علمی - پژوهشی
عباس قنبری نیاکی؛ نجمه رضایی نژاد؛ رستم علیزاده
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 1-12
چکیده
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر میزان نورگلین و لپتین پلاسما در مردانجوان با وزن معمولی بود.روش ها: به این منظور 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله )با میانگین و انحراف معیار وزنی 63 / 1 ± 10 / 73 کیلوگرم، سن17 / 0±55 / 21 سال و قد 88 / 0 ± 42 / 175 سانتی متر( ساکن خوابگاه، داوطلبانه به 5 گروه )کنترل، ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر میزان نورگلین و لپتین پلاسما در مردانجوان با وزن معمولی بود.روش ها: به این منظور 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله )با میانگین و انحراف معیار وزنی 63 / 1 ± 10 / 73 کیلوگرم، سن17 / 0±55 / 21 سال و قد 88 / 0 ± 42 / 175 سانتی متر( ساکن خوابگاه، داوطلبانه به 5 گروه )کنترل، 20،40،60 و 80 درصد یکتکرار بیشینه( تقسیم بندی شدند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته ) 4 روز در هفته( تمرینات دایره ای مقاومتی را با شدت هایتعیین شده انجام دادند و گروه کنترل در طول این دوره، در هیچ گونه برنامۀ ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه خون از ورید بازویی48 ساعت قبل و پس از تمرینات و 3 ساعت پس از صرف صبحانه معمول گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانسو تی زوجی تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که بین سطوح نورگلین ) 0001 / 0 = P(، لپتین ) 009 / 0P= ( و انسولین ) 013 / 0P= ( پلاسما در گروه هایمختلف تفاوت معنی دار وجود دارد اما در مورد گلوکز ) 27 / 0P= ( تفاوت معنی دار مشاهده نشد. همچنین همبستگی معنی داری بینمیزان اولیه ) 0001 / 0 = P ( و میزان تغییریافته ) 001 / 0 = P ( نورگلین و لپتین وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر، تمرینات مقاومتی دایره ای در شدت های مختلف میتواند سبب افزایش میزاننورگلین- 1 و لپتین پلاسما شود.
علمی - پژوهشی
رحمان سوری؛ مریم زارع شحنه؛ سیروس چوبینه؛ اعظم رمضان خانی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 13-24
چکیده
هدف: ژنهای Bax و Bcl-2 ازجمله ژن های مهم مسیر داخلی آپوپتوز می باشند. از طرفی، تأثیر فعالیت های ورزشی تناوبی و پرشدت روی سازوکارهای دخیل در فرآیند پیری کمتر موردتوجه قرارگرفته اند. لذا، پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر تمرین تناوبیپر شدت بر بیان ژن های پرو و آنتی آپوپتیک ) Bax و Bcl2 ( در بافت قلبی موش های نر پیر انجام شد.روش ها: این مطالعه تجربی روی ...
بیشتر
هدف: ژنهای Bax و Bcl-2 ازجمله ژن های مهم مسیر داخلی آپوپتوز می باشند. از طرفی، تأثیر فعالیت های ورزشی تناوبی و پرشدت روی سازوکارهای دخیل در فرآیند پیری کمتر موردتوجه قرارگرفته اند. لذا، پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر تمرین تناوبیپر شدت بر بیان ژن های پرو و آنتی آپوپتیک ) Bax و Bcl2 ( در بافت قلبی موش های نر پیر انجام شد.روش ها: این مطالعه تجربی روی 20 سر موش نر 24 ماهه نژاد C57BL/6 انجام شد. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه کنترل( 10 سر( و آزمایش ) 10 سر( تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 4 هفته و هر هفته 5 جلسه به تمرین تناوبی پر شدت پرداختند.در ابتدا تمرین تناوبی با شدتی برابر با 85 درصد سرعت بیشینه شروع شده و در ادامۀ برنامه تناوبی، هفته ای پنج درصد به سرعتافزوده شد و دو هفته آخر با 95 درصد سرعت خاتمه یافت. 48 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرین، بافت قلبی جدا شد. بیانژن های BCL-2 و Bax بهوسیله SYBR-Green Real-time PCR موردبررسی قرار گرفت.نتایج: نتایج حاصل از Real Time-PCR نشان داد که میانگین میزان بیان نسبی ژن پروآپوپتوتیک Bax در گروه آزمایش به طورمعنی داری کمتر از گروه کنترل بود ) 022 / 0 ± 618 / 0 واحد در مقابل 1 واحد، 05 / 0P< (. همچنین، میانگین میزان بیان ژنآنتی آپوپتوتیک Bcl2 در گروه آزمایش، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود ) 084 / 0 ± 824 / 1 واحد در مقابل 1 واحد،05 / 0P< .)نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرین تناوبی پر شدت با تعدیل بیان ژنهای پرو و آنتی آپوپتیک ) Bax و Bcl2 ( درکاهش مرگ برنامه ریزی شده در بافت قلبی موش های پیر مؤثر است.
