مقایسة یک تکرار بیشینه و تعداد تکرارهای تا حد واماندگی در حرکت اسکوات بر اساس الگوسازی دو و سه‌مؤلفه‌ای توان بحرانی در زنان تمرین‌کرده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم زیستی ورزش و تندرستی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران

2 گروه علوم زیستی ورزش و تندرستی، دانشکدة علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: در سال‌های گذشته تمرین مقاومتی و فعالیت‌های با وزنه به‌دلیل تأثیرات مفید و انکارناپذیر آن در بهبود قدرت و حفظ و افزایش تودة عضلانی، سازگاری‌های مثبت در دستگاه‌های گوناگون بدن اعم از دستگاه قلبی-عروقی و عصبی-عضلانی و دیگر سازگاری‌های سوخت‌وسازی شایان توجه و در نهایت پیشگیری از آسیب‌های مرتبط با ورزش‌های تفریحی و حرفه‌ای، محبوبیت بسیاری در بین اقشار گوناگون جامعه شامل افراد سالم و بیمار و همچنین ورزشکاران تفریحی و نخبه کسب کرده است. همچنین مفهوم توان بحرانی چارچوب بسیار مفید و کاربردی را به‌منظور درک مفهوم خستگی و سازوکارهای مرتبط با آن و متعاقباً، بهبود کیفیت برنامه‌های تمرینی و پایش پیشرفت ورزشکاران، فراهم می‌آورد. با توجه به اینکه الگوسازی در این مفهوم از دو روش دومؤلفه‌ای و سه‌مؤلفه‌ای انجام می‌پذیرد، هدف پژوهش حاضر مقایسة تأثیر یک تکرار بیشینه و تکرارهای تا واماندگی حرکت اسکوات بر اساس الگوسازی دو و سه‌مؤلفه‌ای توان بحرانی در زنان تمرین‌کرده بود.
مواد و روش‌ها: به این منظور هفت نفر از زنان تمرین‌کرده (سن 15/1±11/20 سال، شاخص تودة بدن 93/0±6/19 کیلوگرم بر مترمربع) در شش روز جداگانه به‌صورت تصادفی، شش وهله حرکت اسکوات با هالتر تا واماندگی در شدت‌های گوناگون بر اساس درصدی از یک تکرار بیشینه، با دست‌کم 24 ساعت استراحت را انجام دادند. وزنه‌ها به‌گونه‌ای انتخاب شد که زمان فعالیت حدود 3-12 دقیقه طول بکشد. کل زمان فعالیت تا واماندگی و آهنگ حرکت با استفاده از زمان‌سنج کنترل و مسافت با استفاده از نرم‌افزار کینوا برآورد شد.
نتایج: مقدار کار انجام‌گرفته در هر وهله فعالیت تا واماندگی (حاصل‌ضرب میزان وزنة جابه‌جاشده در میزان مسافت طی‌شده توسط هالتر تا واماندگی) در مقابل مدت زمان کل فعالیت تا واماندگی با دقت زیادی (09/0 ± 89/0 =2r) بر اساس الگوی خطی دومؤلفه‌ای توان بحرانی، الگوسازی شد و بین مقادیر تعداد تکرارهای تا واماندگی پیش‌بینی‌شده بر اساس این الگو و مقادیر اندازه‌گیری‌شده تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). همچنین توان تولیدشده (حاصل تقسیم کل کار انجام‌گرفته در هر وهله بر کل زمان فعالیت تا واماندگی) در مقابل کل زمان فعالیت تا واماندگی با دقت زیادی (06/0 ± 90/0 =2r) بر اساس الگوی هذلولی سه‌مؤلفه‌ای توان بحرانی الگوسازی شد و بین مقادیر تعداد تکرارهای تا واماندگی پیش‌بینی‌شده بر اساس این الگو و مقادیر اندازه‌گیری‌شده تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). بین مقادیر پیش‌بینی‌شده برای یک تکرار بیشینه بر اساس الگوسازی هذلولی و مقادیر اندازه گیری شده با استفاده از روش Brzycki تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P)، هرچند الگوی خطی دومؤلفه‌ای قادر به پیش‌بینی این متغیر نبود (05/0>P).
نتیجه‌گیری: الگوی خطی دومؤلفه‌ای و هذلولی سه‌مؤلفه‌ای قابلیت تعمیم به حرکت اسکوات تا واماندگی را دارند. همچنین این الگوها قابلیت زیادی در پیش‌بینی تعداد تکرار تا واماندگی حرکت اسکوات دارند، اگرچه یک تکرار بیشینه تنها با الگوی هذلولی سه‌مؤلفه‌ای قابل پیش‌بینی بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A comparison of 1- repetition maximum and the number of repetitions until exhaustion during a squat movement based on two and three critical power components modeling in trained women

نویسندگان [English]

  • Hedyeh Khademi 1
  • Mohammad Fashi 2
1 Department of Biological Sciences in Sports and Health, Faculty of Sports and Health Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 Department of Sports biological Sciences, Faculty of Sport Sciences and Health, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background and Purpose: Resistance training is the foundation for increasing muscular strength as well as cardiorespiratory and metabolic fitness and increasing or preserving the capacity to produce power. These resistance training benefits are relevant to the health of the general population and also elite and recreational athletes; particularly those undergoing rehabilitation and as a means of protecting against sports injuries. However, the optimal relationship between resistance training intensity and subsequent physiological improvements remains to be defined. Over the past few decades, the ‘Critical Power’ (CP) concept exemplifies the link between fatigue or exhaustion and performance. In this regard, sports scientists and human physiologists have always used this concept as a link between the development of fatigue/exhaustion (and its mechanistic portents) and exercise performance as a means to prescribe efficient training programs and monitor progress. The present study aimed to a comparison of 1- repetition maximum and the number of repetitions until exhaustion during a squat movement based on two and three critical power components modeling in trained women
Materials and Methods: Seven trained women (age: 20.11 ± 1.15 years, body mass index: 19.6 93 0.93) Performed Six sets of barbell squats at different intensities based on the percentage of 1-repetition maximum, On six separate days with a rest of at least 24 hours. The weights were selected so the activity lasted about 3-12 minutes. Total activity time to exhaustion and movement rate was estimated using a Stopwatch and distance using Kinovea software.
Results: A linear two-parameter model of CP was accurately able to model exhaustive squatting data based on the plotting total work accomplished versus time-to-exhaustion (r2=0.89±0.09) and paired samples t-tests demonstrated that the actual number of repetitions to failure was not different from the predicted values (P > 0.05). The hyperbolic three-parameter model of CP was also able to model these data based on plotting time-to-exhaustion against total output power (0.90±0.06) and there was also no considerable difference between the actual number of repetitions to failure and those predicted by this model (P > 0.05). Additionally, there weren’t any significant differences between the measured one-repetition maximum and those predicted by the hyperbolic model (P > 0.05). However, the linear two-parameter model was not able to predict one repetition maximum (p<0.05). There was no significant difference between the predicted values of 1-repetition maximum based on hyperbolic modeling and the values measured using the Brzycki method (p<0.05). However, the two-component linear model was not able to predict this variable (P < 0.05).
Conclusion: The two-component linear and three-component hyperbolic models can be generalized to the squat movement to exhaustion. These models also have a high ability to predict the number of repetitions to the exhaustion in squat movement. However, 1 repetition maximum was predictable only with the hyperbolic three-component model.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resistance Training
  • Exhaustion
  • Critical Power
  • Energy Storage Component
  • Critical Resistance
  1. Haji Agha Bozorgi H, Rajabi H, Barzegarpour HR, Fayyaz Milani R. The effect of simultaneous submaximal physical exercise and mental exertion on fatigue indices in active men. Journal of Sport and Exercise Physiology. 2021;14(2):1-10. (In Persian)
  2. Hozourri T, Fashi M, Hasanloei Ha. The effect of four weeks of polarized training on aerobic fitness and performance of professional rowers. Journal of Sport and Exercise Physiology. 2022;15(4):31-41. (In Persian)
  3. Dotan R. A critical review of critical power. European Journal of Applied Physiology. 2022:1-30.
  4. Hill DW, Poole DC, Smith JC. The relationship between power and the time to achieve VO~ 2~ m~ a~ x. Medicine and science in sports and exercise. 2002;34(4):709-14.
