تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک درخشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ

شهرآبادی, هادی; بیژه, ناهید

تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک درخشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

هدف تحقیق: به روشنی ثابت شده است که تمرین مقاومتی میتواند فعالیتی ارزنده و مفید برای کودکان باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک در خشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ 9 تا 12 سال بود.روش تحقیق: آزمودنیهای این پژوهش 20 پسر نابالغ با میانگین سن، قد و وزن بهترتیب 85/0±36/11 سال، 45/7±38/148 سانتیمتر و 51/7±05/42 کیلوگرم بودند که بهصورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. شرکتکنندگان به صورت تصادفی ساده در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه کنترل فقط تمرینات شنا بود در حالی که گروه تجربی علاوه بر جلسات تمرینی شنا، 2 روز در هفته برای 8 هفته تمرین های قدرتی و پلایومتریک را انجام دادند. تمرینهای قدرتی و پلایومتریک شامل پرس سینه، باز شدن زانو، پرش عمودی، پرش عمقی و پرتاب توپ طبی بود. متغیرهای فیزیکی و عملکردی در شروع و پایان دوره تمرین اندازهگیری شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16، آمار توصیفی، آزمون ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بعد از 8 هفته تمرین، در گروه تجربی، وزن بدن، قدرت ، توان عضلانی، اجرای شنا و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنیداری داشت )05/0.(p< در گروه کنترل، وزن بدن، قدرت (پرس سینه) و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنیداری داشت )05/0.(p< همچنین تفاوت معنیداری در قدرت، توان عضلانی و اجرای شنای 25 متر کرال سینه بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد )05/0.(p<بحث و نتیجه گیری: تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک منجر به افزایش قدرت و توان عضلانی در شناگران نابالغ شد. اگر چه بهبود اجرای شنای 25 متر کرال سینه نکته قابل توجهی است، اما دادهها به روشنی بیانگر این است که اینگونه تمرینات منجر به افزایش اجرای شنا و نیروی جلوبرنده نمیشود.

کلیدواژه‌ها

قدرت- توان-اجرای شنا-نیروی جلوبرنده

عنوان مقاله [English]

تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک درخشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ

چکیده [English]

هدف تحقیق: به روشنی ثابت شده است که تمرین مقاومتی می تواند فعالیتی ارزنده و مفید برای کودکان باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک در خشکی بر اجراهای شناگران پسر نابالغ 9 تا 12 سال بود.
روش تحقیق: آزمودنی های این پژوهش 20 پسر نابالغ با میانگین سن، قد و وزن، 85/0±36/11 سال، 45/7±38/148 سانتیمتر و 51/7±05/42 کیلوگرم بودند که به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند. سپس شرکت کنندگان به صورت تصادفی ساده در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر جلسات تمرینی شنا، 2 روز در هفته برای 8 هفته تمرین های قدرتی و پلایومتریک را انجام دادند. تمرین های قدرتی و پلایومتریک شامل پرس سینه، باز شدن زانو، پرش عمودی، پرش عمقی و پرتاب توپ طبی بود. متغیرهای فیزیکی و عملکردی در شروع و پایان دوره ی تمرین اندازه گیری شدند. داده ها توسط نرم افزارspss ویرایش 16، آمار توصیفی، آزمون ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: بعد از 8 هفته تمرین، در گروه تجربی، وزن بدن، قدرت ، توان عضلانی، اجرای شنا و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی داری داشت )05/0.(p< در گروه کنترل، وزن بدن، قدرت (پرس سینه) و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی داری داشت )05/0.(p< همچنین تفاوت معنی داری در قدرت، توان عضلانی و اجرای شنای 25 متر کرال سینه بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد )05/0.(p<
بحث و نتیجه گیری: تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک منجر به افزایش قدرت و توان عضلانی در شناگران نابالغ شد. اگر چه بهبود اجرای شنای 25 متر کرال سینه نکته قابل توجهی است، اما داده ها به روشنی بیانگر این است که اینگونه تمرینات منجر به افزایش اجرای شنا و نیروی جلوبرنده نمی شود.