علمی - پژوهشی
آسیه دهقانی؛ احسان زارعیان؛ خسرو ابراهیم
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 25-38
چکیده
هدف: مطالعات نشان میدهند فعالیت ورزشی تأثیر مثبتی بر برخی از جنبه های شناخت دارد. عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز( BDNF ( ازجمله شاخص های مؤثر در بیان عملکرد شناختی است که به تازگی در تحقیقات حوزۀ سلامت بررسی شده است. اطلاعات چندانیدر مورد چگونگی تأثیر هم زمان برنامۀ تمرینی ورزش و همچنین دوره های بی تمرینی بر توجه و BDNF موجود نیست؛ بنابراین ...
بیشتر
هدف: مطالعات نشان میدهند فعالیت ورزشی تأثیر مثبتی بر برخی از جنبه های شناخت دارد. عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز( BDNF ( ازجمله شاخص های مؤثر در بیان عملکرد شناختی است که به تازگی در تحقیقات حوزۀ سلامت بررسی شده است. اطلاعات چندانیدر مورد چگونگی تأثیر هم زمان برنامۀ تمرینی ورزش و همچنین دوره های بی تمرینی بر توجه و BDNF موجود نیست؛ بنابراین پژوهشحاضر باهدف تعیین تأثیر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و توجه ممتد در دختران کم تحرک انجام شد .روش ها: دوازده دانشجوی دختر کم تحرک )با میانگین سنی 92 / 1 ± 90 / 23 (، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.این افراد تمرینات خود را بر اساس پروتکل تمرین هوازی شروع کرده و به مدت 4 هفته ادامه دادند. در سه مرحلۀ پیش آزمون، پایان4 هفته تمرین و پس از 4 هفته بی تمرینی، آزمون پاسات و نمونه گیری خونی انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیلواریانس با اندازه گیری مکرر و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.نتایج: تمرین ورزشی منجر به افزایش معنادار در توجه ممتد شد ) 05 / 0 > P(. سطح BDNF سرم در اثر تمرین به طور معنی دارکاهش یافت ) 05 / 0 > P ( که پس از 4 هفته بی تمرینی، سطوح هر دو متغیر به مقادیر اولیه خود بازگشتند . بااین حال، همبستگیبین تغییرات آزمون توجه ممتد و بیان BDNF معنیدار نبود ) 85 / 0 = P .)نتیجه گیری: نتایج نشان داد فعالیت ورزشی میتواند منجر به بهبود توجه ممتد دختران کم تحرک شود که با سازگاری در سطوحBDNF سرمی همراه است؛ اگرچه این سازگاری ها در دوره بی تمرینی از بین می روند.
علمی - پژوهشی
عبدالحسین طاهری کلانی؛ محمود نیک سرشت
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 39-48
چکیده
هدف: استرس روانی ناشی ازمسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، استعداد بروز بیماریهای عفونی در ورزشکاران را بیشاز فعالیت های ورزشی معمول افزایش میدهد؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر تعداد لکوسیت ها،و کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد. )IgG( G ،)IgA( A زیرگروه های آن، غلظت ایمونوگلوبولین های21 کیلوگرم بر ...
