الناز طاهرای راد؛ حمید رجبی
دوره 11، شماره 1 ، بهمن 1397، ، صفحه 1-12
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNFمردان سالم بود.روشها: در این پژوهش 24 دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO2max به سه گروه تمرین در محیط گرم )8 نفر(، تمریندر محیط طبیعی )8 نفر( و کنترل )8 نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طیدو هفته متوالی ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNFمردان سالم بود.روشها: در این پژوهش 24 دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO2max به سه گروه تمرین در محیط گرم )8 نفر(، تمریندر محیط طبیعی )8 نفر( و کنترل )8 نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طیدو هفته متوالی تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل 5 وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 90-85 درصد vVO2max روی نوارگردانبود که بین هر وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 50 درصد vVO2max به عنوان استراحت فعال قرار داشت. مقادیر BDNF به روشاالیزا سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند.نتایج: پس از یک جلسه فعالیت مقدار BDNF در دو گروه تمرینی گرم )018/0=P )و طبیعی )045/0=P )در مقایسه با پیشآزمونافزایش معناداری داشت. البته این تغییرات در گروه محیط گرم در مقایسه با محیط طبیعی تفاوت معناداری نداشت )262/0=P.)عالوه بر این در دو گروه تمرینی گرم )001/0=P )و طبیعی )012/0=P )بعد از گذشت دو هفته از فعالیت در مقدار BDNF افزایشمعناداری مشاهده شد. همچنین دو هفته تمرین بر سطوح BDNF بین گروههای تمرینی تفاوت معنادار به وجود نیاورد )267/0=P .)نتیجهگیری: به نظر میرسد که فعالیت تناوبی صرف نظر از اینکه در محیط طبیعی یا گرم انجام شود باعث افزایش مقدار BDNFمیشود.
