عبدالحسین طاهری کلانی؛ محمود نیک سرشت
دوره 3، شماره 2 ، اردیبهشت 1389
چکیده
هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب ...
بیشتر
هدف تحقیق: افزایش سایتوکاین های ضدالتهابی از طریق تمرین ورزشی یکی از روش های پیشنهاد شده برای کاهش التهاب مزمن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 10 هفته تمرین هوازی شدید بر سایتوکاین های ضدالتهابی و رابطه تغییرات آنها با هورمون تستوسترون وترکیب بدنی در مردان جوان انجام شد. روش تحقیق: 20 مرد غیرفعال30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترلn=9 و تمرین هوازی (n=11) تقسیم بندی شدند. در شرایط پایه و پس از هفته های پنجم و دهم تمرین غلظت پلاسمایی IL-10 ،IL-4 و تستوسترون به روش الایزا و درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن WHR )و شاخص تودة بدن (BMI ) اندازه گیری شد. برنامه ی تمرین هوازی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید. نتایج: تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین هوازی شدید باعث افزایش VO2max و( 00/0-p)و کاهش درصد چربی بدن و(04/0-p)می شود در حالی که غلظت پلاسمای IL-4 و(37/0-P)و IL-10 و (34/0-P)تستوسترون87/40-P)و WHR و (44/0-P)و BMI و (71/0-P)تغییری را نشان نداد. همبستگی دومتغیره نشان داد بین تغییراتIL-4 با تستوسترون(50/0-=R)درصد چربی بدن(48/0=R)وWHRو (41/0-=R) و BMI و(37/0=R) و نیز تغییرات IL-10 با تستوسترون(10/0=R)درصد چربی بدن(55/0=R)و WHR و (32/0-=R) و BMI و (52/0=R)متعاقب تمرین هوازی شدید رابطۀ معنی داری وجود ندارد (05/0
خسرو ابراهیم؛ مریم نورشاهی؛ عبدالحسین طاهری؛ محمود نیک سرشت
دوره 2، شماره 1 ، آذر 1388
چکیده
هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه دوره زمانی 10،5و15 ثانیه انقباض ایستا در روش کششی انقباض آرام- برگشت- حفظ- استراحت (SRHR)بر کشش عضلات همسترینگ مردان غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور تعداد 30مرد غیر ورزشکار با میانگین(سن :2/1 ± 20 سال قد:1/5 ±171 سانتیمتر و توده بدن: 6/3 ± 68 کیلو گرم) بصورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی سه گانه به ترتیب با 10،5و15 ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه دوره زمانی 10،5و15 ثانیه انقباض ایستا در روش کششی انقباض آرام- برگشت- حفظ- استراحت (SRHR)بر کشش عضلات همسترینگ مردان غیر ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور تعداد 30مرد غیر ورزشکار با میانگین(سن :2/1 ± 20 سال قد:1/5 ±171 سانتیمتر و توده بدن: 6/3 ± 68 کیلو گرم) بصورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی سه گانه به ترتیب با 10،5و15 ثانیه MVIC قرار گرفتند. اندازه گیری های دامنه کشش عضلات همسترینگ در پیش و پس آزمون، با استفاده از آزمون SLR و بوسیله گونیامتر اجرا گردید. برنامه های تمرین شامل اجرای یک نوبت با سه تکرار تمرین کششی(PNF- SRHR)در هر نوبت بود که حجم آن در پایان برنامه تمرین به سه نوبت با سه تکرار افزایش یافت. آزمودنی ها سه جلسه در هفته و به مدت 6 هفته تمرین کردند. پس از دوره تمرین ، مجددا از آزمودنی ها آزمون SLR بعمل آمد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف t وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)استفاده شد. نتایج نشان داد اگر چه دامنه کشش عضلات همسترینگ در هر سه گروه به صورت معنی دار در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافته است. اما بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. یعنی با طولانی تر شدن زمان MVIC افزایش بیشتری در انعطاف پذیری مشاهده نشد.