بیشتر
هدف: استرس روانی ناشی ازمسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، استعداد بروز بیماریهای عفونی در ورزشکاران را بیشاز فعالیت های ورزشی معمول افزایش میدهد؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر تعداد لکوسیت ها،و کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد. )IgG( G ،)IgA( A زیرگروه های آن، غلظت ایمونوگلوبولین های21 کیلوگرم بر مترمربع( /2± 1/ 176 سانتی متر و شاخص توده بدن 5 /4± 8/ 22 سال، قد 3 /9± 2/ روش ها: ده مرد کاراته کار )سن 6راه یافته به مسابقه پایانی قهرمانی استان ایلام، آزمودنی های این پژوهش بودند. نمونه خون، پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از اتمامو کورتیزول IgG ،IgA مسابقه، جهت اندازه گیری شمار لکوسیت ها، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، منوسیت ها و ائوزینوفیل ها و نیز غلظتسرمی جمع آوری شد.افزایش یافت، ولی )P<0/ نتایج: تعداد لکوسیت ها، لنفوسیت ها و منوسیت ها بلافاصله پس از اتمام مسابقه به طور معنی داری ) 05IgA غلظت .)P>0/ دو ساعت پس ازآن به سطح اولیه بازگشت. تعداد نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها در اثر مسابقه تغییری نداشت ) 05بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار کاهش یافت، اما دو ساعت پس از اتمام مسابقه به سطح )P= 0/04( IgG و )P= 0/037(نشان داد ولی دو ساعت )P= 0/ اولیه رسید. همچنین، غلظت کورتیزول سرمی بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار افزایش ) 002به طور معنی دار کاهش یافت. )P= 0/ و بلافاصله پس از مسابقه ) 001 )P=0 / پس ازآن، نسبت به قبل از شروع مسابقه ) 003نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مسابقه رسمی موجب سرکوب موقت دستگاه ایمنی هومورال کاراته کاران جوان می شود.همچنین، دوره دوساعته استراحت پس از مسابقه برای بازیافت تغییرات ایجادشده در شمار لکوسیت ها، زیرگروه های آن و غلظتایمونوگلوبولین های سرمی کافی به نظر می رسد.
علمی - پژوهشی
اکبر نوری حبشی؛ سجاد احمدی زاد؛ مرتضی سلیمیان؛ هیوا رحمانی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 49-62
چکیده
هدف: فعالیت به ویژه با شدت بالا، باعث افزایش فعالیت و تجمع پلاکت در بیماران قلبی میشود. هدف از انجام این تحقیق بررسیتأثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا بر فعالیت و تجمع و میزان فسفریلاسیون 239VASPser پلاکتی در مردان مبتلابه بیماریقلبی- عروقی بود.روش ها: بیست بیمار قلبی CABG و PCI که از زمان جراحی آنان کمتر از سه ماه گذشته بود، به صورت داوطلبانه ...
بیشتر
هدف: فعالیت به ویژه با شدت بالا، باعث افزایش فعالیت و تجمع پلاکت در بیماران قلبی میشود. هدف از انجام این تحقیق بررسیتأثیر 8 هفته فعالیت تناوبی با شدت بالا بر فعالیت و تجمع و میزان فسفریلاسیون 239VASPser پلاکتی در مردان مبتلابه بیماریقلبی- عروقی بود.روش ها: بیست بیمار قلبی CABG و PCI که از زمان جراحی آنان کمتر از سه ماه گذشته بود، به صورت داوطلبانه انتخاب و به دوگروه 10 نفرۀ کنترل و تمرین تناوبی تقسیم شدند. یک هفته پس از اندازه گیری مشخصات تن سنجی و تعیین اوج اکسیژن مصرفی،آزمودنی ها به مدت 8 هفته و هفتهای 3 جلسه در تمرین های تناوبی شرکت کردند. هر جلسه شامل 40 دقیقه فعالیت بود. هفتهاول با شدت 75 به 15 شروع و هر دو هفته 5 % افزایش یافت. در دو هفته پایانی، شدت 90 به 30 درصد اوج اکسیژن مصرفیرسید. گروه کنترل در طول دوره، فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه های خونی قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اخذشد. نمونه ها برای اندازه گیری تجمع پلاکتی، پی- سلکتین و فسفریلاسیون 239VASPser آنالیز شدند. آزمون تی وابسته و مستقلبرای تحلیل آماری داده ها استفاده شد.نتایج: تجمع و پی- سلکتین پلاکتی گروه تمرین در پاسخ به ADP در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت.فسفریلاسیون 239VASPser در پاسخ به NO در گروه تمرین، افزایش معنی داری یافت ) 05 / 0 نتیجه گیری: هشت هفته تمرین تناوبی باعث بهبود عوامل فعالیت و مهار پلاکتی در بیماران قلبی گردید. احتمالاً تمرین هایمنظم ورزشی با شدت بالا از طریق کاهش بیان CD62P و افزایش حساسیت به NO تولیدی در بافت پوششی رگ خونی، باعثبهبود عملکرد پلاکت شود.
