چشمگیرتر از دختران غیرفعال بود، همچنین بازیافت فعال در این زمینه پاسخ بیشتری را نشان داد.
الناز طاهرای راد؛ حمید رجبی
دوره 11، شماره 1 ، بهمن 1397، ، صفحه 1-12
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNFمردان سالم بود.روشها: در این پژوهش 24 دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO2max به سه گروه تمرین در محیط گرم )8 نفر(، تمریندر محیط طبیعی )8 نفر( و کنترل )8 نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طیدو هفته متوالی ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNFمردان سالم بود.روشها: در این پژوهش 24 دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO2max به سه گروه تمرین در محیط گرم )8 نفر(، تمریندر محیط طبیعی )8 نفر( و کنترل )8 نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طیدو هفته متوالی تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل 5 وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 90-85 درصد vVO2max روی نوارگردانبود که بین هر وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 50 درصد vVO2max به عنوان استراحت فعال قرار داشت. مقادیر BDNF به روشاالیزا سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند.نتایج: پس از یک جلسه فعالیت مقدار BDNF در دو گروه تمرینی گرم )018/0=P )و طبیعی )045/0=P )در مقایسه با پیشآزمونافزایش معناداری داشت. البته این تغییرات در گروه محیط گرم در مقایسه با محیط طبیعی تفاوت معناداری نداشت )262/0=P.)عالوه بر این در دو گروه تمرینی گرم )001/0=P )و طبیعی )012/0=P )بعد از گذشت دو هفته از فعالیت در مقدار BDNF افزایشمعناداری مشاهده شد. همچنین دو هفته تمرین بر سطوح BDNF بین گروههای تمرینی تفاوت معنادار به وجود نیاورد )267/0=P .)نتیجهگیری: به نظر میرسد که فعالیت تناوبی صرف نظر از اینکه در محیط طبیعی یا گرم انجام شود باعث افزایش مقدار BDNFمیشود.
