اثرات حاد دستورالعمل های گرم کردن نیرومندسازی پس فعالی ( PAP ) بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن

مرادیان, هنگامه; پرنو, عبدالحسین; اسلامی, رسول

doi:10.48308/joeppa.2019.98942

اثرات حاد دستورالعمل های گرم کردن نیرومندسازی پس فعالی ( PAP ) بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

² دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

10.48308/joeppa.2019.98942

چکیده

هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدت
دستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.
روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، توده چربی
37 / 3 ±3/13 درصد و شاخص توده بدن 64 / 1 ± 19 / 21 در پژوهش حاضر شرکت کردند. آنها به طور تصادفی و یک روز در میان، یکی از سه دستورالعمل
گرم کردن شامل الف- گرم کردن تخصصی ووشوکاران )ویژه(؛ ب- 2 نوبت 4 تکراری اسکوات از پشت با 70 درصد 1RM )قدرتی( و ج- دو سرعت 36 متر
( 40 یارد( با مقاومت 0 ، 10 ، 20 و 30 درصد وزن بدن )سرعتی( را اجرا کردند. 5 دقیقه پس از انجام هر دستورالعمل، آزمون رست RAST اجرا شد. ضربان
قلب )به مدت 10 ثانیه( و لاکتات خون )از طریق لاکتومتر( قبل و بلافاصله پس از گرم کردن و نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون رست اندازه گیری شد.
به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی، تحلیل داده ها با روش آماری اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.
نتایج: نتایج نشان داد بین 4 زمان اندازه گیری لاکتات، پیش از گرم کردن تا پس از آزمون رست تفاوت معناداری وجود دارد ) 001 / 0 > P(؛ اما
در مورد زمان های اندازه گیری شده، میزان لاکتات در سه دستورالعمل تفاوت معناداری نداشت ) 05 / 0 < P(. بین توان کمینه در دستورالعمل
ویژه و قدرتی ) 002 / 0 = P (، همچنین بین شاخص خستگی در دستورالعمل قدرتی و سرعتی، تفاوت معنادار وجود داشت که این تفاوت در هر
دو مورد، به سود دستورالعمل قدرتی بود ) 024 / 0 = P(؛ اما بین سه شیوه گرم کردن در توان بی هوازی بیشینه و میانگین توان بی هوازی، تفاوت
معناداری مشاهده نشد ) 05 / 0 > P .)
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اگرچه نوع تمرین اندازه اثر PAP را تعیین میکند ولی با توجه به سیستم غالب گلیکولیتیک در
تالوکاران، نیرومندسازی پس فعالی تأثیر معناداری نداشت و به نظر میرسد ورزشکاران سرعتی و یا توانی- انفجاری به میزان بیشتری از فواید
این روش بهره مند شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The acute effects of post-activation potentiation (PAP) warm-up protocols on anaerobic performance and lactate changes in female talo athletes

نویسندگان [English]

Hengameh Moradiyan ¹
Abdolhossein Parnow ¹
Rasoul Eslami ²

¹ Sports Sciences Faculty, Razi University, Kermanshah, Iran

² Assistant professor, Physical Education and Sport Sciences Faculty, Allame Tabatabai University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Purpose: Post-activation potentiation (PAP) is a relatively new training technique that positively influence athletes’ performance. The purpose of this study was to determine the acute effects of different PAP warm-up protocols on anaerobic performance, and lactate changes in Talo female athletes.
Methods: Ten elite Talo female athletes (age 19.9± 3.31, height160 ± 3.7 cm, weight 54.68± 5.18kg, body fat 13.3± 3.37%, Body mass index 21.19± 1.46) participated. They randomly performed one of the three following protocols in consecutive days: A. specific Wushu warm up (specific protocol); B. 2 sets × 2 repetitions back squat with 70%1RM (strength protocol); and C. 40 yard sprint with 0, 10, 20, and 30% of body weight (speed protocol). The RAST test was done 5 minutes after each warm-up protocol. Heart rate (for 10 seconds) and blood lactate (via lactometer) were recorded before and immediately after warm-up, as well as before and immediately after RAST test. For data analyzing, the repeated measures ANOVA and LSD post hoc was used.
Results: Results showed a significant difference among the mentioned 4 times of lactate measurement (P<0.001), while there was no significant difference among protocols in a given time (P>0.05). A significant difference between specific and the strength protocols (P=0.002) in case of minimum power, and strength and speed protocols (P=0.ی024) in regard to the fatigue index was observed. Both were in favor of strength protocol. There was no significant difference among the warm-up protocols on peak power and mean power (P>0.05), too.
Conclusion: The type of the training performance determines the magnitude of PAP effects. Results indicated PAP probably wouldn’t have any efficacy in Talo athletes due to the glycolytic dominant system while probably PAP has more positive effects on speedy and power-explosive athletes.

کلیدواژه‌ها [English]

Anaerobic Power
Dynamic warm up
Lactate
Post-activation potentiation
Wushu Talo

مراجع

1. Ribeiro JL, de Castro BO, Rosa CS, Baptista RR, Oliveira AR. Heart rate and blood lactate responses to changquan and daoshu forms of modern wushu. J Sports Sci Med. 2006; 5(CSSI): 1–4.