علمی - پژوهشی
نسیم عباسی فرد هفشجانی؛ وازگن میناسیان
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 63-74
چکیده
هدف: هدف کلی این پژوهش بررسی اثرات دو شیوۀ تمرین هوازی و مقاومتی روی میزان امنتین- 1 ، پروتئین واکنشگر C و ظرفیتهوازی زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.روش ها: تعداد 22 زن داوطلب غیرفعال دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی )سن 76 / 7 ± 64 / 40 سال،نمایه تودۀ بدن 94 / 4 ± 40 / 30 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 98 / 2 ± 31 / 27 ( و تمرین مقاومتی ...
بیشتر
هدف: هدف کلی این پژوهش بررسی اثرات دو شیوۀ تمرین هوازی و مقاومتی روی میزان امنتین- 1 ، پروتئین واکنشگر C و ظرفیتهوازی زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.روش ها: تعداد 22 زن داوطلب غیرفعال دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی )سن 76 / 7 ± 64 / 40 سال،نمایه تودۀ بدن 94 / 4 ± 40 / 30 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 98 / 2 ± 31 / 27 ( و تمرین مقاومتی )سن 82 / 6 ± 91 / 40 سال، نمایهتودۀ بدن 81 / 4 ± 69 / 31 کیلوگرم/مترمربع و درصد چربی 99 / 2 ± 94 / 26 ( تقسیم شدند. در مدت هشت هفته، دستور کار تمریناتهوازی شامل دویدن/راه رفتن با شدت 75 - 55 % حداکثر ضربان قلب، به مدت 60 - 30 دقیقه، 3 جلسه در هفته و تمرینات مقاومتیشامل تمرین با وزنه با شدت 75 % یک تکرار بیشینه، به صورت 3 مرحله ای، سه جلسه در هفته بود. نمونه گیری خون قبل ازمداخلات و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتا انجام شد .نتایج: پس از 8 هفته تمرین در هر دو گروه مقاومتی و هوازی، مقادیر پروتئین واکنشگر C کاهش معنادار و غلظت پلاسماییامنتین- 1 و میزان ظرفیت هوازی آزمودنی ها افزایش معناداری نشان دادند ) 001 / 0 > P (؛ اما در هر سه متغیر مورداندازه گیری،تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید ) 05 / 0 < P .)نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی هردو تمرین هوازی و مقاومتی روی مقادیر پلاسمایی امنتین- 1 ، پروتئینواکنشگر C و ظرفیت هوازی زنان دارای اضافه وزن بود. به نظر میرسد مداخلات ورزشی کوتاه مدت 8 هفته ای اثر یکسانی روی اینگروه از شاخص های متابولیک دارند.
علمی - پژوهشی
طلیعه باقری؛ صادق چراغ بیرجندی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 75-86
چکیده
هدف: C1q/TNF5 آدیپوکاین جدیدی است که در سوخت وساز گلوکز و چربی نقش دارد. تمرین های تناوبی شدید ) HIIT ( یک نوعاز تمرین های تناوبی است که در آن فعالیت های شدید بی هوازی با فواصل استراحت کم شدت به صورت متناوب انجام میشود.هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین های HIIT بر سطوح سرمی C1q/TNF5 ، مقاومت به انسولین و درصد چربی درزنان دارای اضافه وزن بود.روش ...
بیشتر
هدف: C1q/TNF5 آدیپوکاین جدیدی است که در سوخت وساز گلوکز و چربی نقش دارد. تمرین های تناوبی شدید ) HIIT ( یک نوعاز تمرین های تناوبی است که در آن فعالیت های شدید بی هوازی با فواصل استراحت کم شدت به صورت متناوب انجام میشود.هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین های HIIT بر سطوح سرمی C1q/TNF5 ، مقاومت به انسولین و درصد چربی درزنان دارای اضافه وزن بود.روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود که در آن، تعداد 28 زن دارای اضافه وزن و غیرفعال به صورتتصادفی به دو گروه مساوی 14 نفرۀ کنترل )سن 526 / 3 ± 142 / 30 و شاخص توده بدنی 882 / 0 ± 742 / 27 کیلوگرم بر مترمربع( وتمرین تناوبی شدید )سن 758 / 2 ± 928 / 29 و شاخص توده بدنی 126 / 1 ± 147 / 28 کیلوگرم بر مترمربع( تقسیم شدند. گروه تمرینتناوبی شدید، دویدن های تناوبی را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه با حداکثر سرعت انجام دادند. نمونه گیری خون 24ساعت قبل از شروع تمرین و 36 ساعت بعدازآن، انجام و سرم حاصل جهت اندازه گیری میزان سرمی C1q/TNF5 و مقاومتانسولینی مورداستفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل تحلیل شدند ) 05 / 0P< .)نتایج: هشت هفته تمرین های HIIT باعث کاهش معنی دار میزان سرمی C1q/TNF5 ( 003 / 0 = P (، انسولین ) 009 / 0 = P( و درصدچربی بدن شد ) 003 / 0 = P ( ولی در میزان گلوکز ناشتای خون و مقاومت به انسولین تغییر معنی داری مشاهده نشد ) 05 / 0P> .)نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین های HIIT با کاهش میزان سرمی C1q/TNF5 و انسولین و کاهش درصد چربی بدن میتوانندعوارض اضافه وزن و چاقی را کاهش دهند.