کلیدواژه‌ها [English]

قدرت
توان
اجرای شنا
نیروی جلوبرنده

مراجع

رجبی حمید و گائینی عباسعلی (1394). آمادگی جسمانی. چاپ یازدهم، تهران، سمت.
Ignjatovic A, Radovanovic D.(2007). Influence of strength training program on isometric muscle strength in young athletes. Acta Medica Medianae. 46(3): 16-20
عباسعلی گائینی (مترجم) (1379). فیزیولوژی ورزشی دوران رشد. چاپ اول، انتشارات دانش افروز.
Ratel S. (2011). High- intensity and resistance training and elite young athletes. Med Sport Sci. 56: 84-97.
مهدی طالب پور (مترجم) (1388). تمرین های ورزشی نوین (پلایومتریک). چاپ چهارم، مشهد، آستان قدس رضوی
Johnson BA, Salzberg CL, Stevenson DA.(2011). Asystematic review: plyometric training programs for young children. Journal of Strength and Conditioning Research. 25(9):2623-33.
کاشف میر محمد و مرادی فتاح (1388). علم تمرین در شنا. چاپ اول، تهران، مبتکران.
عباسعلی گائینی و همکاران (مترجمین) (1383). شنا. چاپ دوم، تهران، کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران
Cunha GS, Santanna MM, Cadore EL, Oliveira NL, Santos CB, Pinto RS, Reischak-Oliveira A. (2015). Physiological adaptations to resistance training in prepubertal boys. Research Quarterly for Exercise and Sport. 86:172-81.
Marta CC, Marinho DA, Izquierdo M, Marques MC. (2014). Differentiating maturational influence on training-induced strength and endurance adaptations in prepubescent children. American Journal of Human Biology. 26(4):469-75.
Meinhardt U, Witassek F, Petro R, Fritz C, Eiholzer U. (2013). Strength training and physical activity in boys. Pediatrics. 132: 1105-11.
Granacher U, Goesele A, Roggo K, Wischer T, Fischer S, Zuerny C, Gollhofer A, Kriemler S.(2011). Eﬀects and Mechanisms of Strength Training in Children. Training & Testing. 32: 357-64.
Garrido N, Marinho DA, Reis VM, van den Tillaar R, Costa AM, Silva AJ, Marques MC.(2010). Does combined dry land strength and aerobic training inhibit performance of young competitive swimmers.Journal of Sports Science and Medicine. 9: 300-10.
Christou M, Smilios I, Sotiropoulos K, Volaklis K , Pilianidis T, Tokmakidis SP. (2006). Effects of resistance training on the physical capacities of adolescent soccer players.Journal of Strength and Conditioning Research. 20(4): 783-91.
Makaruk H, Sacewicz T. (2010). Effects of plyometric training on maximal power output and jumping ability.Human Movement. 11(1): 17-22.
Harries SK, Lubans DR, Callister R.(2012). Resistance training to improve power and sports performance in adolescent athletes: A systematic review and meta-analysis. Journal of Science and Medicine in Sport. 532-40.
Francois P, Morgan A, Alain C, Patrick P, Michel S.(2011). Effects of a 6-Week Plyometric Training Program on Performances in Pubescent Swimmers. Journal of Strength & Conditioning Research. 25(1):80-6.
Aspenes S, Kjendlie PL, Hoff J, Helgerud J.(2009). Combined strength and endurance training in competitive swimmers. Journal of Sports Science and Medicine. 8: 357-65.
شیخ محمود، شهبازی مهدی و طهماسبی بروجنی شهزاد (1395). سنجش و اندازه‌گیری در تربیت بدنی و علوم ورزشی. چاپ نهم، انتشارات بامداد کتاب.
Shahbazi Moghaddam M, Sanders RH.(2002). Kinematical approaches for hydrodynamic force assessments. Pakistan Journal of Applied Sciences. 2(9): 895-902.
Faigenbaum AD, Milliken LA, Loud RL, Burak BT, Doherty CL Westcott WL. (2002). Comparison of 1 and 2 days per week of strength training in children. Research Quarterly for Exercise and Sport. 73(4): 416-24.
متجدد رضا (1383). تاثیر برنامه تمرینی منتخب پلایومتریک بر توان بی‌هوازی و رکورد شنای سرعت تیم جوانان مشهد. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
Maria Z, Daniela C, Piero B, Andrea V, Maurilio M, Giuseppe DV.(2008). Anthropometric and Strength Variables to Predict Freestyle Performance Times in Elite Master Swimmers. Journal of Strength & Conditioning Research. 22(4):1298-1307.
Tanaka H, Costill DL, Thomas R, Fink WJ, Widrick JJ.(1993). Dry-land resistance training for competitive swimming. Medicine and Science in Sports and Exercise. 25: 952-9.
Toussaint HM, and Vervoorn K.(1990). Effects of specific high resistance training in the water on competitive swimmers. International Journal of Sports Medicine. 11(3): 228-33.
Marinho DA, Barbosa TM, Costa MJ, Figueiredo C, Reis VM, Silva AJ, Marques MC. (2010). Can 8-weeks of training affect active drag in young swimmers? Journal of Sports Science and Medicine. 9(1): 71-8.