2. Artioli GG. Physiological, performance, and nutritional profile of the Brazilian Olympic Wushu (kung-fu) team. J Strength Cond Res.2009; 23(1): 5-20

3. Smith C E. Effects of a postactivation potentiation warm up on subsequent sprint performance. in Depatment of exersice and sport science, University of Utah (Doctoral Thesis). 2012; 36-44.

4. Rajaie Mahli M. Acute effects of stretching on athletic performance The ability of some exercises in compensating stretching-related performance deficits, in Empirical Human Science of the Saarland University (Doctoral Thesis). 2012.

5. Till K A and C Cooke. The effects of postactivation potentiation on sprint and jump performance of male academy soccer players. J Strength Cond Res. 2009; 23(7): 1960-1967.

6. Kallerud H and N Gleeson. Effects of stretching on performances involving stretch-shortening cycles. Sports Med. 2013; 43(8): 733-750.

7. Kay AD and AJ Blazevich. Effect of acute static stretch on maximal muscle performance: a systematic review. Med Sci Sports Exerc. 2012; 44(1): 154-164.

8. Goosen E, Sale D. Effect of post activation potentiation on dynamic knee extension
performance. Eur J Appl Physiol. 2000; 83: 524-530.

9. Hancock APKE, Sparks, and EL Kullman. Post-Activation Potentiation Enhances Swim Performance in Collegiate Swimmers. J Strength Cond Res. 2014; 912-917.

10. Miarka Del Vecchio, and E Franchini. Acute effects and postactivation potentiation in the Special Judo Fitness Test. J Strength Cond Res. 2011; 25(2): 427-431.

11. Kilduff LP. Influence of recovery time on post-activation potentiation in professional rugby players. J Sports Sci. 2008; 26(8): 795-802.

12. West D. Influence of active recovery on professional rugby union player's ability toharness postactivation potentiation. J Sports Med Phys Fitness. 2013; 53(2): 203-208.

13. Mitchell CJ. Enhancement of jump performance after a 5-RM squat is associated with post activation potentiation. Eur J Appl Physiol. 2011; 111(8): 1957-1963.

14. Reardon D. Do changes in muscle architecture affect post-activation potentiation? J Sports Sci Med. 2014; 13(3): 483-492.

15. Lorenz D. Post Activation Potentiation: An Introduction. Int J Sports Phys Ther. 2011; 6(3): 234-240.

16. Jo E. Influence of recovery duration after a potentiating stimulus on muscular power in recreationally trained individuals. J Strength Cond Res. 2010; 24(2): 343-347.

17. Brzycki M. Strength testing-predicting a one-rep max from reps-to-fatigue. Joperd. 1993; 88-90.

18. Bani talebi E, Khazeni A, Barmaki S, Gaedi H, Yusefvand S, Falah E. The correlation between the new zigzag and rast tests to measure anaerobic power in athletes and non-athletes male and female collegian. J Sports Sci Med. 2013; 10. 73-86 [In Persian].

19. Marcos Roberto, T G, Keyla Y ukari Katayama, Bruno Sérgio Portela, Marcus Peikriszwili Tartaruga, Sandra Aires Ferreira. Validity of the RAST for evaluating anaerobic power performance as compared to Wingate test in cycling athletes. J Phys Edu. 2013; 19(4): 696-702.

20. Carey L, Simpson Marina M, FlatmanBrian, D H Kim, Nikita M, Bouwmeester Jennifer, M Jakobi. Increase in post activation potentiation in females following a cycling warmup. Hum Movement Sci. 2018; 171-177

21. Oliver Faude. Lactate Threshold Concepts. J Sports Med. 2009; 39 (6): 469-490.

22. Helmi Chaabe`ne, Ys H, Emerson Franchini, Bessem Mkaouer and Karim Chamari. Physical and Physiological Profile of Elite Karate Athletes. J Sports Med. 2012; 42 (10): 829-843.

23. Shirley SM, Fong G. Does Taekwondo training improve physical fitness? Phys Ther sport. 2011; 100-106.

24. Emerson Franchini F, Karin A, Matsushigue and Guilherme G Artioli. Physiological Profiles of Elite Judo Athletes. Sports Med. 2011; 41 (2): 147-166.

25. Wilson J, Duncan N, Marin P, Brown L, Loenneke J, Wilson S, Jo E and Lowrey R. Meta-analysis of post activation potentiation and power: effects of conditioning activity, volume, gender, rest periods and training status. J Strength and Cond Res. 2013; 854-859.

26. Turfrey R. Magnitude of postactivation potentiation response in elite rowers. Auckland univercity of technology (doctoral thesis). 2014.

27. Linder EP, JH Murata NM, Derenne C, Morgan CF, Solomon JR. Effects of preload 4 repetition maximum on 100-msprint times in collegiatewomen. J Strength Cond Res. 2010; 24(5): 1184-1190.

28. Richard Blagrove, Kristina Holding, Stephen Patterson, Glyn Howatson, Philip Hayes. Efficacy of depth jumps to elicit a post-activation performance enhancement in junior endurance runners. J Sci Med Sport. 2019; 239-244.