مقایسة تأثیرات تمرین مقاومتی با بار متغیر و بار ثابت بر هورمون‌های تستوسترون، کورتیزول و رشد بزاقی در مردان تمرین‌کرده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

2 گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

زمینه و هدف: تمرین مقاومتی با بار متغیر نوعی شیوۀ تمرینی است که با استفاده از مقاومت اضافی خارجی مانند زنجیر و نوارهای الاستیکی، به بهبود قدرت و عملکرد عضلانی کمک می‌کند. مقایسة اثر تمرینات مقاومتی با بار ثابت در برابر بار متغیر بر پاسخ‌های هورمونی کمتر بررسی شده است. ازاین‌رو در این پژوهش تأثیرات حاد و مزمن تمرین مقاومتی با بار متغیر در مقابل تمرین مقاومتی با بار ثابت بر پاسخ هورمون‌های تستوسترون، رشد و کورتیزول در مردان تمرین‌کرده بررسی شده است.
مواد و روش‌ها: 30 مرد جوان دارای تجربة تمرین مقاومتی برای این تحقیق انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در یکی از سه گروه، تمرین مقاومتی با بار متغیر، تمرین مقاومتی با بار ثابت و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های هر دو گروه تمرینی، تمرین را با شدت 65 تا 85 درصد 1RM در سه نوبت و به مدت ده هفته (سه جلسه در هفته) انجام دادند. برنامة تمرینی اغلب شامل انجام حرکات اصلی بالاتنه و پایین‌تنه و استراحت بین نوبت‌ها و حرکات به‌ترتیب یک و دو تا سه دقیقه بود. افزون‌بر این، گروه تمرین مقاومتی با بار متغیر از زنجیر 5/7 کیلوگرمی به‌عنوان بار مقاومت متغیر استفاده کردند. نمونه‌های بزاق برای سنجش غلظت هورمون‌های تستوسترون، کورتیزول و رشد در پیش و پس از اولین جلسه (پاسخ حاد) و آخرین جلسه (پاسخ مزمن) جمع‌آوری و سپس به روش الایزا اندازه‌گیری شد. از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد و سطح معناداری نیز 05/0P£ در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج حاکی از آن بود که در مورد اثر حاد، تنها تغییرات تستوسترون معنادار بود (003/0=P)، به‌طوری‌که افزایش معناداری در تستوسترون بزاقی در تمرین مقاومتی با بار متغیر در مقایسه با گروه تمرین مقاومتی با بار ثابت (001/0=P) و گروه کنترل (003/0=P) مشاهده شد. ولی در سطح کورتیزول (64/0=P)، هورمون رشد (52/0=P) و نسبت تستوسترون به کورتیزول (49/0=P) تغییر معناداری مشاهده نشد. در مورد پاسخ سازگاری نیز بین گروه‌ها اختلاف معناداری در تستوسترون بزاقی (377/0=P)، کورتیزول (570/0=P)، هورمون رشد (200/0=P) و نسبت تستوسترون به کورتیزول (91/0=P) مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین مقاومتی با بار متغیر نسبت به بار ثابت موجب افزایش هورمون تستوسترون بلافاصله پس از تمرین می‌شود، ولی ده هفته تمرین مقاومتی با بار ثابت و متغیر تأثیری بر مقادیر هورمون‌های تستوسترون، کورتیزول و رشد ندارد. به‌نظر می‌رسد چنانچه تمرینات مقاومتی با بار متغیر با حجم یا شدت بالاتر انجام گیرند، پاسخ‌های هورمونی بیشتری در پاسخ به تمرین اتفاق بیفتد و در نتیجه اثربخشی این تمرینات بیشتر شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The comparison of the effect of variable and constant resistance training on the salivary testosterone, cortisol and growth hormone in trained men

نویسندگان [English]

  • Alireza Emtiaz 1
  • Seyed Alireza Hosseini Kakhk 2
  • Amir Hossein Haghighi 1
1 Department of Exercise Physiology, Faculty of Sports Sciences, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran
2 Department of Exercise Physiology, Faculty of Sports Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Background and Purpose:  Variable resistance training (VRT) is a type of resistance training that helps to improve muscle strength and function through extra resistance such as elastic bands and chains. The comparison of the effect of constant resistance training (CRT) versus VRT on hormonal response has not been fully studied. So, this study investigated the acute and chronic effects of VRT versus CRT on the salivary concentration of testosterone, growth hormone, and cortisol in trained men.
