تعیین میزان خستگی مرکزی و محیطی پس از پروتکل وامانده ساز بروس تعدیل شده در مردان جوان با استفاده از روش TMS و M-wave

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

شهید بهشتی

چکیده

خستگی به عنوان کاهش برگشت پذیر در عملکرد است که به دو صورت مرکزی و محیطی رخ می­دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین سهم خستگی مرکزی و محیطی در پروتکل وامانده ساز بروس تعدیل شده در مردان جوان سالم طراحی شده است. برای این منظور از 16 نفر دانشجوی جوان سالم (سن: 64/2 ± 90/26 سال، وزن 42/10±33/78 کیلوگرم، درصد چربی 46/5±4/18 درصد) استفاده گردید و با استفاده از تحریک مغناطیسی مغزی (TMS) فوق بیشینه (20 درصد بالاتر از آستانه)، موج M فوق بیشینه (20 درصد بالاتر از میزان اوج) و حداکثر انقباض ارادی عضله سافی قدامی میزان خستگی مرکزی و محیطی آنان قبل و بلافاصله بعد از فعالیت اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق حاکی از کاهش معنادار در حداکثر انقباض ارادی (5/12%) و میزان پتانسیل عمل (2/10%) حاصل از تحریک مغناطیسی فراجمجمه­ای بود (36/2t2=، 78/3t1=، 05/0p <) حال آنکه تغییر معناداری در میزان موج M (75/1%)  ایجاد نشد(05/0P>). این نتایج حاکی از آن بودند که خستگی غالب در حین فعالیت وامانده ساز بروس ناشی از کاهش قابلیت تحریک مغزی بوده و تغییر خاصی در میزان هدایت پذیری غشاء به عنوان یکی از عوامل ایجاد خستگی محیطی ایجاد نشده است. ضمن آنکه همبستگی معناداری میان میزان کاهش در نیرو و میزان تغییرات در پتانسیل­های حرکتی تولیدی ناشی از تحریک مغناطیسی مشاهده شد(69/0r=-، 05/0p <). نتایج این تحقیق نشان داد که نوع غالب خستگی در پروتکل وامانده ساز بروس، خستگی مرکزی است که این خستگی می­تواند ناشی از بازخورد عضله ناشی از تجمع متابولیت­ها بوده یا در اثر تجمع سروتونین در مغز باشد که تعیین علت دقیق آن نیاز به بررسی بیشتری دارد. همجنین با توجه به نقش بسیار مهم خستگی مرکزی در این فعالیت و فعالیت­های مشابه، استفاده از راهکارهایی در جهت کاهش آن به نظر برای افزایش عملکرد می­تواند بسیار اثرگذار باشد.

عنوان مقاله [English]

Determining contribution of central and peripheral fatigue after modified Bruce protocol in young healthy men using TMS and M-wave methods

نویسنده [English]

  • َAbdollah Serajian
Shahid-Beheshti University
چکیده [English]

Fatigue is as a reversible decrease in performance during exercise, which more understanding about its causes and cure is one of the most important approaches of exercise researches. Thus, defining the type of fatigue in different activities can increase our knowledge and also help for future studies in this field. Thus, the aim of this study was to define the contribution of central and peripheral fatigue in Bruce incremental exhausting protocol. For this purpose, 16 young healthy subjects were selected and performed modified Bruce protocol until volitional exhaustion. Transcranial magnetic stimulation (TMS), M-wave, maximal voluntary contraction (MVC) of the tibialis anterior muscle and rate of perceived exertion (RPE) were assessed prior and immediately after exercise. The results showed significant decrease in MVC (12.5%) and TMS amplitude (10.2%), but not in M-wave amplitude (1.75%), immediately after exercise (P

کلیدواژه‌ها [English]

  • Central and peripheral fatigue
  • modified Bruce protocol
  • transcranial magnetic stimulation
  • M
  • wave
  1. Edwards RH. Human muscle function and fatigue. Human muscle fatigue: physiological mechanisms. 1981:1-18.
  2. TIME E. Changes in muscle contractile properties and neural control during human muscular fatigue. Muscle & nerve. 1984:691.
  3. Allen DG, Lamb GD, Westerblad H. Skeletal muscle fatigue: cellular mechanisms. Physiological reviews. 2008;88(1):287-332.
  4. Verin E, Ross E, Demoule A, Hopkinson N, Nickol A, Fauroux B, et al. Effects of exhaustive incremental treadmill exercise on diaphragm and quadriceps motor potentials evoked by transcranial magnetic stimulation. Journal of applied physiology. 2004;96(1):253-9.
  5. Meeusen R, Watson P, Hasegawa H, Roelands B, Piacentini MF. Central fatigue. Sports Medicine. 2006;36(10):881-909.
  6. Liepert J, Kotterba S, Tegenthoff M, Malin JP. Central fatigue assessed by transcranial magnetic stimulation. Muscle & nerve. 1996;19(11):1429-34.
  7. Griffin L, Cafarelli E. Transcranial magnetic stimulation during resistance training of the tibialis anterior muscle. Journal of Electromyography and Kinesiology. 2007;17(4):446-52.
  8. Saldanha A, Nordlund Ekblom MM, Thorstensson A. Central fatigue affects plantar flexor strength after prolonged running. Scandinavian journal of medicine & science in sports. 2008;18(3):383-8.
  9. Lepers R, Hausswirth C, Maffiuletti N, Brisswalter J, Van Hoecke J. Evidence of neuromuscular fatigue after prolonged cycling exercise. Medicine and science in sports and exercise. 2000;32(11):1880-6.
  10. Ross EZ, Middleton N, Shave R, George K, Nowicky A. Corticomotor excitability contributes to neuromuscular fatigue following marathon running in man. Experimental Physiology. 2007;92(2):417-26.
  11. Millet G, Lepers R, Maffiuletti N, Babault N, Martin V, Lattier G. Alterations of neuromuscular function after an ultramarathon. Journal of applied physiology. 2002;92(2):486-92.
  12. Millet GY, Martin V, Maffiuletti NA, Martin A. Neuromuscular fatigue after a ski skating marathon. Canadian journal of applied physiology. 2003;28(3):434-45.
  13. Lepers R, Maffiuletti NA, Rochette L, Brugniaux J, Millet GY. Neuromuscular fatigue during a long-duration cycling exercise. Journal of applied physiology. 2002;92(4):1487-93.
  14. Avela J, Kyröläinen H, Komi PV, Rama D. Reduced reflex sensitivity persists several days after long-lasting stretch-shortening cycle exercise. Journal of applied physiology. 1999;86(4):1292-300.
  15. Noakes TD, Gibson ASC, Lambert E. From catastrophe to complexity: a novel model of integrative central neural regulation of effort and fatigue during exercise in humans: summary and conclusions. British Journal of Sports Medicine. 2005;39(2):120-4.
  16. Gabriel DA, Basford JR, An K-N. Neural adaptations to fatigue: implications for muscle strength and training. Medicine and science in sports and exercise. 2001;33(8):1354-60.
  17. Abbiss CR, Laursen PB. Models to explain fatigue during prolonged endurance cycling. Sports Medicine. 2005;35(10):865-98.
  • تاریخ دریافت: 16 اسفند 1395
  • تاریخ بازنگری: 19 بهمن 1399
  • تاریخ پذیرش: 11 دی 1399
  • تاریخ اولین انتشار: 11 دی 1399
  • تاریخ انتشار: 01 اسفند 1397