علمی - پژوهشی
هنگامه مرادیان؛ عبدالحسین پرنو؛ رسول اسلامی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 87-96
چکیده
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، ...
بیشتر
هدف: نیرومندسازی پس فعالی ) PAP ( به عنوان یک فن برای بهبود عملکرد ورزشی شناخته شده است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات کوتاه مدتدستورالعمل های متفاوت گرم کردن PAP بر عملکرد بی هوازی و تغییرات لاکتات در تالوکاران زن بود.روش ها: به این منظور 10 نفر ووشوکار زن نخبه با میانگین سن 31 / 3 ± 9 / 19 سال، قد 7 / 3 ± 160 سانتی متر، وزن 18 / 5 ± 68 / 54 کیلوگرم، توده چربی37 / 3 ±3/13 درصد و شاخص توده بدن 64 / 1 ± 19 / 21 در پژوهش حاضر شرکت کردند. آنها به طور تصادفی و یک روز در میان، یکی از سه دستورالعملگرم کردن شامل الف- گرم کردن تخصصی ووشوکاران )ویژه(؛ ب- 2 نوبت 4 تکراری اسکوات از پشت با 70 درصد 1RM )قدرتی( و ج- دو سرعت 36 متر( 40 یارد( با مقاومت 0 ، 10 ، 20 و 30 درصد وزن بدن )سرعتی( را اجرا کردند. 5 دقیقه پس از انجام هر دستورالعمل، آزمون رست RAST اجرا شد. ضربانقلب )به مدت 10 ثانیه( و لاکتات خون )از طریق لاکتومتر( قبل و بلافاصله پس از گرم کردن و نیز قبل و بلافاصله پس از آزمون رست اندازه گیری شد.به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی، تحلیل داده ها با روش آماری اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد بین 4 زمان اندازه گیری لاکتات، پیش از گرم کردن تا پس از آزمون رست تفاوت معناداری وجود دارد ) 001 / 0 > P(؛ امادر مورد زمان های اندازه گیری شده، میزان لاکتات در سه دستورالعمل تفاوت معناداری نداشت ) 05 / 0 < P(. بین توان کمینه در دستورالعملویژه و قدرتی ) 002 / 0 = P (، همچنین بین شاخص خستگی در دستورالعمل قدرتی و سرعتی، تفاوت معنادار وجود داشت که این تفاوت در هردو مورد، به سود دستورالعمل قدرتی بود ) 024 / 0 = P(؛ اما بین سه شیوه گرم کردن در توان بی هوازی بیشینه و میانگین توان بی هوازی، تفاوتمعناداری مشاهده نشد ) 05 / 0 > P .)نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اگرچه نوع تمرین اندازه اثر PAP را تعیین میکند ولی با توجه به سیستم غالب گلیکولیتیک درتالوکاران، نیرومندسازی پس فعالی تأثیر معناداری نداشت و به نظر میرسد ورزشکاران سرعتی و یا توانی- انفجاری به میزان بیشتری از فوایداین روش بهره مند شوند.
علمی - پژوهشی
قمر میرزایی امیرآبادی؛ محمدرضا اسد؛ مصطفی رحیمی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 97-108
چکیده
هدف: چاقی زمینه ساز بروز بیماریهای مختلفی است و رشد بافت چربی با تغییرات عروق زایی آن ارتباط دارد. مطالعات نشانداده اند تمرین های مختلف ورزشی میتوانند در تنظیم عروق زایی بافت چربی اثرگذار باشند؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسیتأثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید ) HIIT ( و تمرین تداومی با شدت متوسط ) MICT ( بر بیان ژن عامل رشد فیبروبلاستی ) FGF-2 ...