Material and Methods: 30 young resistance-trained men were recruited for this study and were randomly assigned to three groups including VRT, CRT, and control. Both training groups performed an exercise protocol with an intensity of 65 to 85% of 1RM for 10 weeks and 3 sets (three sessions per week). The training included the main upper and lower extremity exercises and the rest period between the sets and exercises was 1 and 2-3 minutes respectively.
In addition, the VRT  group used 7.5 kg chains as an external variable resistance. Oral saliva samples were collected before and after the first session (acute response) and the last session (chronic response) and then analyzed by ELISA method. Inter-group changes were analyzed by repeated measures analysis of variance and Bonferroni's post hoc test. The significance level was also considered equal to P £ 0.05.
Results: a significant group×time interaction was observed only for the acute response of salivary testosterone (P = 0.003). So, a significant increase was observed in the salivary of testosterone in the VRT compared to CRT (P = 0.001) and control (P = 0.003), although no significant differences were observed for cortisol (P=0.64), growth hormone (P = 0.52)  and testosterone to growth hormone (P = 0.49). Also, no significant group×time interaction was observed for testosterone (P = 0.377), cortisol (P=0.57), testosterone to cortisol ratio (P = 0.91), and growth hormone (P = 0.200) in chronic response (P > 0.05).
Conclusion: The results showed that a session of VRT caused a significant increase in testosterone hormone immediately after exercise, but 10 weeks of VRT or CRT had no significant effect on the levels of testosterone, cortisol, and growth. It seems that if VRT is performed with higher intensity or volume, additional hormonal responses will occur as a result of exercise, and therefore the effectiveness of the exercise will promote.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Variable resistance training
  • Constant resistance training
  • Hormonal respons

مراجع

  1. Kraemer WJ, Ratamess NA, Hymer WC, Nindl BC, Fragala MS. Growth hormone (s), testosterone, insulin-like growth factors, and cortisol: roles and integration for cellular development and growth with exercise. Frontiers in endocrinology. 2020: 33(11):1-25.
  2. Bird SP, Tarpenning KM, Marino FE. Designing resistance training programmes to enhance muscular fitness: a review of the acute programme variables. Sports Med. 2005;35(10):841-51.
  3. Vingren JL, Kraemer WJ, Ratamess NA, Anderson JM, Volek JS, Maresh CM. Testosterone physiology in resistance exercise and training: the up-stream regulatory elements. Sports Med. 2010 Dec 1;40(12):1037-53.
  4. Haghighi A H, Mahmoudi M, Delgosha H. Hormonal responses to two programs of exhaustive resistance training of different intensities in male body builders. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2012; 14 (3) :267-274. (In Persian)
  5. Cadore EL, Lhullier FL, Brentano MA, da Silva EM, Ambrosini MB, Spinelli R, Silva RF, Kruel LF. Hormonal responses to resistance exercise in long-term trained and untrained middle-aged men. J Strength Cond Res. 2008 Sep;22(5):1617-24.
  6. Beaven CM, Gill ND, Ingram JR, Hopkins WG. Acute salivary hormone responses to complex exercise bouts. J Strength Cond Res. 2011 Apr;25(4):1072-8.
  7. Fry A, Lohnes C. Acute testosterone and cortisol responses to high power resistance exercise. Human physiology. 2010;36(4):457-61.
