سهراب قلعه گیر؛ جواد وکیلی؛ مصطفی خانی؛ کریم آزالی علمداری
چکیده
زمینه و هدف: microRNA (miRNA) دستة جدیدی از شاخص‌های زیستی‌اند که در سطح سلولی و مسیرهای پیام‌رسانی در تغییرات ساختاری و عملکردی قلبی درگیرند. همچنین تمرینات تناوبی شدید (HIIT) شامل وهله‌های فعالیت ورزشی نسبتاً شدید با مدت زمان کوتاه است که با دوره‌های بازیافت فعال یا غیرفعال از یکدیگر جدا شده‌اند، می‌تواند سبب بهبود آمادگی قلبی-تنفسی ...
بیشتر
زمینه و هدف: microRNA (miRNA) دستة جدیدی از شاخص‌های زیستی‌اند که در سطح سلولی و مسیرهای پیام‌رسانی در تغییرات ساختاری و عملکردی قلبی درگیرند. همچنین تمرینات تناوبی شدید (HIIT) شامل وهله‌های فعالیت ورزشی نسبتاً شدید با مدت زمان کوتاه است که با دوره‌های بازیافت فعال یا غیرفعال از یکدیگر جدا شده‌اند، می‌تواند سبب بهبود آمادگی قلبی-تنفسی و متغیرهای فیزیولوژیک متناظر با آن در افراد سالم شود. ازاین‌رو پژوهش حاضر در نظر دارد اثر هشت هفته تمرین تناوبی با شدید را بر بیان بافتی miR-1 و miR-21 در بافت بطن چپ قلب موشهای صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بررسی کند.مواد و روش‌ها: بدین‌منظور در یک طرح پژوهشی تجربی، 20 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه همگن ۱۰ سری شامل کنترل سالم (C) و سالم با تمرین تناوبی شدید (T) تقسیم شدند. بر این اساس موشهای صحرایی به مدت هشت هفته و در پنج روز هفته تحت برنامة تمرین تناوبی شدید (HIIT) روی نوار گردان الکترونیکی هوشمند قرار گرفتند. HIIT با شدت 85-90 درصد سرعت بیشینه در 6-12 وهلة دودقیقه‌ای و با تناوب‌های استراحت فعال سه‌دقیقه‌ای با شدت 30 درصد VO2max اعمال شد. در انتهای قرارداد مطالعه، تمامی موشهای صحرایی ۴۸ ساعت پس از آخرین مداخله به روش بدون درد برای بررسی تغییرات بیان miRNA-1، miRNA-21 روش PCR در بافت بطن چپ قلب بی‌هوش و جراحی شدند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل واریانس دوراهه در سطح معناداری 05/0≥ P با نرم‌افزار آماری SPPS26 استفادهشد.نتایج: بیان نسبی miRNA-21 گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری بیشتر بود. درحالی‌که بیان miRNA-1 گروه تمرین به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (05/0 >P).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در سطح بافت قلبی تغییرات بیان miRNA-21 و miRNA-1 با مسیرهای پیام‌رسانی به‌روز سازگاری‌های مرتبط با تمرینات ورزشی در ارتباط است.
شهاب الدین سفال منش؛ ندا خالدی؛ حمید رجبی؛ حسین عسکری
چکیده
هدف: با توجه به تناقضات موجود دربارة نقش عامل رونویسی فعال‌شدة 3 به‌عنوان یک شاخص غیرالتهابی فعالیت میوکاردی در ناهنجاری‌های متابولیکی مانند دیابت، پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثر دو تمرین تناوبی شدید و مقاومتی فزاینده بر بیان ژن ATF3 عضلة قلبی موشهای صحرایی دیابتی نر انجام گرفت.روش‌ها: 60 سر موش صحرایی نر 6 هفته‌ای با میانگین وزنی ...
بیشتر
هدف: با توجه به تناقضات موجود دربارة نقش عامل رونویسی فعال‌شدة 3 به‌عنوان یک شاخص غیرالتهابی فعالیت میوکاردی در ناهنجاری‌های متابولیکی مانند دیابت، پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثر دو تمرین تناوبی شدید و مقاومتی فزاینده بر بیان ژن ATF3 عضلة قلبی موشهای صحرایی دیابتی نر انجام گرفت.روش‌ها: 60 سر موش صحرایی نر 6 هفته‌ای با میانگین وزنی 150 گرم به‌صورت تصادفی به پنج گروه دیابتی (D)، دیابت- تناوبی شدید (DIT)، تناوبی شدید (HIIT)، مقاومتی (RT)و دیابت- مقاومتی (DRT)تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید شامل 10 تکرار 1 دقیقه‌ای دویدن روی نوار گردان با 2 دقیقه استراحت و تمرین مقاومتی فزاینده شامل 4 صعود از نردبان مقاومتی همراه وزنه بود. برنامة تمرین، 3 روز در هفته، به مدت 6 هفته همزمان انجام گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون فیشر و M-ANOVA در سطح معناداری 01/0P≤ انجام گرفت.نتایج: میزان افزایش معنادار بیان ATF3 در دیابت-تناوبی شدید نسبت به دیابت بیشتر بود (001/0P<). بین دو گروه افزایش معنادار (001/0P = ) بیشتر بود، پاسخ فزایندة بیان ژن ATF3 در گروه دیابت تناوبی شدید به‌طور معنادار بیشتر از پاسخ بیان ژن ATF3 گروه دیابت –تمرین مقاومتی بود (03/0P =).نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید در مقایسه با تمرین مقاومتی فزاینده سازوکارهای سلولی مولکولی مختلف را به‌طور مؤثرتری فعال می‌کند و احتمالاً موجب کاهش چشمگیر تأثیرات منفی ناشی از بیماری دیابت بر دستگاه قلبی- عروقی می‌شود.
ندا آقایی بهمن بگلو؛ سعیده شادمهری؛ شیوا جهانی گلبر؛ محمد شرافتی
چکیده
هدف: مسیر کمپلکس یک هدف راپامایسین در پستانداران (mTORC1) از مسیرهای مهم سنتز پروتئین در قلب است که بیماری دیابت می‌تواند به اختلال در این مسیر منجر شود. هدف از مطالعة حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر محتوای پروتئینهای AKT1، mTOR، P70S6K1، 4EBP1 در بافت عضلانی بطن چپ قلب موشهای صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 است.روش‌ها: در این ...
بیشتر
هدف: مسیر کمپلکس یک هدف راپامایسین در پستانداران (mTORC1) از مسیرهای مهم سنتز پروتئین در قلب است که بیماری دیابت می‌تواند به اختلال در این مسیر منجر شود. هدف از مطالعة حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر محتوای پروتئینهای AKT1، mTOR، P70S6K1، 4EBP1 در بافت عضلانی بطن چپ قلب موشهای صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 است.روش‌ها: در این مطالعه، 16 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگوداولی (با میانگین وزن20±300 گرم) انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القای STZ و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به دو گروه تمرین دیابتی و کنترل دیابتی تقسیم شدند؛ گروه تجربی 4 روز در هفته مطابق برنامة تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین ورزشی HIIT پرداختند؛ درحالی‌که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامة تمرینی نداشتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون t-مستقل استفاده شد.نتایج: میان محتوای تام پروتئینهای AKT1 (56/0=P)، mTOR (50/0=P)، P70S6K1 (99/0=P) و 4E-BP1 (32/0=P) گروه‌های تمرین و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین بین محتوای فسفریله پروتئینهای AKT1ser473 (25/0=P)، mTORser2448 (74/0=P)، P70S6K1Thr389 (37/0=P) و 4E-BP1Thr37/46 (38/0=P) گروه‌های تمرین و کنترل تفاوت معناداری دیده نشد.نتیجه‌گیری: برنامة HIIT بر محتوای تام و فسفریله پروتئینهای AKT1، mTOR، P70S6K1، 4EBP1 بطن چپ قلب موشهای صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 اثر معناداری ندارد.