  5. Jones AM, Vanhatalo A. The ‘critical power’concept: applications to sports performance with a focus on intermittent high-intensity exercise. Sports Medicine. 2017;47:65-78.
  6. Craig JC, Vanhatalo A, Burnley M, Jones AM, Poole DC. Critical power: possibly the most important fatigue threshold in exercise physiology. Muscle and exercise physiology: Elsevier; 2019. p. 159-81.
  7. Burnley M. Estimation of critical torque using intermittent isometric maximal voluntary contractions of the quadriceps in humans. Journal of Applied Physiology. 2009;106(3):975-83.
  8. Jones AM, Vanhatalo A, Burnley M, Morton RH, Poole DC. Critical power: implications for determination of VO2max and exercise tolerance. Med Sci Sports Exerc. 2010;42(10):1876-90.
  9. Lysenko O. The features of functional capabilities of elite basketball players related to game function. Baltic Journal of Health and Physical Activity. 2009;1(1):42.
  10. Clark B, Macdermid PW. A comparative analysis of critical power models in elite road cyclists. Current Research in Physiology. 2021;4:139-44.
  11. Skorski S, Schimpchen J, Pfeiffer M, Ferrauti A, Kellmann M, Meyer T. Effects of postexercise sauna bathing on recovery of swim performance. International journal of sports physiology and performance. 2019;15(7):934-40.
  12. Karsten B, Petrigna L, Klose A, Bianco A, Townsend N, Triska C. Relationship between the critical power test and a 20-min functional threshold power test in cycling. Frontiers in physiology. 2021;11:613151.
  13. Morton RH, Redstone MD, Laing DJ. The critical power concept and bench press: Modeling 1RM and repetitions to failure. International Journal of Exercise Science. 2014;7(2):6.
  14. Bull AJ, Housh TJ, Johnson GO, Rana SR. Physiological responses at five estimates of critical velocity. European journal of applied physiology. 2008;102(6):711-20.
  15. Bull AJ, Housh TJ, Johnson GO, Perry SR. Effect of mathematical modeling on the estimation of critical power. Medicine and science in sports and exercise. 2000;32(2):526-30.
  16. Bergstrom HC, Housh TJ, Zuniga JM, Traylor DA, Lewis Jr RW, Camic CL, et al. Differences among estimates of critical power and anaerobic work capacity derived from five mathematical models and the three-minute all-out test. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2014;28(3):592-600.
  17. Gaesser GA, Carnevale TJ, Garfinkel A, Walter DO, Womack CJ. Estimation of critical power with nonlinear and linear models. Medicine and science in sports and exercise. 1995;27(10):1430-8.
  18. Dinyer TK, Byrd MT, Vesotsky AN, Succi PJ, Bergstrom HC. Applying the critical power model to a full-body resistance-training movement. International Journal of Sports Physiology and Performance. 2019;14(10):1364-70.
  19. Muniz-Pumares D, Karsten B, Triska C, Glaister M. Methodological approaches and related challenges associated with the determination of critical power and curvature constant. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2019;33(2):584-96.
  20. Jenkins DG, Quigley BM. The influence of high-intensity exercise training on the Wlim-Tlim relationship. Medicine and science in sports and exercise. 1993;25(2):275-82.
  21. Wakayoshi K, Ikuta K, Yoshida T, Udo M, Moritani T, Mutoh Y, et al. Determination and validity of critical velocity as an index of swimming performance in the competitive swimmer. European journal of applied physiology and occupational physiology. 1992;64(2):153-7.
  22. Vanhatalo A, Doust JH, Burnley M. Determination of critical power using a 3-min all-out cycling test. Medicine and science in sports and exercise. 2007;39(3):548-55.
  23. Ruiz-Alias SA, Olaya-Cuartero J, Ñancupil-Andrade AA, García-Pinillos F. 9/3-Minute Running Critical Power Test: Mechanical Threshold Location With Respect to Ventilatory Thresholds and Maximum Oxygen Uptake. International Journal of Sports Physiology and Performance. 2022;1(aop):1-8.
  • تاریخ دریافت: 30 بهمن 1401
  • تاریخ بازنگری: 31 فروردین 1402
  • تاریخ پذیرش: 04 اردیبهشت 1402
  • تاریخ اولین انتشار: 17 خرداد 1402
  • تاریخ انتشار: 01 تیر 1402