  8. Rietjens R. Acute Testosterone Responses to Different Resistance Exercise Intensities. University of Nevada, Las Vegas. UNLV Theses, Dissertations, Professional Papers, and Capstones, 2014.8(1): 10-15.
  9. Miranda H, De Souza JAA, Scudese E, Paz GA, Salerno VP, dos Santos Vigário P, et al. Acute hormone responses subsequent to agonist-antagonist paired set vs. traditional straight set resistance training. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2020;34(6):1591-9.
  10. Walker S, Häkkinen K, Newton RU, Markworth JF, Pundir S, Haff GG, et al. Acute responses of comprehensive gonadosteroids and corticosteroids to resistance exercise before and after 10 weeks of supervised strength training. Experimental Physiology. 2020;105(3):438-48.
  11. Arazi H, Damirchi A, Asadi A. Age-related hormonal adaptations, muscle circumference and strength development with 8 weeks moderate intensity resistance training. Ann Endocrinol (Paris). 2013 Feb;74(1):30-5.
  12. Izquierdo M, Ibañez J, González-Badillo JJ, Häkkinen K, Ratamess NA, Kraemer WJ, French DN, Eslava J, Altadill A, Asiain X, Gorostiaga EM. Differential effects of strength training leading to failure versus not to failure on hormonal responses, strength, and muscle power gains. J Appl Physiol (1985). 2006 May;100(5):1647-56.
  13. Harber MP, Fry AC, Rubin MR, Smith JC, Weiss LW. Skeletal muscle and hormonal adaptations to circuit weight training in untrained men. Scand J Med Sci Sports. 2004 Jun;14(3):176-85.
  14. Ostrowski KJ, Greg WJ.; Weatherby, Murphy R, Lyttle PW, Lyttle The Effect of Weight Training Volume on Hormonal Output and Muscular Size and Function. Journal of Strength and Conditioning Research 1997, 11(3): 148-154.
  15. Smith CM, Housh TJ, Hill EC, Keller JL, Anders JPV, Johnson GO, et al. Variable resistance training versus traditional weight training on the reflex pathway following four weeks of leg press training. Somatosensory & motor research. 2019;36(3):223-9.
  16. Lin Y, Xu Y, Hong F, Li J, Ye W, Korivi M. Effects of variable-resistance training versus constant-resistance training on maximum strength: a systematic review and meta-analysis. International journal of environmental research and public health. 2022;19(14):8559.
  17. Wilson J, Kritz M. Practical guidelines and considerations for the use of elastic bands in strength and conditioning. Strength & Conditioning Journal. 2014;36(5):1-9.
  18. Walker S, Taipale RS, Nyman K, Kraemer WJ, Häkkinen K. Neuromuscular and hormonal responses to constant and variable resistance loadings. Med Sci Sports Exerc. 2011;43(1):26-33.
  19. Dos Santos WDN, Gentil P, de Araújo Ribeiro AL, Vieira CA, Martins WR. Effects of variable resistance training on maximal strength: a meta-analysis. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2018;32(11):e52-e5.
  20. Andersen V, Prieske O, Stien N, Cumming K, Solstad TEJ, Paulsen G, et al. Comparing the effects of variable and traditional resistance training on maximal strength and muscle power in healthy adults: a systematic review and meta-analysis. Journal of Science and Medicine in Sport. 2022;25(12):1023-1032.
  21. Paunksnis MR, Evangelista AL, La Scala Teixeira CV, Alegretti João G, Pitta RM, Alonso AC, et al. Metabolic and hormonal responses to different resistance training systems in elderly men. The Aging Male. 2018;21(2):106-10.
  22. Walker S, Hulmi JJ, Wernbom M, Nyman K, Kraemer WJ, Ahtiainen JP, et al. Variable resistance training promotes greater fatigue resistance but not hypertrophy versus constant resistance training. European journal of applied physiology. 2013;113(9):2233-44.
  23. Marang CP. The effects of elastic variable resistance training on chronic endocrine adaptations in resistance-trained men: Southern Connecticut State University; 2018;239(18):1-12.