بیشتر
هدف: چاقی زمینه ساز بروز بیماریهای مختلفی است و رشد بافت چربی با تغییرات عروق زایی آن ارتباط دارد. مطالعات نشانداده اند تمرین های مختلف ورزشی میتوانند در تنظیم عروق زایی بافت چربی اثرگذار باشند؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسیتأثیر دو شیوه تمرین تناوبی شدید ) HIIT ( و تمرین تداومی با شدت متوسط ) MICT ( بر بیان ژن عامل رشد فیبروبلاستی ) FGF-2 )در بافت چربی احشایی و زیرپوستی در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار تعیین شد.روش ها: روش مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. نمونه آماری شامل 24 سر موش صحرایی نر ویستار )سن 8 هفتگی و محدودهوزنی 220 - 250 گرم( بودند که به طور تصادفی به گروه های اصلی کنترل پایه، کنترل 8 هفته، تمرین HIIT و تمرین MICT تقسیمشدند. گروه های تمرین ورزشی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه تمرین دویدن روی نوار گردان جوندگان انجام دادند. گروهMICT به مدت 15 تا 60 دقیقه و با شدت 50 تا 75 % اکسیژن مصرفی بیشینه تمرین کردند. گروه HIIT ، 4 تا 8 تناوب یک دقیقه ایبا شدت 70 تا 100 % اکسیژن مصرفی بیشینه و تناوب های استراحت فعال با شدت 50 تا % 70 اکسیژن مصرفی بیشینه را اجراکردند. بافت چربی احشایی و زیرپوستی، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برداشته و سنجش بیان ژن FGF-2 با روش Real time PCR انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که پس از 8 هفته فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید، میزان بیان ژن FGF-2 در بافتچربی زیرپوستی و بافت چربی احشایی به ترتیب افزایش و کاهش داشت، هرچند این تغییرات معنی دار نبودند ) 05 / 0P> .)نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق، به نظر میرسد باوجود عدم تأثیر معنی دار فعالیت ورزشی بر بیان ژن FGF-2 ، پاسخمتفاوت بافت چربی زیرپوستی و احشایی به فعالیت ورزشی، احتمالاً نشان دهنده فعالیت متفاوت آنژیوژنیک این دو بافت باشد.هرچند عوامل مختلف و متعددی در این فرآیند مشارکت دارند که بررسی های بیشتر در این زمینه را می طلبد.
علمی - پژوهشی
سهیل بیگلری؛ عباسعلی گائینی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1397، صفحه 109-116
چکیده
هدف: باوجود نقش مهم فرایند عضله زایی در بازسازی و رشد عضلۀ اسکلتی، تأثیر تمرین های تناوبی خیلی شدید ) HIIT ( بر عواملآن مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته HIIT بر عوامل مهم عضله زایی )عامل عضله زایی 5 ( MyF5 )و میوژنین( در عضلۀ دوقلوی موش های صحرایی است.روش ها: در این مطالعه، 16 موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 10 هفته و محدودۀ وزنی ...
بیشتر
هدف: باوجود نقش مهم فرایند عضله زایی در بازسازی و رشد عضلۀ اسکلتی، تأثیر تمرین های تناوبی خیلی شدید ) HIIT ( بر عواملآن مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته HIIT بر عوامل مهم عضله زایی )عامل عضله زایی 5 ( MyF5 )و میوژنین( در عضلۀ دوقلوی موش های صحرایی است.روش ها: در این مطالعه، 16 موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 10 هفته و محدودۀ وزنی 25 ± 225 گرم، به صورت تصادفی بهدو گروه کنترل ) 8 = n ( و HIIT ( 8 = n ( تقسیم شدند. برنامۀ تمرین HIIT به مدت 40 دقیقه، سه روز در هفته و به مدت هشت هفتهاجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی، عضلۀ دوقلو استخراج و میزان بیان ژن MyF5 و میوژنین به روش Real time-PCR سنجیده شد. به منظور تجزیه وتحلیل آماری داده ها، از آزمون t مستقل استفاده شد.نتایج: بیان ژن MyF5 و میوژنین در گروه HIIT در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری ) 05 / 0p˂ ( داشت. همچنین، وزن عضلۀدوقلو در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار بالاتر بود ) 01 / 0p˂ .)نتیجه گیری: به نظر میرسد، HIIT منجر به افزایش بارز بیان ژن MyF5 ، میوژنین و وزن عضلۀ دوقلوی موش های صحرایی میشود.