  24. Brzycki M. Strength testing, predicting a one-rep max from reps-to-fatigue. Journal of physical education, recreation & dance. 1993;64(1):88-90.
  25. McMaster DT, Cronin J, McGuigan M. Forms of variable resistance training. Strength and Conditioning Journal 2009, 31(1): 50-64.
  26. Henson BS, Wong DT. Collection, storage, and processing of saliva samples for downstream molecular applications. Oral Biology: Springer; 2010. p. 21-30.
  27. Kraemer WJ, Ratamess NA. Hormonal responses and adaptations to resistance exercise and training. Sports Med. 2005;35(4):339-61.
  28. Kraemer WJ, Häkkinen K, Newton RU, Nindl BC, Volek JS, McCormick M, Gotshalk LA, Gordon SE, Fleck SJ, Campbell WW, Putukian M, Evans WJ. Effects of heavy-resistance training on hormonal response patterns in younger vs. older men. J Appl Physiol (1985). 1999 Sep;87(3):982-92.
  29. Leite R, Prestes J, Rosa C, De Salles B, Maior A, Miranda H, et al. Acute effect of resistance training volume on hormonal responses in trained men. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness. 2011;5.322:(2)1.
  30. Vakili J, Nikookheslat S, Pakzad Hassanlou F. The effect of four weeks of resistance training with and without blood flow restriction on levels of anabolic and catabolic hormonal markers in middle-aged sedentary males. Journal of Sport and Exercise Physiology. 2022, 15 (1): 45-56.(In Persian).
  31. Tartibian B, Derafshi B, Abbasi A. Responses of metabolic and anabolic hormones to upper and lower body incremental exercise in young professional karate players. Journal of Sport and Exercise Physiology, 2009, 2 (1): 189-198. (In Persian).
  32. Brown GA, McKenzie D. Acute resistance exercise does not change the hormonal response to sublingual androstenediol intake. European journal of applied physiology. 2006;97(4):404-12.
  33. Chen CC, Chen CW, Lin PH, Chou JC, Weng TC, Jian CY, et Interactive effect of corticosterone and lactate on regulation of testosterone production in rat Leydig cells. Journal of Cellular Physiology. 2017;232(8):2135-44.
  34. Schoenfeld B, Grgic J. Evidence-based guidelines for resistance training volume to maximize muscle hypertrophy. Strength & Conditioning Journal. 2018;40(4):107-12.
  35. Ahtiainen JP, Pakarinen A, Alen M, Kraemer WJ, Häkkinen K. Short vs. long rest period between the sets in hypertrophic resistance training: influence on muscle strength, size, and hormonal adaptations in trained men. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2005;19(3):572-82.
  36. Mangine GT, Hoffman JR, Gonzalez AM, Townsend JR, Wells AJ, Jajtner AR, et al. The effect of training volume and intensity on improvements in muscular strength and size in resistance‐trained men. Physiological reports. 2015;3(8):e12472.
  37. Arazi H, Damirchi A, Faraji H, Rahimi R. Hormonal responses to acute and chronic resistance exercise in middle-age versus young men. Sport Sciences for Health. 2012;8. 56-65 :(1).
  38. Arazi H, Salek L, Nikfal E, Izadi M, Tufano JJ, Elliott BT, et al. Comparable endocrine and neuromuscular adaptations to variable vs. constant gravity-dependent resistance training among young women. Journal of Translational Medicine. 2020;18 1-12 :(1).
  39. Wallace BJ, Bergstrom HC, Butterfield TA. Muscular bases and mechanisms of variable resistance training efficacy. International Journal of Sports Science & Coaching. 2018;13(6):1177-88.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 03 دی 1401
  • تاریخ بازنگری: 15 بهمن 1401
  • تاریخ پذیرش: 26 بهمن 1401
  • تاریخ اولین انتشار: 26 خرداد 1402
  • تاریخ انتشار: 01 تیر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار